Άρθρο του Ι. Θ. Μάζη, Καθηγητού Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

Παραδοχές ως προοίμιον:

1) Επειδή το ζήτημα για το οποίο γράφω είναι ιδιαιτέρος ευαίσθητο, κρίνω σκόπιμο να κάμω μια αρχική δήλωση, την οποίαν εγώ τουλάχιστον θεωρώ απαραίτητη: είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος, και πιστός έχων την δυνατότητα να εκφράσω την έποψίν μου -και- με την ιδιότητα αυτήν. Έτσι τουλάχιστον νομίζω και έχω δικαίωμα, θαρρώ να νομίζω, διότι όπως αναφέρει ο Άγιος Ναυπάκτου Ιερόθεος: «?με?ς, ο? ?πίσκοποι, ?πως καί ο? Κληρικοί παντός βαθμο?, μοναχοί, θεολόγοι καί γενικά Χριστιανοί, μπορο?με καί πρέπει νά καταθέτουμε τίς σκέψεις μας στά Συνοδικά ?ργανα τ?ς ?κκλησίας καί νά ?νημερώνουμε τούς Χριστιανούς [...] Τό συνοδικό, ?μως, πολίτευμα δέν λειτουργε? ο?τε ?κφράζεται μόνον μεταξύ το? Σώματος τ?ν ?πισκόπων, ?λλά καί σέ ?λα τά ?λλα ?πίπεδα τ?ς ?κκλησιαστικ?ς ζω?ς, καί γενικά στίς συζητήσεις μεταξύ Κληρικ?ν, μοναχ?ν καί λαϊκ?ν, ?σων τελικά τό ?πιθυμο?ν. ?τσι, ?ποφεύγεται ? Κληρικοκρατία καί ? λαϊκοκρατία. Τό ?κκλησιαστικό πολίτευμα σέ ?λα τά ?πίπεδα λειτουργίας του ε?ναι συνοδικ?ς ?εραρχικό καί ?εραρχικ?ς συνοδικό. ?πομένως, δέν πρέπει νά ?νοχλο?ν ο? ?πόψεις-θέσεις πού διατυπώνονται ?πό Κληρικούς, μοναχούς, θεολόγους, λαϊκούς, ?σάν α?τές ο? ?πόψεις νά κλονίζουν τόν Συνοδικό θεσμό. Μιά τέτοια ?ποψη ε?ναι ?κτροπή ?πό τό ?κκλησιαστικό φρόνημα, ?κφράζει δέ παπική ?ντίληψη» .

2) Επίσης, συμφωνώ απολύτως με την παραπομπή του Αγίου Ναυπάκτου εις τον π. Γεώργιο Φλωρόφσκι, ότι: «? ?κκλησία ε?ναι μιά συνέλευσις, πού ο?δέποτε διακόπτεται. Μέ ?λλους λόγους, ? ?περτάτη α?θεντία -καί ? ?κανότης πρός διάκρισιν τ?ς ?ληθείας ε?ς τήν πίστιν- ε?ναι ?μπιστευμένη ε?ς τήν ?κκλησίαν, πού ε?ναι πράγματι "Θε?ος θεσμός" κατά τήν ?ρθήν καί στενήν ?ννοιαν τ?ς λέξεως, ?ν? ο?δεμία Σύνοδος ? "Συνοδικός θεσμός" ε?ναι de jure Divino, παρά μόνον ?ταν ?ποτελ? ?ληθ? ε?κόνα ? φανέρωσιν τ?ς ?δίας τ?ς ?κκλησίας. Ε?ς τό σημε?ον α?τό φαινόμεθα νά ?χωμεν ?μπλακ? ε?ς φα?λον κύκλον. ?σως α?τό ε?ναι ?ληθές, ?άν ?πιμένωμεν δι' ?πισήμους ?γγυήσεις ε?ς τά δογματικά ζητήματα. ?λλά προφαν?ς τοια?ται "?γγυήσεις" δέν ?φίστανται ο?τε ε?ναι δυνατόν νά προσαχθο?ν καί μάλιστα προκαταβολικ?ς. ?ρισμέναι "Σύνοδοι" ε?ς τήν πραγματικότητα ?π?ρξαν ?ποτυχίαι, τίποτε περισσότερον ?πό conciliabula, πού βεβαίως διέπραξαν λάθη. ι' α?τόν δέ τόν λόγον μεταγενεστέρως ?πεκηρύχθησαν. Πολύ διδακτική ?πί το? προκειμένου ε?ναι ? περίπτωσις τ?ν Συνόδων το? τετάρτου α??νος. Α? ?ποφάσεις τ?ν Συνόδων ?γένοντο δεκταί ? ?περρίπτοντο ?πό τάς ?κκλησίας ?χι διά λόγους τυπικούς ? "κανονικούς", ? δέ ?τυμηγορία τ?ς ?κκλησίας ?π?ρξεν ?κρως ?κλεκτική. ? Σύνοδος δέν ε?ρίσκεται ?περάνω τ?ς ?κκλησίας, α?τή ?ταν ? ?ποψις τ?ς ?ρχαίας ?κκλησίας» .

3) Και δεν θα διαφωνήσω -εν πολλοίς, ως χριστιανός (και Ορθόδοξος)- επίσης, με την φράση του Αγίου Ναυπάκτου κκ. Βλασίου Ιεροθέου ότι: «Παρατηρώντας τήν σύγχρονη ?κκλησιαστική κατάσταση διαπιστώνουμε ?τι κινε?ται μέσα στίς «γεωπολιτικές στρατηγικές», σέ ?θνικιστικές σκοπιμότητες, στήν «ψυχρή πολεμική» μεταξύ ?νατολ?ς καί Δύσεως».

4) Θα διαφoροποιηθώ όμως ως γεωπολιτικός αναλυτής σε δύο, επιστημολογικής και μεθοδολογικής φύσεως ζητήματα: i) ο όρος «γεωπολιτικές στρατηγικές» δεν υποστηρίζεται επιστημολογικώς στην Γεωπολιτική θεωρία , διότι η "Γεωπολιτική" είναι αποστειρωμένη ανάλυσις, ανάγνωσις, διαπίστωσις των δυναμικών ανακατανομής ισχύος και εκφράζεται δια του ρήματος "Είναι" ενώ η "Γεωστρατηγική" είναι η χρήσις των γεωπολιτικών υποδειγμάτων-συμπερασμάτων από συγκεκριμένη εθνική, ιδεολογική και πολιτισμική οπτική και στόχευση, γωνία και το χρησιμοποιούμενον ρήμα είναι το ρήμα "Πρέπει" ii) συνεπώς συγχίζοντες το αποστειρωμένον "Είναι" της γεωπολιτικής αναλύσεως με το εθνικο-πολιτικο-ιδεολογικά φορτισμένο "Πρέπει" της γεωστρατηγικής καταλήγουμε σε λανθασμένα συμπεράσματα ως προς το "Είναι" της ταυτότητας: [∃x(∪x^Gx)] και το ανθρώπινο, το πραγματιστικό, το στρατηγικώς προσδιοριζόμενον, «Πρέπει».

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Ι. Θ. ΜΑΖΗ