Πόσοι γνωρίζουν πώς δουλεύει το νομισματικό σύστημα

Πόσοι γνωρίζουν πώς δουλεύει το νομισματικό σύστημα; Ελάχιστοι, θα πείτε. Λάθος. Η σωστή απάντηση είναι «κανείς». Ορισμένοι νομίζουν πως γνωρίζουν, αλλά στην πραγματικότητα γνωρίζουν αυτά που τους έχουν πει. Πού βρίσκεται το πρόβλημα κατανόησης; Στην πολυπλοκότητα και την αδιαφάνεια.

Πόσοι γνωρίζουν πόσα ευρώ τυπώθηκαν χθες; Πόσοι γνωρίζουν τον όγκο των συναλλαγών σε ευρώ που έχει υπάρξει το τελευταίο 24ωρο; Ή οποιοδήποτε άλλο 24ωρο; Τον τελευταίο μήνα ή οποιονδήποτε άλλο μήνα; Ακόμα και οι κυβερνήσεις δεν τα γνωρίζουν αυτά. Για να μην πάμε σε άλλες ερωτήσεις, όπως ποια θα είναι η νομισματική πολιτική των Κεντρικών Τραπεζών (ΚΤ) το επόμενο διάστημα. Σε τι ύψος θα είναι το επιτόκιο; Πόσα ευρώ ή δολάρια ή ρούβλια είναι διατιθέμενοι να διοχετεύσουν;

Αν μάλιστα ανεβάσουμε τον πήχη των ερωτήσεων στο ποια θα είναι η νομισματική πολιτική των ΚΤ τα επόμενα 5 ή 10 ή 100 χρόνια, τότε όχι μόνο δεν θα έχουμε ούτε υποψία απάντησης, αλλά θα ξεκαρδιστούν από τα γέλια με τις απορίες μας.

Κι όμως στο Bitcoin τα γνωρίζουμε όλα αυτά. Με ακρίβεια και σε βάθος πολλών δεκαετιών. Είναι το πιο αδιάβλητο, το πιο διαφανές νομισματικό σύστημα που έχει εφευρεθεί ποτέ. Γνωρίζεις πώς είναι προγραμματισμένο να δουλεύει, επειδή ο κώδικάς του είναι ανοικτός. Μπορεί να το ελέγξει ο καθένας, ακόμα και εσύ ο ίδιος. Μπορείς να πας πίσω στο παρελθόν, σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία και να δεις ακριβώς τις συναλλαγές που έχουν πραγματοποιηθεί. Όλες, σε όλο τον πλανήτη, με την παραμικρή λεπτομέρεια. Την ακριβή ώρα, το ακριβές ποσό.

Δεν πρόκειται για θεωρητική προσέγγιση. Έχει ήδη εφαρμοστεί. Συμβαίνει εδώ και 10 ολόκληρα χρόνια στην πράξη. Ασταμάτητα, χωρίς το παραμικρό λάθος ή διακοπή.

Όλα τα συμβατικά νομίσματα που έχουν κάποια ΚΤ από πίσω, συνεχώς παράγουν νέα. Με τι ρυθμό; Άγνωστο μεν, μεγάλο δε. Για παράδειγμα τα δολάρια που βρίσκονται σήμερα στο σύστημα είναι τα διπλάσια σε σχέση με μόλις 10 χρόνια πριν. Τα διπλάσια! Και μιλάμε για ένα από τα σκληρά νομίσματα που υπάρχουν. Από τη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, όχι κάποια μικρή χώρα με προβλήματα ανταγωνιστικότητας που αναζητά λύσεις στις… πρέσες.

Το σύστημα είναι εθισμένο σε διοχέτευση ρευστότητας, σε ποσοτικές χαλαρώσεις, σε τύπωμα χρήματος. Είναι τόσο απαραίτητο, που και μόνο αν διανοηθούν να περιορίσουν τη ρευστότητα, το σύστημα καταρρέει. Και ποια είναι η λύση που έχει επινοήσει η τραπεζική ελίτ και οι επιφανείς οικονομολόγοι που ορίζουν την τύχη μας; Να δοθούν ακόμα ισχυρότερες δόσεις.

Κατά κανόνα, διαχρονικά, η άρχουσα τάξη είναι η τελευταία που επιθυμεί να υπάρξουν αλλαγές. Δεν έχουν λόγο να κάνουν τίποτα που να διαταράξει την ισχύουσα κοινωνική δομή. Στις τράπεζες ακόμα περισσότερο, γιατί είναι μικρός χώρος και η ελίτ της έχει πάχος χαρτιού. Θεωρούν πως η δύναμη τους ανήκει δικαιωματικά, δίκην θείας επιβράβευσης. Η νοοτροπία τους δεν διαφέρει πολύ από το οθωμανικό καθεστώς, όταν η άρχουσα τάξη της εποχής είχε εναντιωθεί στην τυπογραφία. Τα βιβλία διαδίδουν ιδέες και καθιστούν δυσκολότερο τον έλεγχο των πολιτών, καθώς μπορεί να περιέχουν ανατρεπτικές σκέψεις και να αμφισβητούν την κοινωνική και οικονομική ιεραρχία. Το ότι η γνώση είναι πολύτιμη για την οικονομική πρόοδο, αποτελούσε μια αποδεκτή παράπλευρη απώλεια.

Τι θέλουμε να δείξουμε με το παράδειγμα των βιβλίων; Ότι τίποτα δεν αναπαράγεται με μεγαλύτερη επιμονή από την αποφασιστικότητα των προνομιούχων να κρατήσουν τα προνόμιά τους. Δεν πρέπει να ξαναμοιραστεί η τράπουλα. Οι άσοι και οι ρηγάδες πρέπει να παραμείνουν στα χέρια που βρίσκονται τώρα. Πρόκειται για μια παραλλαγή του «την ιστορία τη γράφουν οι νικητές».

Το δίκαιο είναι θέμα ισχύος. Δεν βασίζεται πάντα στην αριθμητική υπεροχή ή στη δύναμη που μπορεί να επιβληθεί με τη βία. Η αληθινή δύναμη είναι ήρεμη, κυριαρχεί μέσω των κοινωνικών αξιών. Όταν το νόμιμο επιβάλλεται ως ταυτόχρονα και ηθικό. Ελέγχοντας τα προνόμια και αφαιρώντας την ευκαιρία κάποιου να σε ανταγωνιστεί, δεν διαφέρεις σε τίποτα από έναν κοινό κακοποιό. Με τη διαφορά ότι ο κακοποιός έχει την εντιμότητα να μην απαιτεί από το θύμα του να συναινέσει στην κλοπή.

Είναι ο χαρακτηρισμός κλοπή υπερβολικός; Τότε πώς δικαιολογείται ότι έχει αυξηθεί δραματικά η ανισότητα από τις πολιτικές της διοχέτευσης ρευστότητας στον χρηματοοικονομικό κλάδο; Μόνο σταγόνες πέφτουν στην πραγματική οικονομία. Αντί να προσπαθήσουν να διορθώσουν τα ελαττώματα του συστήματος, επιλέγουν την εύκολη λύση του «τυπώματος» και του αχαρτογράφητου δρόμου των αρνητικών επιτοκίων.

Είναι αναπόφευκτο και θεμιτό να υπάρχει κάποιος βαθμός ανισότητας. Ωστόσο τα πάντα κρίνονται κατά περίπτωση. Όταν ο λαός θεωρήσει ότι η οικονομική ελίτ αμείβεται πλουσιοπάροχα για μέτρια απόδοση, ότι ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό της σε δυσμενείς περιόδους, τότε οι δεσμοί διαρρηγνύονται. Όση δύναμη και να έχει, δεν μπορεί να κρατάει για πολύ καιρό τους υπόλοιπους υποταγμένους στην ανικανότητα και την απληστία της. Δεν γίνεται ανεκτό να είναι ο δικός τους προορισμός να παίρνουν και των πολλών μόνο να δίνουν.

Κάποια στιγμή θα γίνει η ανατροπή. Δεν πρόκειται για ευχή ή άποψη ή προφητεία. Είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο. Η διαφορά είναι πως αυτή τη φορά, η επανάσταση θα είναι ειρηνική. Και θα έρθει από το Bitcoin. Το μοναδικό νόμισμα που βγαίνει από τον λαό και διαχέεται προς τον λαό. Όχι από κάποιον ισχυρό ή την κρατική εξουσία ή τα τραπεζικά κέντρα.

Έχουμε ξεπεράσει πλέον το ΑΝ. Δεν υπάρχει «αν». Θα γίνει. Δεν έχουμε δει τίποτα ακόμα. Το μόνο «αν» που υπάρχει σαν ερώτημα είναι το αν θα συμμετάσχουμε σε αυτή την επανάσταση που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας ή αν θα μείνουμε παθητικοί δέκτες.