Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Οι παγίδες στη μικρομεσαία κεφαλαιοποίηση

Οι μετοχές της μεσαίας και της μικρής κεφαλαιοποίησης έχουν δώσει «χρυσές» αποδόσεις τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο παράγοντες της αγοράς καλούν τους επενδυτές να αποφύγουν πιθανές παγίδες. Στροφή προς τη «χαμηλή ποιότητα».

Οι παγίδες στη μικρομεσαία κεφαλαιοποίηση

Αξιοζήλευτες είναι οι αποδόσεις που έχουν σημειώσει τα τελευταία χρόνια οι μετοχές της μεσαίας και της χαμηλής κεφαλαιοποίησης στο ΧΑ, ανταμείβοντας με το παραπάνω όσους τοποθετήθηκαν σε αυτές με μεσομακροπρόθεσμη προοπτική, κόντρα στο ρεύμα της εποχής που ήθελε, λανθασμένα, τη σοβαρότητα και την ελκυστικότητα μιας επένδυσης να σχετίζεται άμεσα με το μέγεθος μιας επιχείρησης.

Χαρακτηριστικό είναι ότι κατά την τελευταία πενταετία (2/2/2015 έως 31/1/2020), ο Γενικός Δείκτης του ΧΑ αυξήθηκε κατά 21,5%, ο δείκτης της υψηλής κεφαλαιοποίησης μόλις κατά 1,8%, ενώ αντίθετα τα «μεσαία χαρτιά» κέρδισαν 66,9% και τα «μικρά» 156,3%! Μάλιστα, οι πραγματικές αποδόσεις όλων των παραπάνω είναι στην πράξη ακόμη μεγαλύτερες, αν συνυπολογίσουμε και τα μερίσματα που διανεμήθηκαν κατά τη συγκεκριμένη περίοδο.

Ορισμένες ενδεικτικές αποδόσεις μετοχών της μεσαίας και μικρής κεφαλαιοποίησης κατά τα τελευταία πέντε χρόνια είναι το +745% για την Profile, το +521% για την Quest Holdings, το +283% για την Ικτίνος Μάρμαρα, το +206% για τη Γενική Εμπορίου & Βιομηχανίας, το +189% για την Ευρωπαϊκή Πίστη, το +180% για τα Πλαστικά Κρήτης, το +157% του Παπουτσάνη και το +104% για την ΕΛΤΟΝ Χημικά.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, κύκλοι της αγοράς σημειώνουν πως οι τίτλοι της μεσαίας και της μικρής κεφαλαιοποίησης συνήθως πρωταγωνιστούν στις αποδόσεις σε βάθος χρόνου, αλλά παράλληλα διατρέχουν και αυξημένο ρίσκο, καθώς σε πολλές περιπτώσεις η εμπορευσιμότητά τους είναι περιορισμένη (άρα ο «εγκλωβισμός» ευκολότερος) και ενίοτε η τήρηση των κανόνων εταιρικής διακυβέρνησης αρκετά… χαλαρή.

Μια επιπλέον πιθανή παγίδα για τους επενδυτές είναι να παρασυρθούν από την τρέχουσα περιρρέουσα ατμόσφαιρα στο χρηματιστήριο (που είναι υπέρ των «μικρών χαρτιών») και από την αυξημένη ρευστότητά τους, αδιαφορώντας για την ποιότητα των «μικρομεσαίων» εισηγμένων εταιρειών στις οποίες επενδύουν.

Επιλογές και δυνατότητες

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα δηλώνει στο Euro2day.gr γνωστός παράγοντας της αγοράς:

«Πολλές ήταν οι εισηγμένες της μικρομεσαίας κεφαλαιοποίησης που αποχώρησαν από το ΧΑ κατά τα τελευταία χρόνια, μεταξύ των οποίων και σαφώς κερδοφόρες εταιρείες όπως π.χ. τα Μάρμαρα Κυριακίδη, ο Κανάκης, η ΕΛΤΡΑΚ, η Κρητών Άρτος και ενδεχομένως σε λίγο καιρό η Καράτζης. Πέραν αυτών, εκτός ταμπλό βρέθηκαν ή θα βρεθούν σύντομα για διάφορους λόγους και άλλες εισηγμένες όπως π.χ. ο Σφακιανάκης, η FG Europe, η Druckfarben, ο Νηρέας, τα Ιχθυοτροφεία Σελόντα και η Περσεύς. Είναι φανερό πως μέσα από αυτή τη διαδικασία, αφενός, οι δυνατές επιλογές από τη μικρομεσαία κεφαλαιοποίηση περιορίζονται, αφετέρου, οι επενδυτές μειοψηφίας εισπράττουν μετρητά και καλούνται να επιλέξουν πού θα τοποθετήσουν την πλεονάζουσα ρευστότητα την οποία απέκτησαν μέσα από τη διαδικασία των δημόσιων προτάσεων.

»Πέρα όμως από τις δημόσιες προτάσεις, οι επενδυτές έχουν αποκομίσει ισχυρή ρευστότητα και μέσα από σταδιακές ρευστοποιήσεις παλαιότερων μετοχικών θέσεών τους. Με δεδομένο ότι δεκάδες τίτλοι μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης έχουν κερδίσει την τελευταία τετραετία πάνω από 100% ή και από 300%, είναι προφανές ότι αρκετοί μακροπρόθεσμοι επενδυτές επιλέγουν να περιορίσουν τις συγκεκριμένες θέσεις τους, προκειμένου να κλειδώσουν ένα μέρος των κερδών τους. Πού όμως θα διοχετευθεί η συγκεκριμένη ρευστότητα, σε ένα περιβάλλον μηδενικών επιτοκίων και περιορισμένων επιλογών στο χρηματιστήριο;

»Ένα άλλο θέμα είναι αυτό του ψυχολογικού παράγοντα, όπου οι επενδυτές δυσκολεύονται -και συχνά σφάλλουν- να αγοράσουν μετοχές 100% ή και 300% πιο πάνω σε σύγκριση με το επίπεδο που διαπραγματεύονταν πριν από κάποια χρόνια. Όσο και αν ενδεχομένως τα εταιρικά κέρδη έχουν στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα αυξηθεί, όσο και αν η κατάσταση στην ευρύτερη οικονομία έχει βελτιωθεί δραστικά, ο ψυχολογικός παράγοντας φρενάρει την αγοραστική διάθεση αρκετών επενδυτών.

»Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως όλοι οι παραπάνω λόγοι οδηγούν αρκετούς επενδυτές να ανιχνεύουν μετοχές με μοναδικό κριτήριο το ότι δεν έχουν τρέξει τόσο πολύ κατά τα τελευταία χρόνια, βουτώντας ακόμη και σε περιπτώσεις εισηγμένων με αδύναμες οικονομικές επιδόσεις και θολό επιχειρηματικό μέλλον (πέρα από το ευρύτερο ζήτημα της χαμηλής εμπορευσιμότητας).

»Προ τριετίας συζητούσαμε για περιφερειακές εταιρείες που είχαν ισχυρή ρευστότητα, εξωστρέφεια, κερδοφορία και άριστες σχέσεις με τις τράπεζες, ενώ σήμερα έχουν μπει προς συζήτηση επιχειρήσεις ανάλογου ή και ακόμη μικρότερου μεγέθους, αλλά κυρίως με μετριότατο track record και αμφίβολο μέλλον. Αυτό εγκυμονεί κινδύνους», καταλήγει.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v