Καταστροφική για τις ενεργοβόρες ελληνικές βιομηχανίες θα είναι η επιβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο φυσικό αέριο.

Μετά την επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης στην ηλεκτρική ενέργεια (2,5 ευρώ ανά μεγαβατώρα), την αύξηση του τέλους ΑΠΕ, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει την επιβολή ειδικού φόρου και στο φυσικό αέριο, ενώ η ΔΕΗ ήδη προτείνει αυξήσεις ύψους 15% στην τιμή του ηλεκτρικού και επιπλέον 8% από την 1η Ιανουαρίου 2012.

Όπως τόνισε στο euro2day ο πρόεδρος της Ένωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ) , κ. Κωνσταντίνος Κουκλέλης, η πρόθεση της κυβέρνησης να επιβαρύνει υπέρμετρα τη βιομηχανική παραγωγή με την επιβολή νέου φόρου στην κατανάλωση φυσικού αερίου πλήττει ανεπανόρθωτα την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας, ακυρώνει την εξαγωγική προσπάθεια και οδηγεί σε κλείσιμο και απολύσεις πολλές επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με στοιχεία της ένωσης, στα προϊόντα που παράγουν οι ενεργοβόρες βιομηχανίες της χώρας το κόστος ενέργειας συμμετέχει με ποσοστό 20% - 50%. Έτσι, η όποια αύξηση στο κόστος ενέργειας έχει καταλυτικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα των παραγόμενων προϊόντων, τα οποία είναι εκτεθειμένα στον διεθνή ανταγωνισμό.

Ειδικότερα για το φυσικό αέριο, συζητείται η επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης ύψους 1,5 ευρώ ανά γιγατζάουλ, που αντιστοιχεί σε 5,4 ευρώ ανά μεγαβατώρα φυσικού αερίου. Ας σημειωθεί ότι η Ε.Ε. ορίζει ως κατώτατο όριο ειδικού φόρου στο φυσικό αέριο το 0,15 ευρώ ανά γιγατζάουλ.

Η επιβολή του φόρου στη βιομηχανία θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την τιμή του καυσίμου για τη βιομηχανία, η οποία σήμερα είναι ακριβότερη από 20% - 100% έναντι γειτονικών χωρών και άλλων χωρών της Ε.Ε. Έτσι, η ΕΒΙΚΕΝ θεωρεί ότι έναντι ποσού 50 εκατ. ευρώ, που θεωρητικά και μόνο αναμένει η κυβέρνηση να εισπράξει από την επιβολή του φόρου, θα οδηγήσει αρκετές βιομηχανίες στο κλείσιμο.

Σύμφωνα με τον κ. Κουκλέλη, αυτήν τη στιγμή οι περισσότερες ενεργοβόρες βιομηχανίες (χαλυβουργίες, τσιμεντοβιομηχανίες, λιπάσματα, επεξεργασία μετάλλων κ.ά.) είναι ζημιογόνες λόγω της εγχώριας οικονομικής κρίσης και αγωνίζονται να διατηρηθούν με την ανάπτυξη των εξαγωγών. Έτσι, η όποια αύξηση του κόστους τους μειώνει την ανταγωνιστικότητά τους στις διεθνείς αγορές και ακυρώνει την εξαγωγική προσπάθεια, που είναι μία από τις ελάχιστες ελπίδες ανάκαμψης της οικονομίας.

Με την ευκαιρία, ο κ. Κουκλέλης σημειώνει ότι αφενός καμία από τις γειτονικές και ανταγωνιστικές χώρες δεν επιβάλλει ειδικό φόρο στο φυσικό αέριο και αφετέρου σε αρκετές χώρες της Ε.Ε. (στην Αυστρία και σε άλλες) εφαρμόζονται μηχανισμοί επιστροφής του ειδικού φόρου που κατέβαλλαν οι ενεργοβόρες βιομηχανίες ως μέτρο ενίσχυσης της εγχώριας παραγωγής.

Φθηνή ενέργεια - ιδιωτικοποιήσεις

Το ενεργειακό κόστος είναι από τα θέματα που απασχολούν ιδιαίτερα τις μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις της χώρας, καθώς ο κύριος προμηθευτής δεν δείχνει να αναγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες που έχει το προφίλ της κατανάλωσής τους, ενώ το μοντέλο της εσωτερικής αγοράς, έτσι όπως λειτουργεί, δεν επιτρέπει την πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια.

Το ζητούμενο για τις βιομηχανίες είναι η πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από φθηνά καύσιμα, όπως ο λιγνίτης. Ως προοπτική για την επίλυση των ενεργειακών προβλημάτων, οι ενεργοβόρες βιομηχανίες θα έβλεπαν θετικά την πιθανότητα συμμετοχής τους σε μικτές εταιρίες με τη ΔΕΗ, για την εκμετάλλευση υφιστάμενων λιγνιτικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής.

Ένα μοντέλο είναι η δημιουργία από τη ΔΕΗ θυγατρικών στις οποίες θα εισφέρει λειτουργούσες λιγνιτικές μονάδες. Στις θυγατρικές μπορούν να εισέλθουν ανεξάρτητοι επενδυτές, όπως ενεργοβόρες βιομηχανίες, μέσω της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου, η οποία θα χρηματοδοτήσει τις επενδύσεις εκσυγχρονισμού.

Με τον τρόπο αυτόν θα επιτευχθεί η συνέχιση της λειτουργίας των παλαιών μονάδων της ΔΕΗ, θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα παραπομπής της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την αγορά του λιγνίτη, ενώ και οι ενεργοβόρες βιομηχανίες θα αποκτήσουν πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια μέσω της συμμετοχής τους στις θυγατρικές.

Όλα αυτά, ωστόσο, μένει να γίνουν αποδεκτά από τον μέτοχο της ΔΕΗ, το ελληνικό δημόσιο.