Το επικίνδυνο φλερτ της κυβέρνησης με την εσωστρέφεια

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η πολιτική μπορεί να είναι παιχνίδι για “μεγάλα παιδιά” όμως ακόμη και οι πολιτικοί οφείλουν να τηρούν τα προσχήματα, καθώς τα “παιχνίδια” τους ενίοτε στέλνουν το λάθος μήνυμα στο εκλογικό σώμα και οποιονδήποτε τρίτο, φίλο ή εχθρό.

Αυτή τη φορά, δε, πρόκειται για ένα μήνυμα εσωστρέφειας και ομφαλοσκόπησης, την ώρα που ο τόπος αντιμετωπίζει πλειάδα προκλήσεων, από την καθημερινότητα έως τα εθνικά θέματα και απαιτεί σοβαρότητα και στιβαρότητα στην διακυβέρνηση του.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, το “πινγκ πόνγκ” που φαίνεται να εξελίσσεται, τουλάχιστον με την ανοχή του πρωθυπουργού, μεταξύ στελεχών της κυβέρνησής του, ουδένα ωφελεί και ιδίως όσους κρατούν σήμερα τα ηνία του τόπου, καθώς ανοίγουν τις πύλες της εσωστρέφειας, την ώρα που η κυβέρνηση καλείται -και οφείλει- να επιδείξει έργο.

Ο λόγος για την “επίθεση” που αποδίδεται στον Άδωνι Γεωργιάδη, υπουργό Υγείας, ο οποίος, απαντώντας σε ερωτήματα εκπροσώπων του Τύπου σχετικά με την απουσία του υπουργού Άμυνας, Ν. Δένδια από την Ολομέλεια της Βουλής την ώρα που συζητείτο η τροπολογία για τον Άγνωστο Στρατιώτη, την καυτηρίασε κατά τρόπο δηκτικό: «Με ρωτάνε εάν θα υποστήριζα εγώ δική μου τροπολογία. Μόνο εάν ήμουν σε ΜΕΘ και μάλιστα σε κώμα δεν θα ερχόμουν. Αλλιώς θα ερχόμουν και με τα πόδια», φέρεται να είπε, συντηρώντας τις εντυπώσεις ότι η όλη υπόθεση της τροπολογίας για την υπαγωγή του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη στο ΥΕΘΑ είχε ως βασικό στόχο να πλήξει την παρούσα πολιτική του ηγεσία. Κάτι που αναγνωρίστηκε και από την αντιπολίτευση, με τον Ν. Ανδρουλάκη να αποδίδει την προώθηση της τροπολογίας σε προσπάθεια του πρωθυπουργού να «τραβήξει το αυτί του κ. Δένδια».

Όλα αυτά, όμως, εμφανίζονται να συμβαίνουν με την ανοχή του Μεγάρου Μαξίμου, το οποίο σε διαφορετική περίπτωση θα είχε ήδη αντιδράσει για την αποτροπή τυχόν κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης. Τόσο στην Βουλή, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όσο και στη χθεσινή συνέντευξή του στο ΣΚΑΙ, αναφέρθηκε σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον υπουργό Άμυνας, πριν κατατεθεί η συγκεκριμένη τροπολογία, λέγοντας ότι «δεν εξέφρασε καμία διαφωνία» ενώ πρόσθεσε ότι αυτό που περιμένει από το υπουργείο Άμυνας είναι «να έρθει πολύ σύντομα με πρόταση ανάδειξης του Μνημείου», σκιαγραφόντας έτσι πιθανές πολιτικές προεκτάσεις του όλου θέματος.

Ενδεχομένως, ο στωικός παρατηρητής να αποφανθεί περί όλων αυτών ότι αφορούν ένα “παιχνίδι για μεγάλα παιδιά” στο πλαίσιο μίας αναμενόμενης μάχης διαδοχής στην ΝΔ, μέλη της οποίας αναμένεται να είναι αμφότεροι οι κ.κ. Δένδιας και Γεωργιάδης. Συμπέρασμα, σε πρώτη ανάγνωση, λογικό.

Ο κίνδυνος, όμως, από όλη αυτήν την “ιστορία” είναι να παγιδευτεί η κυβέρνηση σε μία “μάχη με ανεμόμυλους”, με τον πρωθυπουργό να φέρεται σε αντιπαλότητα με έναν εκ των κορυφαίων του υπουργών. Όπως αντίστοιχα, η κυβέρνηση κινδυνεύει να οδηγηθεί σε κατάσταση εσωστρέφειας με υπουργούς της να αντιμάχονται αλλήλους δημοσίως.

Είναι ακόμη νωπή, εξάλλου, η μνήμη της ρήσης που απεδόθη στον Ν. Δένδια, ως απάντηση στην προηγούμενη αντίστοιχη επίθεση που του είχε εξαπολύσει ο Α. Γεωργιάδης, αναφορικά τότε με τη αδυναμία αποτροπής του τουρκολιβυκού μνημονίου, ενόσω ο Ν. Δένδιας βρισκόταν στο ΥΠΕΞ: «Στη δημόσια σφαίρα έχει τη σημασία του ό,τι λέγεται, αλλά κυρίως σημασία έχει ποιος το λέει».

Κάτι που, προφανώς, συνεχίζει να ισχύει…