Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Δημόσια ακίνητα: Κρυμμένος θησαυρός…

Πώς θα μπορούσε το δημόσιο να μειώσει το χρέος μέσα από μια αποδοτική διαχείριση των ακινήτων του, προς όφελος της οικονομίας αλλά και των εταιριών real estate - Τι λένε παράγοντες της αγοράς.

Δημόσια ακίνητα: Κρυμμένος θησαυρός…
Πώς θα μπορούσε το ελληνικό δημόσιο να μειώσει το χρέος μέσα από μια αποδοτική διαχείριση των ακινήτων του, προς όφελος της οικονομίας αλλά και των εταιριών real estate - Τι υποστηρίζουν παράγοντες της αγοράς.

Την επιτάχυνση των διαδικασιών με στόχο την ταχεία αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, σε μια προσπάθεια περιορισμού του δημόσιου χρέους και παράλληλης τόνωσης της οικονομίας, προτείνουν παράγοντες της ελληνικής αγοράς real estate.

«Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα του ακινήτου του πρώην Κεράνη που πουλήθηκε στο τότε ΥΠΕΧΩΔΕ και από τότε μένει παντελώς ανεκμετάλλευτο. Θα πρέπει είτε να χρησιμοποιηθεί άμεσα είτε να πουληθεί, καθώς θα μπορούσε να αποφέρει πολύ σημαντικά έσοδα στο ελληνικό δημόσιο, τα οποία υπολογίζονται σε αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ», δηλώνει στο Euro2day.gr πρόεδρος εισηγμένης εταιρίας του κλάδου στο Χ.Α.

Και συνεχίζει: «Υπάρχει μια τεράστια ακίνητη περιουσία που ανήκει στο κράτος, στα ταμεία, σε ιδρύματα και άλλους δημόσιους φορείς, η οποία σήμερα μένει εντελώς ανεκμετάλλευτη ή ακόμη -λόγω γραφειοκρατίας ή/και διαφθοράς- αποδίδει ελάχιστα.

Αυτή η περιουσία θα πρέπει είτε να πουληθεί, είτε να δοθεί με τη μέθοδο του μακροχρόνιου sale and lease back, είτε, τέλος, να συμφωνήσει το ελληνικό δημόσιο με ιδιωτικές εταιρίες από τον ευρύτερο χώρο του real estate, προκειμένου να αποφέρει τελικά πολύ περισσότερα έσοδα».

Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, τα έσοδα από την ανεκμετάλλευτη αυτή περιουσία θα πρέπει να κατευθυνθούν για τη μείωση του δημόσιου χρέους, ενώ παράλληλα μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να τονώσει την αγορά του real estate, την απασχόληση αλλά και την οικονομία γενικότερα.

«Λεφτά υπάρχουν»

Στο ερώτημα αν θα μπορούσε, εν μέσω οικονομικής ύφεσης, να υπάρξει ενδιαφέρον για αγορές αυτών των ακινήτων, η απάντηση την οποία δίνουν στελέχη του κλάδου είναι ότι «λεφτά υπάρχουν», βρίσκονται κυρίως στο εξωτερικό και θα μπορούσαν να προσελκυστούν κάτω από προϋποθέσεις. Ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις;

Πρώτον, το άμεσο νομοθετικό ξεκαθάρισμα για το πώς θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί το κάθε ακίνητο.

Υπάρχουν τράπεζες και επιχειρήσεις που αναζητούν μεγάλους χώρους προκειμένου να στεγάσουν το σύνολο των διοικητικών τους δραστηριοτήτων και να λειτουργήσουν αποδοτικότερα.

Υπάρχουν ξένοι που θα ενδιαφέρονταν για την Ελλάδα, αν τους προσφέρονταν κατάλληλα ακίνητα, για τουριστική, επαγγελματική ή ακόμη και οικιστική δραστηριότητα.

Και δεύτερον, η ύπαρξη ξεκάθαρων και ρεαλιστικών στόχων από την πλευρά της Πολιτείας.

