Στη σημαντική συμβολή των μεταποιητικών επιχειρήσεων, στην ενίσχυση των εξαγωγών αναφέρθηκε ο Μιχάλης Στασινόπουλος, πρόεδρος της Ελληνικής Παραγωγής, μιλώντας στην ημερίδα του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων (με θέμα Εξαγωγές, Δύναμη Ανάπτυξης και Προοπτικής για την Ελλάδα).
Θα περιοριστώ στην αναφορά του «... ειδικά σε ό,τι αφορά στο ενεργειακό κόστος, η κατάσταση είναι πρωτοφανής, με την εγχώρια μεταποιητική βιομηχανία και ιδιαίτερα της Μέσης Τάσης να επιβαρύνεται δυσανάλογα από την κρίση, λόγω υψηλής εξάρτησης από το φ/α αλλά και επειδή οι ευρωπαϊκές ομοειδείς επιχειρήσεις καλύπτονται ταυτόχρονα και με διμερή συμβόλαια σε σταθερές ανταγωνιστικές τιμές, που δεν εφαρμόζονται -ακόμη- στην Ελλάδα...».
Ακόμη μία βαρύνουσα φωνή, που θίγει ένα τόσο καίριο θέμα/πρόβλημα για την ελληνική οικονομία.
Πρόβλημα διαχρονικό, που ναι μεν παροξύνθηκε λόγω (και) της πανδημίας κ.λπ, πλην όμως υφίσταται χρόνια, προς δε τη διαχείρισή του δεν έχουν γίνει και πολλά. Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας. Ωστόσο δεν είναι μόνο η μεταποίηση, καθώς πλειάδα κλάδων υφίσταται τις συνέπειες του... πρωταθλητισμού της χώρας στο κόστος ενέργειας.
Την τιμολόγησή τους με ρεύμα υψηλής τάσης και όχι μέσης ζητούν οι κλωστουφαντουργοί, σε μια συγκυρία που ο πάλαι ποτέ κραταιός κλάδος «ξανασηκώνει κεφάλι...».
Επί της ουσίας, επαναφέρουν ένα αίτημα που είχαν πρωτοϋποβάλει από το 2010, τόσο καλά. Μάλιστα προτείνουν, για όσο διαρκεί η ενεργειακή κρίση, να «παγώσουν» οι χρεώσεις σε δίκτυα, ΥΚΩ & ΕΤΜΕΑΡ και να μην καταβληθεί ο ΕΦΚ (για το 2021) καθώς ο κλάδος έχει εξαιρεθεί πανευρωπαϊκά από το μέτρο της αντιστάθμισης του κόστους ρύπων.
Οι επαγγελματίες τα λένε, το ερώτημα είναι ποιος τους ακούει.
Διαχρονική η παθογένεια, δυστυχώς.