Ορατή μια συμφωνία για το μετρό Θεσσαλονίκης

Λύση εντός δεκαπενθημέρου για το μετρό Θεσσαλονίκης αναζητούν στο υπουργείο Υποδομών, στελέχη του οποίου εμφανίζονται αισιόδοξα πως οι πιθανότητες επαναπροκήρυξης του διαγωνισμού περιορίζονται.

Στην περίπτωση που υπάρξει συμφωνία, εκτιμάται πως το «στοιχειωμένο» έργο, δηλαδή η κύρια γραμμή, μπορεί να έχει ολοκληρωθεί είτε στο τέλος του 2019, είτε μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2020.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η κατασκευαστική κοινοπραξία υπό την ΑΕΓΕΚ και το υπουργείο βρίσκονται σχετικά κοντά στο ύψος της πρόσθετης αποζημίωσης που θα καταβληθεί στην κοινοπραξία, ώστε να επιστρέψει στα εργοτάξια. Οι απαιτήσεις των εργολάβων, όπως προκύπτει από τις συζητήσεις στην επιτροπή που έχει συσταθεί υπό τον Γενικό Γραμματέα Υποδομών Γιώργο Δέδε, έχουν περιοριστεί κοντά στα επίπεδα των 210.000.000 ευρώ (περίπου 80.000.000 ευρώ έχουν κερδίσει από τις διαιτησίες συν άλλα 130.000.000 ευρώ που θα καταβληθούν ως πρόσθετο ποσό).

Μπορεί το νούμερο να φαντάζει μεγάλο, αλλά οι αρχικές διεκδικήσεις της κοινοπραξίας, με βάση και τις προσφυγές στη διαιτησία, προσεγγίζουν τα 700.000.000 ευρώ.

Στελέχη που παρακολουθούν την υπόθεση επισημαίνουν πως μέσω της συμφωνίας, αν υπάρξει αίσιο τέλος στις διαπραγματεύσεις, διευθετείται και το κόστος για τις μελλοντικές εργασίες. Για παράδειγμα, συμφωνείται το τελικό κόστος για τα χωματουργικά, το τελικό κόστος για τους διαφραγματικούς τοίχους και άλλα «αγκάθια» που είχαν προκαλέσει σοβαρές διαφωνίες μεταξύ εργολάβων και Αττικό Μετρό (που είναι ο κύριος του έργου). «Καθαρίζει ο ορίζοντας για τα επόμενα χρόνια», υποστηρίζουν όσοι ασχολούνται με την υπόθεση και στοιχηματίζουν στη θετική έκβαση.

Ωστόσο, παράλληλα με τα τελευταία παζάρια σε σχέση με τις διεκδικήσεις της κατασκευαστικής κοινοπραξίας, πρέπει να λυθούν και τεχνικά ή άλλα θέματα. Για παράδειγμα, η κοινοπραξία θεωρεί πως αν επιτευχθεί τώρα συμφωνία, το έργο μπορεί να ολοκληρωθεί στο πρώτο εξάμηνο του 2020. Στην κυβέρνηση βάζουν ως όριο το δεύτερο εξάμηνο του 2019, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει επέλθει συμφωνία. Όμως, από τις διαπραγματεύσεις προκύπτει πως υπάρχει τρόπος για άμεση επιστροφή των δύο μετροπόντικων (TBMs), τους οποίους η κοινοπραξία είχε μεταβιβάσει στην ΑΚΤΩΡ που κατασκευάζει την επέκταση προς την Καλαμαριά μέσω άλλης εργολαβίας.

Το πλέον δύσκολο ζήτημα, καθώς εμπλέκεται πλήθος φορέων (Αττικό Μετρό, αρχαιολογία, δημοτική αρχή Θεσσαλονίκης κ.λπ.) αφορά στον σταθμό της Βενιζέλου. Το υπουργείο και η Αττικό Μετρό προτείνουν να ακολουθηθεί το μοντέλο με τους τρεις σταθμούς της γραμμής 3 του μετρό (Χολαργός, Νομισματοκοπείο, Αγία Παρασκευή).

Στους συγκεκριμένους σταθμούς κατασκευάστηκε μόνο «το κουτί», δηλαδή ο εξωτερικός σκελετός κατά την αρχική διάνοιξη του μετρό. Οι σταθμοί ολοκληρώθηκαν εκ των υστέρων και αφού είχε τεθεί σε λειτουργία το μετρό στη γραμμή 3. Το ίδιο μοντέλο εισηγούνται στην Αττικό Μετρό για τον σταθμό Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, χωρίς μέχρι στιγμής να έχει υπάρξει συμφωνία με τις άλλες πλευρές.