Μπορεί τα προβλήματα στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας κάθε άλλο παρά να έχουν λυθεί, ωστόσο οι ελληνικοί όμιλοι φέτος παίρνουν σημαντικές ανάσες από την άνοδο των τιμών και από την πολιτική περικοπής του κόστους που εφαρμόζουν.

Οι εισηγμένες εταιρίες του κλάδου δεν μένουν ανεπηρέαστες από τις γενικότερες εξελίξεις στην ελληνική οικονομία, ωστόσο θετικό είναι το στοιχείο πως το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής κατευθύνεται στο εξωτερικό και επιπλέον τα νέα από το μέτωπο των τιμών είναι ευχάριστα.

Συγκεκριμένα, η τιμή της τσιπούρας ακολουθεί και φέτος ανοδική πορεία έχοντας φτάσει τα επίπεδα του 2007, εκείνα δηλαδή πριν από την εμφάνιση της έντονα καθοδικής τάσης λόγω της υπερπαραγωγής ψαριών.

Σήμερα, ωστόσο, οι αναλυτές του κλάδου δεν φοβούνται επανάληψη του πτωτικού καναλιού στις τιμές για δύο λόγους:

Α. Οι τράπεζες είναι ιδιαίτερα σφιχτές στις χρηματοδοτήσεις προς τις εταιρίες, γεγονός που δεν επιτρέπει στις τελευταίες να αυξήσουν την παραγωγή τους.

Β. Οι μεγάλοι όμιλοι είναι προσεκτικοί στην πώληση γόνου και τροφών προς τρίτους.
Πέρα όμως από την άνοδο της τιμής της τσιπούρας, ευχάριστα μηνύματα έρχονται και από το λαβράκι, η τιμή του οποίου δεν είχε ακολουθήσει έντονα πτωτική πορεία τη διετία 2007 - 2008. Έτσι, μετά την περυσινή περιορισμένης έκτασης "κοιλιά", η τιμή στο λαβράκι φέτος έχει αρχίσει να... τσιμπάει.

Έτσι, οι μεγάλοι ελληνικοί όμιλοι δρουν σε ένα διεθνές περιβάλλον ελαφρά ανοδικής ζήτησης, καλύτερων τιμών και επίσης μέσα από πολιτική περικοπής των λειτουργικών δαπανών προσπαθούν να αντισταθμίσουν τις επιπτώσεις από την άνοδο τόσο του κόστους των πρώτων υλών όσο και των μεταφορικών εξόδων. Και αν μέχρι πέρυσι μιλούσαμε για πολιτική περιορισμού των δαπανών, φέτος -σύμφωνα με παράγοντες του κλάδου- μιλάμε για… πολιτική μνημονίου!

Το μεγαλύτερο ωστόσο πρόβλημα του κλάδου παραμένει, και είναι τα μεγάλα ανοίγματά του στον τραπεζικό τομέα, σε μια περίοδο έντονης χρηματοδοτικής ρευστότητας. Πέρυσι έγιναν κάποιες κινήσεις περιορισμού της έκθεσης των μεγάλων εταιριών προς τις τράπεζες (αύξηση κεφαλαίου από τη Δίας, πώληση της Marine Farms από τον Νηρέα), όμως προφανώς τα δάνεια εξακολουθούν να είναι μεγάλα και σε κάθε περίπτωση οι συζητήσεις των εταιριών με τις τράπεζες αναμένεται να έχουν σημαντικό ενδιαφέρον.

Σημείο-κλειδί, βέβαια, είναι και η ύπαρξη του ενδιαφέροντος του Linnaeus Fund, που φροντίζει επιμελώς να κάνει αισθητή την παρουσία του, αυξάνοντας σταδιακά τις θέσεις τους στη Σελόντα και στον Νηρέα. Κύκλοι της αγοράς πιθανολογούν ότι το θέμα θα αναθερμανθεί περισσότερο όταν ανάψουν οι συζητήσεις των εταιριών με τα πιστωτικά ιδρύματα.

--- Όλο και καλύτερα οι εξαγωγές

Σαφώς θετικά είναι τα νούμερα των εξαγωγών του κλάδου, ο οποίος πλέον συγκαταλέγεται στους περισσότερο εξωστρεφείς της χώρας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών (βλέπε στοιχεία παρατιθέμενου πίνακα), οι εξαγωγές νωπών ψαριών το 2010 διαμορφώθηκαν στα 466 εκατ. ευρώ, έναντι 418 εκατ. το 2009 και 181 εκατ. το 2003.

* Το σχετικό σχεδιάγραμμα που αφορά στις εξαγωγές δημοσιεύεται στη δεξιά στήλη "Συνοδευτικό Υλικό".