Αμερικανοί αγανακτισμένοι (με άρωμα ’68)

Μου κάνει εντύπωση που δεν έχει εκδηλωθεί μεγαλύτερη λαϊκή δυσαρέσκεια εναντίον της χρηματοπιστωτικής ελίτ, με δεδομένα τα όσα έγιναν τα δύο τελευταία χρόνια, γράφει ο G. Rachman για τους απανταχού "αγανακτισμένους".

Δημοσιεύθηκε: 4 Οκτωβρίου 2011 - 16:07

Gideon Rachman

Αμερικανοί αγανακτισμένοι (με άρωμα ’68)

Στα τέλη Αυγούστου, έγραψα μια στήλη υπό τον τίτλο «2011, η χρονιά της παγκόσμιας αγανάκτησης.» Έγραφα, ότι επικρατεί μια παγκόσμια ψυχολογία οργής εναντίον των ελίτ, που συνδέει ξεσπάσματα λαϊκής αγανάκτησης σε χώρες πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, όπως οι Αίγυπτος, Ινδία, Χιλή, Κίνα, Ισραήλ, Ελλάδα, Ισπανία.

Η Ισπανία και η Γαλλία ήταν εκείνες που «γέννησαν» το κίνημα που έχει γίνει παγκοσμίως γνωστό ως κίνημα «αγανακτισμένων». Εγραφα τότε επίσης ότι υπάρχει μια λαμπρή εξαίρεση στο μοτίβο: οι ΗΠΑ. Μάλλον βιάστηκα να μιλήσω.

Η σύλληψη πάνω από 700 διαδηλωτών στην Wall Street της Νέας Υόρκης και η μεγάλη πιθανότητα ανάλογων διαδηλώσεων σε άλλες μητροπόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών, σημαίνει ότι το παγκόσμιο κύμα αναταραχής έφτασε και στις αμερικανικές ακτές. Και κουβαλάει μια αίσθηση από 1968…

Το έναυσμα αυτού του ξεσπάσματος, ελλοχεύει εδώ και αρκετό καιρό. Σε αντίθεση με άλλα επιχειρηματικά σκάνδαλα –όπως η Enron και Tyco – δεν έχουν γίνει συλλήψεις υψηλόβαθμων προσώπων μετά το κραχ του 2008 στην Wall Street. Κι ωστόσο οι οικονομικές και δημοσιονομικές συνέπειες του τωρινού κραχ είναι ασύγκριτα πιο σοβαρές από τα σκάνδαλα dot.com. Αυτό το γεγονός, συν το γεγονός ότι η «κουλτούρα των bonus» εξακολουθεί να επιβιώνει σε μεγάλες τράπεζες, έχει θρέψει την λαϊκή αίσθηση ότι η Wall Street «την γλίτωσε.»

Μου κάνει τεράστια έκπληξη το πόσο «δεν πιάνουν το νόημα» όσοι τους αφορά το θέμα. Πριν ένα μήνα, μιλώντας σε ομάδα τραπεζιτών στο Λονδίνο, είπα ότι μου προκαλεί έκπληξη που δεν έχει εκδηλωθεί μεγαλύτερη λαϊκή δυσαρέσκεια εναντίον της χρηματοπιστωτικής ελίτ, με δεδομένα τα γεγονότα των τελευταίων δύο ετών. Το κοινό μου, αντέδρασε με τρόμο: «Τι; Κι άλλο;» διαμαρτυρήθηκε Ιταλός τραπεζίτης. Μου είπαν ότι από την πλευρά τους ήδη πληρώνουν υψηλό και άδικο τίμημα, με την μορφή των μεγαλύτερων φόρων και της λαϊκής απέχθειας. «Για τόλμησε να πεις σε ένα γεύμα ότι είσαι τραπεζίτης…» μου είπαν. Όμως η λαϊκή οργή των δρόμων μάλλον θα είναι πιο δραματική από την παγωμένη ατμόσφαιρα του πάρτι.

Ο ρόλος των πολιτικών είναι εξίσου ενδιαφέρων. Είμαι βέβαιος ότι ο Barack Obama θα κατηγορηθεί ότι τροφοδότησε την οργή, ζητώντας περισσότερους φόρους «σε εκατομμυριούχους και δισεκατομμυριούχους.» Αν οι ευρωπαϊκές τράπεζες πρέπει να διασωθούν ξανά και μεταδοθούν τα προβλήματά τους στην Wall Street, η αντι-τραπεζική οργή θα δυναμώσει.

© The Financial Times Limited 2011. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation