Για μια φορά δεν θα πάμε στην ουσία ενός θέματος (για το deal της ΕΤΕ μιλάμε), αλλά στη... διαδικασία, που όμως και ”ουσία” έχει και εντελώς παράλογη κινδυνεύει να καταντήσει.

Γιατί έπρεπε να πάει ο κ. Αράπογλου στη Βουλή, κι όχι κάποιος από τους αρμόδιους υπουργούς, για το θέμα της ETE;

Όποιος μας το εξηγήσει, κερδίζει χρυσό ωρολόγιο!

Πολύ περιληπτικά, για να εξηγήσουμε τη θέση μας, το δημόσιο ελέγχει ΕΜΜΕΣΑ, ποσοστό 22% στην ΕΤΕ.

Κάνοντας χρήση του ελέγχου που της προσφέρει αυτό το ποσοστό (καθώς ορίζει τους διοικητές των Ταμείων κ.λ.π.), η κυβέρνηση εξέλεξε, διόρισε-πέστε το όπως θέλετε- τον κ. Αράπογλου στη διοίκηση.

Ορθό; Ορθότατο. Την πλειοψηφία όμως δεν την έχει το κράτος, ούτε την απόλυτη, ούτε την καταστατική, ούτε… τίποτα!

Η πλειοψηφία της ΕΤΕ ανήκει ήδη κατά περισσότερο από 38% στους ξένους και κατά το υπόλοιπο σε άλλους μετόχους, που δεν έχουν σχέση άμεση ή έμμεση με το Δημόσιο. Οι οποίοι όμως, λόγω ευρείας διασποράς και ιδιότητας, δεν ασκούν δικαιώματα ελέγχου.

Κατά συνέπεια ο έλεγχος του δημοσίου στην Εθνική ασκείται ”κατά συνθήκη”

Αν λοιπόν πρέπει να ασχοληθούν με κάτι στη Βουλή, αυτό είναι το αν οι ΜΕΤΟΧΟΙ της Εθνικής που σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον (δηλαδή τα Ταμεία και οι λοιποί Δημόσιοι φορείς), εξυπηρετούν αυτό το συμφέρον, με τη συμπεριφορά τους ως μέτοχοι της ΕΤΕ.

Αν δηλαδή θα πρέπει να ψηφίσουν ή όχι το deal, αν πρέπει ή όχι να συμμετάσχουν στην αύξηση κεφαλαίου, ή οτιδήποτε σχετικό.

Αυτό μάλιστα, είναι θέμα ”πολιτικό”, καθ’ όσον τα Ταμεία είναι στον άμεσο έλεγχο του Δημοσίου ως Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.

Που σημαίνει ότι μπορούν να καλέσουν τους εκπροσώπους των Ταμείων (το έκαναν ήδη) ή και τους προϊστάμενους υπουργούς. Και γιατί όχι. Να τους καλέσουν όσες φορές τραβάει η ψυχή τους.

Ας απολογηθεί λοιπόν η κυβέρνηση διότι στηρίζει ένα deal που σχετίζεται με την Τουρκία, ή και για τις αποτιμήσεις ή και για ό,τι άλλο.

Αυτό είναι κατανοητό απολύτως.

Ο ίδιος ο κ. Αράπογλου όμως, ορθά ενημέρωσε πρώτα τη συνέλευση της τράπεζας. Γιατί αυτός στη συνέλευση της Εθνικής πρέπει να λογοδοτεί, κι όχι στη Βουλή. Ασχέτως αν οι μέτοχοι που τον εξέλεξαν, θα πρέπει να ”λογοδοτήσουν” στη Βουλή.

Αυτό λέει η τήρηση των στοιχειωδών έστω προσχημάτων, απέναντι σε όσα κατά καιρούς έχουμε ”πουλήσει” εντός αλλά και εκτός των συνόρων, όσον αφορά τον ιδιωτικό πλέον ”χαρακτήρα” της ΕΤΕ.

Αυτό επιβάλλει η τήρηση κάποιων λεπτών ισσοροπιών.

Κι όμως, μόνοι μας θέλουμε να τα καταρρίψουμε όλα, να καταστήσουμε πασιφανές σε όλους, ότι πρόκειται για εταιρία ασφυκτικά εναγκαλισμένη με τον κρατικό τομέα και τις ιδιαιτερότητές του.

Μήπως κάνουμε λάθος; Να λοιπόν ένα σοβαρό ερώτημα ”τακτικής” έστω, για τους δυναμικούς πολιτικούς της αντιπολίτευσης που σπεύδουν να ξεχάσουν όσα πρέσβευαν επί των κυβερνητικών ημερών τους, όπως για παράδειγμα, ο κ. Χριστοδουλάκης.