Το ευρώ θα έπρεπε να αρχίσει με λιγότερα κράτη μέλη και όσες χώρες δυσκολεύονται πρέπει να αποχωρήσουν, υποστηρίζει ο Γερμανός Otmar Issing.

Το πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, που διετέλεσε σε αυτήν τη θέση στα πρώτα βήματα του ενιαίου νομίσματος, δήλωσε στο CNBC πως «έπρεπε να ξεκινήσουμε με λιγότερα μέλη και αυστηρότερους κανόνες, δεν υπάρχει αμφιβολία. Αυτό όμως είναι το... χυμένο γάλα. Τώρα που έχουμε αυτήν τη σύνθεση, η πολιτική ότι καμία χώρα δεν πρέπει να φύγει είναι πρακτικά εκβιασμός».

«Σπάσιμο της ευρωζώνης θα είναι μεγάλη καταστροφή, δεν υπάρχει αμφιβολία. Η εναλλακτική σε αυτό είναι μια νομισματική ένωση όπου η φήμη της ΕΚΤ θα υπονομευτεί ή ακόμα και θα καταστραφεί. Το ευρώ θα καταρρεύσει και οι χώρες θα συσσωρεύουν χρέος χωρίς όριο. Νομίζω ότι αυτό το σενάριο, είναι σενάριο τρόμου, αντίστοιχο της καταστροφής από τη διάσπαση».

O Ιssing πιστεύει ακόμα ότι το να αποθέτεις παραπάνω ελπίδες στην ΕΚΤ για να διασώσει κράτη είναι πολύ επικίνδυνο και η κεντρική τράπεζα θα πρέπει να αποφύγει ένα ενδεχόμενο κατά το οποίο θα πρέπει να σώσει την ευρωζώνη.

Τα σχόλια έρχονται λίγο μετά τη δήλωση του Jean-Claude Juncker ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ είναι διαχειρίσιμη, σημειώνει το CNBC. Τη θέση ότι το ευρώ πρέπει να σωθεί, αλλά όχι με κόστος την υπονόμευση της ΕΚΤ, την ασπάζονται πολλοί στη Γερμανία. Όμως, η χώρα δείχνει να απομονώνεται καθώς αρνείται να δεχθεί τα ευρωομόλογα.

Ο Ιssing εκτιμά ότι το ευρώ είναι ασφαλές νόμισμα, παρά τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα. «Το ευρώ το ίδιο δεν χρειάζεται να σωθεί. Αυτό που πρέπει να σωθεί είναι η σταθερότητα η δική του και της ευρωζώνης. Το ερώτημα πόσες χώρες πρέπει να συμμετέχουν είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζει η Ευρώπη».

Εκφράζοντας ανησυχίες για τις κινήσεις των πολιτικών, ο Issing επιμένει ότι μέτρα όπως τα ευρωομόλογα και η στενότερη τραπεζική εποπτεία δεν θα βοηθήσουν πραγματικά το νόμισμα. Πολιτικοί που κατηγορούν τη Μέρκελ γιατί διατηρεί την κρίση και δεν λέει «ναι» στα ευρωομόλογα πρέπει «να το βουλώσουν».

«Αυτοί (σ.σ.: οι πολιτικοί) πάντα δίνουν την εντύπωση ότι έχουν το κατάλληλο φάρμακο, που είναι περισσότερα χρήματα, και οι αγορές πάντα θα ζητούν περισσότερα. Οπότε αυτό θα είναι ένα παιχνίδι χωρίς τέλος και οι πολιτικοί δέσμιοι αυτής της διαδικασίας. Θα πρέπει να πουν ότι αυτό δεν θα γίνει. Αυτή η συνολική αμοιβαιοποίηση χρέους είναι κάτι που δεν πρέπει να συμβεί», προσθέτει.

Υποστηρίζει ακόμα ότι οι αδύναμες τράπεζες πρέπει να αφεθούν να κλείσουν. Το φάρμακο πρέπει να έρθει λύνοντας τα προβλήματα, όπου παρουσιάζονται, αναδιαρθρώνοντας τράπεζες και καθαρίζοντας το σύστημα. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω τραπεζών ή με εξωτερική βοήθεια. Στο τέλος της μέρας, όμως, η Ευρώπη έχει πάρα πολλές τράπεζες και οι αδύναμες θα πρέπει να εξαφανιστούν.