Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα της οικονομίας

O αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς Μάρκος Τσόγκας θεωρεί πως το πρόβλημα της οικονομίας δεν εστιάζεται στο δημόσιο χρέος, αλλά στο ελλιπές marketing. Ο «δεκάλογος» που πρέπει να ακολουθήσουν οι επιχειρήσεις.

Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα της οικονομίας

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η πρόσφατη ομιλία του αναπληρωτή καθηγητή Διεθνούς Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς Μάρκου Τσόγκα η οποία έγινε στα πλαίσια εκδήλωσης των αποφοίτων της Βαρβακείου Σχολής.

Η πρώτη διαπίστωση του κ. Τσόγκα είναι πως όταν ουσιαστικά πτώχευσε η ελληνική οικονομία, εσφαλμένα οι περισσότεροι εστίασαν στο μέγεθος του πολύ υψηλού δημόσιου χρέους. Επικαλέστηκε μάλιστα προς τούτο, μελέτη των Μιχάλη Νικηφόρου, Laura Karvalho και Cristian Schroder πως από το 1995 το έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών ήταν εκείνο που αύξησε το δημοσιονομικό έλλειμμα, άρα και το δημόσιο χρέος.

Σε ότι αφορά μάλιστα την πολιτική σκοπιά, τα αποτελέσματα της μελέτης οδηγούν στο συμπέρασμα πως περισσότερο από μια περιοριστική πολιτική, η λύση στην ανισορροπία της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να ξεκινήσει από τη βελτίωση του τομέα των συναλλαγών της χώρας με το εξωτερικό.

Σύμφωνα με τον κ. Τσόγκα, δεν είναι οι εισαγωγές που ευθύνονται για την κατάσταση στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών της χώρας, αλλά αντίθετα υπεύθυνες είναι οι ελάχιστες εξαγωγές εμπορευμάτων, όταν οι συνολικές εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών αντιστοιχούν για τη χώρα μας γύρω στο 30% του ΑΕΠ, όταν το ίδιο ποσοστό κυμαίνεται γύρω στο 40% για την Πορτογαλία και κοντά στο 50% για τη Δανία.

Το πρόβλημα εστιάζεται στο ότι δεν είμαστε ανταγωνιστικοί, με εμφανείς αδυναμίες -μεταξύ άλλων- στις δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη, καθώς και στον τομέα της επιχειρηματικής καινοτομίας και επιχειρηματικότητας.

Ο κ. Τσόγκας υποστηρίζει πως το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας δεν οφείλεται στο κόστος εργασίας, παραθέτοντας στοιχεία όπως, για παράδειγμα, ότι κατά την περίοδο 2000-2010 το ανά μονάδα κόστος εργασίας στην Ελλάδα αυξήθηκε λιγότερο σε σύγκριση, για παράδειγμα, με την Ιταλία, την Ισπανία και το μέσο όρο της Ευρωζώνης.

Επίσης, με βάση στοιχεία του 2007, το μέσο κόστος εργασίας στη βιομηχανία ήταν χαμηλότερο στην Ελλάδα σε σύγκριση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27. Ούτε όμως και στην παραγωγικότητα της εργασίας οφείλεται το έλλειμμα της ανταγωνιστικότητας (στοιχεία της Eurostat του 2007 θέτουν την Ελλάδα ελαφρά πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27).

Με βάση την παγκόσμια μελέτη ανταγωνιστικότητας (υπόδειγμα Porter) το κόστος λειτουργεί ως ένας μόνο παράγοντας με συντελεστή βαρύτητας 0,463 όταν το marketing επιδρά με τουλάχιστον με τρεις παράγοντες, με συντελεστές βαρύτητας 0,623, 0,66 και 0,709, αντίστοιχα.

Ο ομιλητής θύμισε (υπερθεματίζοντας) την θέση του αείμνηστου καθηγητή Γεωργίου Αυλωνίτη, ότι «το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το πολυσυζητημένο χρέος, αλλά το ότι σύμφωνα με όρους marketing, η χώρας μας “δεν έχει πελάτες” και αυτό γιατί δεν παράγει και δεν διαθέτει επώνυμα προϊόντα και υπηρεσίες που προσφέρουν αξία στην παγκόσμια αγορά».

Ο κ. Τσόγκας επισήμανε πως στην Ελλάδα δεν πιστεύουμε όσο θα έπρεπε στην εκπαίδευση και δεν κατανοούμε ότι μάρκετινγκ δεν είναι μια μάσκα ομορφιάς, αλλά μια μάσκα οξυγόνου.

Σε ότι δε αφορά τις επιχειρήσεις, αυτές θα πρέπει να ακολουθήσουν τις παρακάτω δέκα κατευθύνσεις.

1. Η επιχείρηση να λειτουργεί με ξεκάθαρη επιχειρηματική φιλοσοφία και όραμα.

2. Η επιχείρηση να έχει προσδιορίσει σαφώς τις επιχειρηματικές της αξίες.

3. Η επιχείρηση να επενδύει συνεχώς στο τεχνολογικό της εκσυγχρονισμό για τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων και τη μείωση του κόστους παραγωγής.

4. Η επιχείρηση να επενδύει στην έρευνα και ανάπτυξη και στις νέες τεχνολογίες για την παραγωγή νέων καινοτομικών προϊόντων με υψηλή προστιθέμενη αξία.

5. Η επιχείρηση να επενδύει συνεχώς στη βελτίωση του ανθρώπινου δυναμικού της για την επίτευξη υψηλών επιπέδων επαγγελματισμού.

6. Η επιχείρηση να έχει πιστοποιήσει τα προϊόντα της από αναγνωρισμένους Ευρωπαϊκούς ή Διεθνείς φορείς και ινστιτούτα.

7. Η επιχείρηση να επενδύει σε έρευνα αγοράς για τον εντοπισμό ευκαιριών και την κατανόηση της κουλτούρας των χωρών/αγορών στόχων.

8. Η επιχείρηση να επιδιώκει να καθιερώσει τα προϊόντα της ως παγκόσμια brands με διαχρονικές αξίες, αναγνώριση, καταξίωση και φήμη.

9. Η επιχείρηση να αναπτύσσει άριστες και μακροχρόνιες σχέσεις με τους πελάτες, προσφέροντας υψηλής ποιότητας υπηρεσίες.

10. Η επιχείρηση να αναπτύσσει άριστες σχέσεις και στρατηγικές συμμαχίες με προμηθευτές, δίκτυα διανομής και άλλους συνεργάτες στην Ελλάδα και διεθνώς, εκμεταλλευόμενη επίσης τις νέες δυνατότητες επικοινωνίας και συναλλαγών μέσω διαδικτύου.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v