Lex: Οι συνέπειες της MiFID

Η εφαρμογή της MiFID δεν πρόκειται να προκαλέσει σεισμό στα ευρωπαϊκά χρηματιστηριακά δεδομένα. Όμως αυτοί που θα επηρεαστούν περισσότερο δεν είναι άλλοι από τις περιφερειακές αγορές της Ευρώπης, καθώς οι επενδυτές διαθέτουν πλέον μεγαλύτερη ευχέρεια επενδύσεων εκτός των τοπικών χρηματιστηρίων.

Δημοσιεύθηκε: 30 Οκτωβρίου 2007 - 11:49

Ορισμένες διαρθρωτικές αλλαγές έχουν προκαλέσει σεισμούς. Αυτό συνέβη το 1986 με τη μεταρρύθμιση Bing Bang στο Λονδίνο αλλά και την εφαρμογή της οδηγίας Glass-Steagall, μέσω της οποίας υπήρξε ουσιαστική αναμόρφωση του τραπεζικού και του ασφαλιστικού κλάδου σε παγκόσμιο επίπεδο. Παράλληλα, μέσω αυτής της διαρθρωτικής αλλαγής άνοιξε ο δρόμος για ισχυρότερο ανταγωνισμό αλλά και για συγχώνευση δυνάμεων.

Η οδηγία MiFID (Market in Financial Instruments Directive) δεν ανήκει στην παραπάνω κατηγορία. Οι ρυθμιστικές αρχές καθώς και οι ”δημιουργοί” της, οι οποίοι εργάστηκαν επί μία πενταετία για την προετοιμασία της, υποστηρίζουν ότι μέσω αυτής ενισχύεται η ρευστότητα αλλά και η προστασία των επενδυτών, μέσω της εφαρμογής κοινών κανόνων διαπραγμάτευσης σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σημειώνεται ότι η έναρξη της MiFID θα πραγματοποιηθεί την 1η Νοεμβρίου.

Πάντως, οι πρακτικές επιπτώσεις μοιάζουν να είναι περιορισμένες. Βέβαια αρκετά περιφερειακά χρηματιστήρια της ηπειρωτικής Ευρώπης θα χάσουν τον κυριαρχικό τους χαρακτήρα, καθώς θα αρθούν οι περιοριστικοί κανόνες που αναγκάζουν τους επενδυτές να στρέφονται μόνο στην εγχώρια αγορά τους.

Επιπρόσθετα, οι αλλαγές που επιφέρει η Οδηγία ενισχύουν τις προοπτικές εναλλακτικών πλατφόρμων διαπραγμάτευσης, όπως τα Chi-X και Project Turquoise αλλά και ”συλλέκτες” πληροφοριών όπως τα Reuters και BOAT, οι οποίοι συγκεντρώνουν και κατόπιν πωλούν όλες τις πληροφορίες που υπάρχουν για τις διαπραγματεύσεις.

Μία ακόμη αλλαγή που φέρνει είναι αυτή που αφορά στη γραφειοκρατία αλλά και στη διαφάνεια. Οι πελάτες θα πρέπει να καταχωριστούν σε νέες κατηγορίες και ταυτόχρονα θα πρέπει να γνωρίζουν πολύ περισσότερα για το ακριβές ύψος των ποσών που καταβάλλουν στους μεσάζοντες. Αν και πρόκειται για μία διαδικασία γραφείου, και αυτή με τη σειρά της προσθέτει ακόμα ένα λιθαράκι στην ενίσχυση του ανταγωνισμού.

Σύμφωνα με τη βρετανική Financial Services Authority, το συνολικό κόστος εφαρμογής της MiFID θα φτάσει στο ένα δισ. στερλίνες.

Από την άλλη πλευρά, όμως, οι νέοι κανόνες μοιάζουν να ελαχιστοποιούν την ευκαιρία για μείωση του κόστους αλλά και για ξεκαθάρισμα των αγορών. Οι χρηματιστηριακές που δραστηριοποιούνται σε αρκετές χώρες, τώρα πλέον θα πρέπει να αναφέρονται σε κάθε αρχή ελέγχου ξεχωριστά και όχι μόνο σε αυτές όπου κλείνουν συμφωνίες.

Σε ορισμένες, δε, χώρες δεν κρίνεται απαραίτητη η κατάθεση όλων των στοιχείων για τις συναλλαγές, με αποτέλεσμα κάποιος να μην μπορεί να ανακαλύψει την ταυτότητα αυτών που τις πραγματοποίησαν και ως εκ τούτου να είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν περιστατικά insider, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που υπάρχουν –προς εξέταση– εκατομμύρια συναλλαγές.

Πιθανώς η MiFID, μέσω της οποίας οι συναλλαγές στην Ευρώπη ομογενοποιούνται, να οδηγήσει σε υποχώρηση των spreads. Πάντως, μέχρι σήμερα η αντίδραση σε αυτή θυμίζει την αντίδραση στον περίφημο ”ιό του 2000” για τους υπολογιστές, αν και στην περίπτωσή της εκλείπουν ο φόβος και η παράνοια.

© The Financial Times Limited 2007. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation