Νέα… καύσιμα και κίνητρα χρειάζονται για τη συνέχεια στο ΧΑ, καθώς στη χθεσινή συνεδρίαση προσεγγίστηκαν περιοχές-στόχοι για βασικούς δείκτες, μετοχές.

Μέχρις εδώ καλά συνεκτιμώντας την αυριανή ημέρα- λόγω Παραγώγων- με τον Γενικό Δείκτη να φτάνει περά περίπου οκτώ (8) μονάδες στην ζώνη των 1.600 μονάδων. Λίγο χαμηλότερα των 770 μονάδων εξαντλήθηκε για τον FTSE 20 η τελευταία ανοδική αντίδραση, που ξεκίνησε από τα χαμηλά των 663,3 μονάδων την 1 Ιουλίου.

Απόδοση 5,7% τις τελευταίες επτά ημέρες για τον 20άρη, σχεδόν 12% για τη μετοχή της Εθνικής Τράπεζας (από τα 9,22 ευρώ), ενώ έχουμε αναφερθεί σε τοποθετήσεις διορατικών από ακόμη χαμηλότερες τιμές λ.χ από τα 8,80 ευρώ για τον τραπεζικό τίτλο.

Στο ΧΑ επιχειρήθηκε η προεξόφληση μίας γενικότερης προσπάθειας ανάκαμψης στα ξένα χρηματιστήρια (με την συνδρομή και της ανάλογης κίνησης του ευρώ), η ενθαρρυντική έκβαση της δημοπρασίας του ελληνικού Δημοσίου αλλά και των έντονων παρασκηνιακών εξελίξεων ειδικά στον κλάδο των τραπεζών.

Εως 7,7% απέδωσε ο κλαδικός δείκτης (σε διάστημα επτά ημερών ) αν και ορισμένοι απεκόμισαν διψήφιες υπεραξίες με αφορμή το έντονο παρασκήνιο των προηγούμενων 1-2 εβδομάδων για πιθανές κινήσεις από την πλευρά της Εθνικής. Ο όμιλος διέψευσε τα όποια σενάρια, τις φήμες και τις υποθέσεις εργασίας, η δημοπρασία πήγε καλά και η κυβέρνηση….πιέζει για τραπεζικές συγχωνεύσεις με τον υπουργό Οικονομιών να δηλώνει στην Βουλή, πω «οι (ελληνικές) τράπεζες πρέπει επειγόντως να κάνουν στρατηγικές κινήσεις». «Είναι ξεκάθαρο ότι η χώρα χρειάζεται λιγότερες και ισχυρότερες τράπεζες».

Η τακτική προεξόφλησης απέδωσε μέχρι τα τρέχοντα επίπεδα, τη στιγμή που η αγορά στενάζει (ενδεικτική η περίπτωση-ντόμινο της Ατλάντικ, που αναλύει ο Χρ. Κίτσιος) αλλά τους μεγαλομετόχους των τραπεζών να συνεχίζουν να… καμώνονται πως δεν τρέχει τίποτε.

Πρακτικά αυτό για την αγορά μπορεί να λειτουργήσει υποστηρικτικά για ακόμη έναν κύκλο, πριν αρχίσει το παιχνίδι προεξόφλησης του επόμενου πακέτου «αρνητικών ειδήσεων» από την πραγματική οικονομία.

Αυτό γιατί στην αγορά καταγράφεται διάσταση εκτιμήσεων και στρατηγικής μεταξύ του «μπλοκ των τραπεζών» και των «ενεργών επιχειρηματιών δυνάμεων της οικονομίας». Οι πρώτοι δεν θα έβλεπαν με… άσχημο μάτι την εξέλιξη ακόμη ενός ανοδικού κύκλου (μπας και βελτιωθούν κάπως και οι αποτιμήσεις των ομίλων) και θα στήριζαν έναν επόμενο ανοδικό κύκλο. Οι δεύτεροι είναι… έξαλλοι από την κυβερνητική αβελτηρία και την ουσιαστική απουσία της παραμικρότερης κεφαλαιακής στήριξης από τις τράπεζες.

Και δεν αναφερόμαστε για εταιρείες, που θέμα χρόνου ήταν να «σκάσουν» ή να προσφύγουν στο άρθρο 99 (Εδραση, Ατλάντικ) αλλά για υγιείς ομίλους, κερδοφόρες (…ακόμη) επιχειρήσεις και επιχειρηματίες που βλέπουν το φθινόπωρο να έρχεται και να μην γίνεται τίποτε στο καίριο ζήτημα της χρηματοδότησης της αγοράς, της πραγματικής οικονομίας.

Αυτοί όμως θα φανούν από τον Σεπτέμβριο με το τραπεζικό μπλοκ να έχει ακόμη το «πάνω χέρι» και να μην ανταποκρίνεται με ζέση στις κυβερνητικές πιέσεις για ουσιαστικές συγχωνεύσεις, που θα έπρεπε να έχουν γίνει… εχθές.

Γνωστά όλα αυτά, ενδεικτικά όμως του κλίματος που επικρατεί στην αγορά και προσώρας αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός επόμενου κύκλου.

Με τις απαραίτητες βέβαια προϋποθέσεις και συγκεκριμένα την ομαλή μετακύληση θέσεων αύριο (στο ΧΠΑ), την εμφάνιση νέων καταλυτών και οπωσδήποτε την έξωθεν στήριξη.

Η Fed μπορεί να προβλημάτισε εχθές την Wall όμως οι βασικοί δείκτες μένουν εντός του τελευταίου «ανοδικού καναλιού» ενώ στην Φραγκφούρτη όσο ο DAX δεν υποχωρεί χαμηλότερα της σημαντικής μεσοπρόθεσμης δεν δίνεται σήμα-έναυσμα για συστηματική αποχώρηση.