Η Ιρλανδία, η Apple και το …ολλανδικό σάντουιτς

Παρουσίαση του φορολογικού παράδεισου της Ιρλανδίας, μετά τις κατηγορίες για φόρο κερδών 2% στην Apple! Γιατί οι πολυεθνικές λατρεύουν το Δουλβίνο. Το ολλανδικό... σάντουιτς και ο... διπλός ιρλανδικός.

Δημοσιεύθηκε: 21 Μαΐου 2013 - 17:09

Jamie Smyth (Δουβλίνο)

Η Ιρλανδία, η Apple και το …ολλανδικό σάντουιτς

Στην στήλη «Ερωτήσεις & Απαντήσεις», οι Financial Times παρουσιάζουν το ζήτημα της ιρλανδικής φορολογίας μετά τις κατηγορίες ότι το Δουβλίνο λειτουργεί ως «φορολογικός παράδεισος» για επιχειρήσεις εκτός Ευρώπης. Το θέμα έχει αναδειχθεί μετά την κατηγορία των αμερικανικών αρχών ότι το Δουβλίνο βοήθησε την Apple να γλιτώσει φόρους 44 δισ. δολ. στις ΗΠΑ. Ακολουθούν οι ερωταπαντήσεις.

Γιατί οι πολυεθνικές επιλέγουν την έδρα στην Ιρλανδία;

Το Δουβλίνο χρησιμοποιεί χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές ως μαγνήτη για να προσελκύσει πολυεθνικές από την δεκαετία του 1950. Επιβάλλει φόρο 12,5% στα εταιρικά κέρδη, από τους χαμηλότερους στην Ε.Ε. Ο χαμηλός συντελεστής, το γεγονός ότι οι κάτοικοι μιλούν αγγλική γλώση και η πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά, ελκύει αμερικανικές επιχειρήσεις που θέλουν να πωλήσουν προϊόντα και υπηρεσίες στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο.

Πόσες πολυεθνικές λειτουργούν στην Ιρλανδία;

Πάνω από 1.000 πολυεθνικές λειτουργούν στην Ιρλανδία και απασχολούν 150.000 ανθρώπους. Χάρη σε αυτό, η Ιρλανδία επέστρεψε σε ανάπτυξη μετά την κρίση του 2008. Οι Google, Microsoft, Apple και Pfizer είναι μερικές από τις εν λόγω πολυεθνικές.

Πώς ευνοεί η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά τις πολυεθνικές;

Ιδρύουν επιχειρήσεις σε ένα κράτος μέλος της ΕΕ και πωλούν σε όλες τις χώρες εντός της ενιαίας αγοράς. Εφόσον αποδείξουν ότι τις πωλήσεις έκαναν οι ιρλανδικές επιχειρήσεις, πληρώνουν ιρλανδικό φόρο. Έτσι κατάφερε η Google να πληρώσει φόρο μόλις 3,4 εκατ. στερλίνες στην Βρετανία το 2011. Τα κέρδη από τις πωλ΄σηεις 4,9 δισ. δολ. σε Βρετανούς πελάτες έγιναν στην Ιρλανδία, όπου δήλωσε ο όμιλος ότι εκτελέστηκαν οι πωλήσεις.

Μόνο αυτός ο φορολογικός συντελεστής προσελκύει;

Όχι. Ο βασικός συντελεστής 12,5% δεν ισχύει για όλα τα έσοδα. Οι επιμέρους ρυθμίσεις για τις ιρλανδικές επιχειρήσεις και τα «παράθυρα» στην αμερικανική φορολόγηση, συνδυαστικά δίνουν στις εταιρίες την δυνατότητα να αναπτύξουν σύνθετες στρατηγικές φορο-αποφυγής και να μειώσουν το φορολογικό τους βάρος.

Τι είδους στρατηγικές φορο-αποφυγής χρησιμοποιούν οι πολυεθνικές;

Κυρίως την αποκαλούμενη μέθοδο «διπλός ιρλανδικός», όπου εμπλέκονται δύο εταιρίες με ιρλανδικό μητρώο. Η μια εταιρία, που έχει έδρα στην Ιρλανδία, πληρώνει δικαιώματα για χρήση πνευματικής περιουσίας, τα οποία δημιουργούν έξοδα τα οποία μειώνουν τον φόρο που πληρώνεται στην Ιρλανδία. Η άλλη εταιρία είναι καταγεγραμμένη στο εμπορικό μητρώο της Ιρλανδίας αλλά δεν φορολογείται εκεί, οπότε συγκεντρώνει τα δικαιώματα σε φορολογικό παράδεισο όπως οι Βερμουδες ή τα Κέιμαν και γλιτώνει τους ιρλανδικούς φόρους.

Τι είναι το «ολλανδικό σάντουιτς";

Για να γλιτώσουν τους φόρους παρακράτησης σε αυτά τα δικαιώματα, οι πληρωμές που έκανε η εταιρία από το Δουβλίνο στο παρελθόν διοχετεύονταν μέσω της Ολλανδίας για να φτάσουν στις Βερμούδες, δημιουργώντας το αποκαλούμενο «ολλανδικό σάντουιτς.» Ωστόσο με πρόσφατες αλλαγές στο φορολογικό σύστημα, είναι δυνατόν για εταιρίες όπως η Google να γλιτώνουν την Ολλανδία και να στέλνουν τα κεφάλαια κατευθείαν στις Βερμούδες.

Η Apple τι έκανε στην Ιρλανδία;

Η αμερικανική Γερουσία κατηγορεί το Δουβλίνο ότι βρίσκεται στο επίκεντρο σύνθετης στρατηγικής φορο-αποφυγής, χάρη στην οποία η Apple γλίτωσε φόρους 44 δισ. δολάρια στις ΗΠΑ. Οι αρχές κατηγορούν την Apple ότι έκλεισε ειδική συμφωνία με το Δουβλίνο για να πληρώνει φόρο μικρότερο του 2% για τα φορολογήσιμα στην Ιρλανδία κέρδη, πολύ χαμηλότερα από το γενικό 12,5%. Τόσο η Apple όσο και η Ιρλανδία αρνήθηκαν ότι έχει συναφθεί ειδική συμφωνία.

© The Financial Times Limited 2013. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation