Lex: Αποζημιώσεις στελεχών

Δημοσιεύθηκε: 26 Μαΐου 2004 - 18:40

Ο Elliot Spitzer δήλωσε εχθές, στην δίωξη εναντίον του Richard Grasso για τις αμοιβές: ”Η υπόθεση αυτή καταδεικνύει όλα όσα μπορούν να πάνε στραβά στον καθορισμό της αποζημίωσης ενός στελέχους.”

Εν τω μέσω εντυπωσιακών λεπτομερειών, προβάλλει ένα απλό ζήτημα. Οι αμοιβές στελεχών οδεύουν προς τα δικαστήρια. Οι αντιδράσεις των μετόχων για τις αμοιβές είναι ένα θέμα. Ωστόσο, η δικαστική διαδικασία ενέχει μια άλλη, πιο τρομακτική, πιθανότητα για τους διευθυντές που συνθέτουν τις επιτροπές αποζημιώσεων.

Η επιχειρηματική Αμερική αρχίζει να ξεκαθαρίζει τις υποκρισίες, καθώς η ανεξαρτησία των επιτροπών αποζημιώσεων ήδη γίνεται υλικό για... φοιτητικά βιβλία. Ωστόσο, η απόδειξη της ανεξαρτησίας δεν είναι από μόνη της αρκετή.

Η μήνυση του κ. Spitzer επιχειρρεί να ρίξει φως σε δυο πράγματα: Στη διαδικασία με την οποία συμφωνείται η αποζημίωση, καθώς και τα μέτρα σύγκρισης και τα επίπεδα απόδοσης που την καθορίζουν. Η περίπτωση του New York Stock Exchange είναι πολύ ιδιαίτερη, καθώς ο επικεφαλής του NYSE ήταν υπεύθυνος για τον έλεγχο πολλών μελών των επιτροπών αποζημιώσεων. Ωστόσο, στην συγκεκριμένη περίπτωση, υπάρχουν πιο διευρυμένα μαθήματα για την επιχειρηματική Αμερική.

Η βασική αρχή είναι το κατά πόσο οι επιτροπές αποζημιώσεων είναι αποδοτικές. Αυτές είναι που επιλέγουν και επιβλέπουν τους συμβούλους αποζημιώσεων, ή το management; Και πως εξακριβώνουν την αξία των συμπερασμάτων των συμβούλων αποζημιώσεων; Πολύ συχνά, οι πληρωμές συγκρίνονται με τα πρότυπα που θέτει ο εν λόγω κλάδος. Ωστόσο, αν τα ίδια τα πρότυπα είναι εσφαλμένα, οι μέτοχοι είναι αυτοί που υποφέρουν.

© The Financial Times Limited 2004. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation