Πολεμικές ιαχές χρηματιστών-επενδυτικών τραπεζών

Μία νέα τάξη πραγμάτων αρχίζει να διαφαίνεται στις διεθνείς αγορές. Οι νέοι ιδιοκτήτες των χρηματιστηρίων εμφανίζονται πρόθυμοι να αλλάξουν τα δεδομένα και να ”καταργήσουν” τους χρηματιστές. Έτσι θα έρχονται σε άμεση επαφή με τους μεγάλους επενδυτές και ταυτόχρονα θα μειώνουν τις δαπάνες τους, καθώς οι χρηματιστηριακές προμήθειες θα εκλείψουν.

Δημοσιεύθηκε: 26 Ιουλίου 2007 - 12:59

της Norma Cohen

Όταν η Buttonwood Agreement, μέσω της οποίας δημιουργήθηκε το New York Stock Exchange (NYSE), υπογράφηκε το 1817, είχε μόνο δύο όρους: ότι οι χρηματιστές θα συναλλάσσονται μόνο μεταξύ τους και ότι δεν θα ”ρίχνουν” τους συναδέλφους τους σε ό,τι αφορά τις προμήθειες.

Στην ουσία οι ιδρυτές του NYSE απλώς επαναλάμβαναν αυτό που ίσχυε στο Μεσαίωνα. Υπήρχαν συγκεκριμένα ”κλαμπ” τα μέλη των οποίων λειτουργούσαν ως μεσάζοντες μεταξύ αγοραστών και πωλητών. Το London Stock Exchange (LSE) έχει ανάλογες ρίζες. Τα πρώτα μέλη του συναντώνταν στην καφετέρια Jonathan’s and Garraway και φρόντιζαν να ”αποβάλλουν” όποιον παραβίαζε τους κανόνες.

Με την πάροδο των χρόνων οι χρηματιστές δεν είχαν πλέον σημείο αναφοράς τις καφετέριες, αλλά ”μετακόμισαν” στα χρηματιστήρια και στη ζωή τους εισήλθαν και οι ηλεκτρονικές συναλλαγές. Η βασική μορφή, όμως, των κεφαλαιαγορών παρέμεινε η ίδια, έως ότου εμφανίστηκαν τα πλούσια επενδυτικά κεφάλαια τα οποία έχουν την ικανότητα να επαναπροσδιορίσουν τους κανόνες λειτουργίας των αγορών. Έτσι η σχέση μεταξύ χρηματιστή και επενδυτή αρχίζει να αλλάζει και μάλιστα με ταχύτητα.

Οι νέοι ιδιοκτήτες των χρηματιστηρίων δεν ενδιαφέρονται να γίνουν μέλη του ”κλαμπ”. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος. Τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια έχουν περιθώριο κέρδους 50% ή και περισσότερο. Επενδυτικές τράπεζες και χρηματιστές δηλώνουν ότι πράττουν το καλύτερο προκειμένου οι νέοι ιδιοκτήτες να έχουν υψηλά κέρδη. Όμως αυτοί αντιδρούν και δηλώνουν ότι το κόστος που τους χρεώνουν (χρηματιστές και τράπεζες) είναι πολύ υψηλό και ως εκ τούτου το ”διπλό κατεστημένο” πρέπει να ”σπάσει”.

Αποτέλεσμα είναι τα χρηματιστήρια να αρχίζουν να εξετάζουν ένα ενδεχόμενο που πριν από μερικά χρόνια φάνταζε απίστευτο: Να πλησιάσουν τα ίδια απευθείας τους μεγάλους πελάτες χρηματιστών και επενδυτικών τραπεζών και ως εκ τούτου να κόψουν το κόστος των μεσαζόντων.

Ως εκ τούτου, επενδυτικές τράπεζες και χρηματιστές από ”σύντροφοι στο ίδιο πλοίο” θα πρέπει, πλέον, να αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλο ως ενδεχόμενο ανταγωνιστή. Σύμφωνα με έρευνα της εταιρίας BearingPoint, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2006, ”κατά τη διάρκεια της τελευταίας 10ετίας τα χρηματιστήρια αρχίζουν να παραμερίζουν χρηματιστές και επενδυτικές τράπεζες. Τα χρηματιστήρια συγχωνεύονται και ταυτόχρονα προχωρούν σε δημόσιες εγγραφές, γεγονός το οποίο μειώνει τη δύναμη των μελών τους”.

Η αλλαγή είναι ταχύτατη. Ο Jim Gollen, επικεφαλής του Virt-X, της ηλεκτρονικής πλατφόρμας συναλλαγών των σουηδικών blue chips, παραδέχεται ότι αρκετοί διαχειριστές κεφαλαίων φροντίζουν να παρακάμπτουν τους χρηματιστές και να έρχονται σε άμεση επαφή με την αγορά για τις τοποθετήσεις τους. Κάτι τέτοιο ήταν ανήκουστο πριν από μία 2ετία.

Η ”αποκοπή” του μεσάζοντα μπορεί να λάβει χώρα τόσο από πλευράς χρηματιστών όσο και από πλευράς τραπεζών. Όμως οι τράπεζες είναι αυτές που χειρίζονται το παιχνίδι. Στα τέλη του 2006 μία ομάδα ευρωπαϊκών επενδυτικών τραπεζών ανακοίνωσε τη δημιουργία μίας ανταγωνιστικής κεφαλαιαγοράς υπό την επωνυμία Project Turquoise. Στόχος να προσφέρει χρηματιστηριακές υπηρεσίες χαμηλού κόστους και να ανακαλύψει τις κρυφές πηγές ρευστότητας που υπάρχουν ανά την υφήλιο.

Η κίνηση αυτή αποτελούσε απάντηση τόσο στην αύξηση των προμηθειών των χρηματιστώ όσο και στην εφαρμογή της Mifid επί ευρωπαϊκού εδάφους. Ταυτόχρονα, εναλλακτικές πλατφόρμες trading έχουν δημιουργηθεί και στις ΗΠΑ -σημειώνεται ότι στις ΗΠΑ δεν επιτρέπεται στα ”αναγνωρισμένα” χρηματιστήρια να διαπραγματεύονται απευθείας με τους επενδυτές- με μία από τις πλέον κερδοφόρες να είναι η BATS Trading. Η νέα αγορά δημιουργήθηκε στο Μισούρι και μέχρι στιγμής διαχειρίζεται το 8% έως 10% του συνολικού τζίρου των μετοχικών διαπραγματεύσεων που πραγματοποιούνται ημερησίως στις ΗΠΑ, αξίας από τέσσερα έως πέντε δισ. δολάρια.

Εάν τα χρηματιστήρια αποφασίσουν να καθιερώσουν την τακτική άμεσης επαφής με τους ”καλούς πελάτες” -αμοιβαία κεφάλαια, συνταξιοδοτικά κεφάλαια, hedge funds- μήπως αλλάξει και ο τρόπος με τον οποίο αγοράζουν και πωλούν μετοχές;

Σύμφωνα με τον Martin Graham, επικεφαλής της αγοράς του LSE, ”ο κόσμος αλλάζει αλλά οι χρηματιστές εξακολουθούν να είναι σημαντικοί για εμάς”.

© The Financial Times Limited 2007. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation