Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται το εξής φαινόμενο: Ενώ είναι παραδεκτό απ' όλους ότι για να προχωρήσει αναπτυξιακά η οικονομία πρέπει να λυθεί το πρόβλημα των κόκκινων δανείων αλλά και να αυξηθεί η πιστωτική επέκταση με νέες χορηγήσεις, στο τραπεζικό σύστημα παρατηρείται αυξημένη αδράνεια.

Ο βασικότερος λόγος γι' αυτό είναι η ευθυνοφοβία που τείνει να κυριαρχήσει στα τραπεζικά στελέχη σε σχέση με την έγκριση νέων χορηγήσεων αλλά και τη ρύθμιση παλαιότερων δανείων.

Ευθυνοφοβία που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αδικαιολόγητη, καθώς η δανειακή δραστηριότητα, ακόμη και η σύναψη περίπλοκων deals, έχει στιγματιστεί το τελευταίο διάστημα από την εμπλοκή της δικαιοσύνης.

Κοινή πεποίθηση μεταξύ των παραγόντων της αγοράς και του επιχειρείν είναι ότι το τελευταίο Eurogroup μπορεί -και πρέπει- να αποτελέσει έναυσμα για να «ξεκλειδώσουν» επιτέλους οι αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας, καθώς δίνει θετικό σήμα για την πορεία της αλλά και για τις σχέσεις της χώρας με τους δανειστές.

Εάν δε μέσα στους επόμενους μήνες, όπως πολλοί εκτιμούν και αναμένουν, υπάρξει περαιτέρω αποσαφήνιση στο θέμα της «ρύθμισης» του ελληνικού χρέους και εισέλθουν τα ομόλογα της χώρας στο περίφημο QE της ΕΚΤ, τόσο το καλύτερο! Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι δεν πρόλαβε να «στεγνώσει το μελάνι» στην απόφαση του τελευταίου Eurogroup και ήδη κορυφαίοι παράγοντες ξεκίνησαν να πιέζουν με δηλώσεις τους για ρύθμιση του ελληνικού χρέους μέσα στους επόμενους μήνες. Μεταξύ αυτών η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, ο επίτροπος Μοσκοβισί και βεβαίως ο Γάλλος πρόεδρος Εμ. Μακρόν, που βγαίνει ενισχυμένος από το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στη χώρα του.

Η Ελλάδα, μαζί με την Τουρκία και την Ιταλία συγκαταλέγονται ανάμεσα στις χώρες που διαθέτουν τα πλέον περίπλοκα φορολογικά συστήματα στον ευρωπαϊκό χώρο. Προφανώς για όσους έχουν οποιαδήποτε επαγγελματική ενασχόληση ή έστω κάποια ελάχιστη περιουσία, το γεγονός αυτό δεν αποτελεί είδηση.
Όπως, υποθέτω, δεν αποτέλεσε είδηση και η υπό εξέλιξη έρευνα του Παρατηρητηρίου για τη Σκιώδη Οικονομία, σύμφωνα με την οποία, η σκιώδης (δηλαδή η… μαύρη) Οικονομία όχι μόνον εξακολουθεί να αποτελεί περίπου το 25% του επίσημου ΑΕΠ αλλά βαίνει αυξανόμενη!

Αν υπάρχει κάτι που έγινε προφανές το προηγούμενο διάστημα, είναι ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν θέλει τώρα οποιαδήποτε ρύθμιση για το ελληνικό χρέος, ενόψει των εκλογών στη χώρα της.

Κι ας γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο προκαλεί ζημία στην ελληνική οικονομία, κι ας γνωρίζει ότι τόσο το ΔΝΤ όσο και η Κομισιόν και η ΕΚΤ είναι υπέρ μιας ρύθμισης, έστω και προσωρινής, προκειμένου να μειωθεί το ρίσκο χώρας και να αυξηθούν οι επενδύσεις.

Ο κ. Σόιμπλε και οι συν αυτώ προτάσσουν το συμφέρον της παράταξής τους κι έχουν πολλές πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι και σε αυτή τη φάση. Άλλωστε ο κ. Σόιμπλε δεν χάνει ευκαιρία να προωθεί τα γερμανικά συμφέροντα όπου μπορεί, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη δήθεν «κριτική» του για τους Έλληνες εφοπλιστές, προς όφελος της γερμανικής ναυτιλίας.

Η αποκάλυψη των πρακτικών του τελευταίου Eurogroup από το Euro2day.gr επιβεβαίωσε παλαιότερες πληροφορίες που είχαμε παρουσιάσει, για την άτυπη «συμφωνία» μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας, να μη φέρουν σε δύσκολη θέση την κα Μέρκελ πριν τις γερμανικές εκλογές, τον Σεπτέμβρη του τρέχοντος έτους.

Η λύση που φαίνεται να επιθυμούν οι Γερμανοί αφορά στη μετάθεση του θέματος της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους σε χρόνο μετά τις εκλογές τους και στη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς χρηματοδότηση, ή με ελάχιστη χρηματοδότηση, με τον τρόπο που επισήμανε την Παρασκευή ο Dr Money.