«Σημεία και τέρατα» όσα αποκάλυψε ο Νίκος Λούστας (συνιδρυτής και CEO της εταιρείας Μέγας Γύρος/Megasyeeros.gr) στο πλαίσιο του Συνεδρίου Food for Success.Η εταιρεία (με μονάδες παραγωγής/παρασκευής σε Ασπρόπυργο και New Jersey/USA) παράγει ημερησίως 30 τόνους γύρο, όμως ούτε ένα κιλό δεν βγαίνει από εγχώριο κρέας.
Καθημερινά στην ελληνική αγορά καταναλώνονται περί τους 500 τόνους γύρος, με το μεγαλύτερο μέρος κρέατος (κυρίως χοιρινό) να εισάγεται από άλλες (κυρίως γειτονικές) χώρες.
Δύο στοιχεία μόνον ενδεικτικά της ένδειας του πρωτογενούς τομέα της Ελλάδος αλλά και της αδυναμίας (για να μην πω κάτι χειρότερο) των κυβερνώντων (όλων ανεξαιρέτως), των συναρμόδιων και εμπλεκόμενων να χαράξουν ένα στρατηγικό πλαίσιο ανάπτυξης, τόνωσης της εσωτερικής παραγωγής.
Ούτε καν στα... πιτόγυρα...
σ.σ. Προ ετών είχα εκπλαγεί όταν σε τοπική μονάδα παραγωγής παστελιού στη Μεσσηνία, ο επιχειρηματίας μού είχε εκμυστηρευθεί πως το σουσάμι είναι εισαγόμενο (από Τουρκία και Ινδία) και το μεγαλύτερο μέρος του μελιού από Αλβανία και Σκόπια.
Ετσι δεν πάμε πουθενά, και έτσι εξηγείται η νέα κατρακύλα της χώρας στην κατάταξη της Παγκόσμιας Τράπεζας όσον αφορά στη φιλικότητα/ευκολία δημιουργίας/λειτουργίας μίας επιχείρησης.
Κάτω και από Ρουμανία, Βουλγαρία, μακράν χαμηλότερα -περί τις 55 θέσεις- των Σκοπίων.