Αναφέρουν, για παράδειγμα, την έκταση του παλαιού αεροδρομίου στο Ελληνικό, θεωρώντας ότι το «Σχέδιο Σουφλιά» δεν προχώρησε τόσον καιρό, γιατί απλώς στερούνταν ρεαλιστικό περιεχόμενο.

Επισημαίνουν ακόμη πόσο πίσω έμεινε, για παράδειγμα, η ουσιαστική ανάπτυξη της περιοχής του Ελαιώνα.

Αναξιοποίητη περιουσία 300 δισ. ευρώ!

Ακίνητη περιουσία της οποίας η αξία ανέρχεται στο επίπεδο του δημόσιου χρέους της χώρας, δηλαδή αγγίζει τα 300 δισ. ευρώ, διαθέτει το ελληνικό δημόσιο. Ωστόσο, το σημαντικό αυτό περιουσιακό στοιχείο έχει αξιοποιηθεί ελάχιστα από το κράτος, με αποτέλεσμα τα έσοδα που εξασφαλίζει σήμερα το Δημόσιο από τη διαχείριση των ακινήτων του να μην ξεπερνούν τα 50 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση.

Κτίρια, οικόπεδα και μεγάλες εκτάσεις ανά την επικράτεια παραμένουν στην πλειονότητά τους αναξιοποίητα, ενώ οι όποιες αποσπασματικές προσπάθειες για τη μακροχρόνια μίσθωσή τους ή την πώλησή τους καταλήγουν συνήθως σε αποτυχία. Ενδεικτική είναι η περίπτωση των τουριστικών ακινήτων της ΕΤΑ που παραμένουν στα αζήτητα παρά το γεγονός ότι πολλά από αυτά θεωρούνται «φιλέτα», αλλά και εκείνη των ολυμπιακών ακινήτων που έξι χρόνια μετά την Ολυμπιάδα δεν έχουν ακόμη αξιοποιηθεί (εξαίρεση αποτελούν μόνο οι εγκαταστάσεις του Badminton και του Διεθνούς Ραδιοτηλεοπτικού Κέντρου).

Ο βαθύς ύπνος της ΚΕΔ

Ο βασικός ρόλος στην υπόθεση αποτελεσματικής διαχείρισης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας έχει ανατεθεί εδώ και χρόνια στην περίφημη Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου (ΚΕΔ), η οποία όμως το μόνο που κάνει είναι να αλλάζει διοικήσεις, να υπόσχεται την καταγραφή των ακινήτων (σ.σ. ακόμη δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια πόσα και ποια ακίνητα ανήκουν στο ελληνικό κράτος) και να εξαγγέλλει επιχειρησιακά προγράμματα για την άμεση αξιοποίησή τους.

Φυσικά, κανένα από τα σχέδια της ΚΕΔ (εκτός ελαχίστων και μεμονωμένων περιπτώσεων ακινήτων) δεν έχει υλοποιηθεί μέχρι σήμερα και έτσι το Δημόσιο συνεχίζει να χάνει πολύτιμα έσοδα -τα οποία γίνονται πολυτιμότερα υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες- εξαιτίας της κακοδιαχείρισης της περιουσίας του. Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι ακόμη και το σχέδιο για τη συγκρότηση ΑΕΕΑΠ (Εταιρίας Επενδύσεων σε Ακίνητα) από την ΚΕΔ δεν προχώρησε, τη στιγμή που τα ιδιωτικά τραπεζικά ιδρύματα με μικρότερης αξίας χαρτοφυλάκιο ακινήτων αξιοποιούσαν τον θεσμό.

Το σενάριο δημιουργίας μιας ισχυρής κρατικής ΑΕΕΑΠ έχει επανέλθει εσχάτως, είναι όμως αμφίβολο αν αυτήν τη φορά θα υλοποιηθεί ή αν τελικά θα παραμείνει και πάλι σενάριο…

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v