“Με την αντιπολίτευση να μην καταφέρνει να προβάλλει μία πειστική εναλλακτική λύση, δεν υπάρχει μαγικό κλειδί να ανοίξουμε την πόρτα μίας άλλης Ελλάδας. Πρέπει αυτό το κλειδί να το βρούμε όλοι μαζί.
Χρειάζεται ένα νέο σχέδιο με ορίζοντα πενταετίας, αλλά πρωτίστως χρειάζεται ένα νέο όραμα που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει”.
Αυτή ήταν η φράση με την οποία ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στη 2η Διάσκεψη που διοργάνωσε το Ινστιτούτο του, παρουσίασε το “σκαρίφημα”, όπως είπε, “της νέας ηθικής και πολιτικής πρωτοβουλίας που θα διατρέχει όλα τα προοδευτικά κόμματα θα απαντά στην ακροδεξιά δημαγωγία και θα δίνει κίνητρο στους πολίτες να σηκωθούν από τον καναπέ”.
Με την κατακλείδα δε, “αυτός είναι ένας στόχος για τον οποίον αξίζει όλοι να δώσουμε όλες τις δυνάμεις μας”, στην ουσία παρέπεμψε σε νέο κόμμα ή φορέα που, κατά τις επίμονες πληροφορίες των τελευταίων μηνών, σχεδιάζει να συγκροτήσει - αν και παραμένει άγνωστο εάν αυτό θα γίνει πριν ή μετά τις επόμενες εκλογές.
Τα βασικά σημεία από την ομιλία του:
— Χρειαζόμαστε ένα νέο εθνικό σχέδιο ανάταξης και ανασυγκρότησης με ορίζοντα πενταετίας. Με στόχο την ανάπτυξη, την ανθεκτικότητα, την ασφάλεια αλλά και τη δικαιοσύνη, τους θεσμούς, τη δημοκρατία. Με στόχο την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη. Χρειάζεται ένα νέο όραμα που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει.
Χρειαζόμαστε ένα νέο όραμα και ένα νέο κίνημα. Μια ηθική, κοινωνική και πολιτική πρωτοβουλία που θα διατρέχει όλα τα προοδευτικά κόμματα, θα αγγίζει όσους έχουν γυρίσει τη πλάτη στο πολιτικό σύστημα, θα απαντά στην ακροδεξιά δημαγωγία και θα δίνει κίνητρο στους πολίτες να σηκωθούν από τον καναπέ.
Ένα νέο κοινωνικό και πολιτικό κύμα, που θα συνενώσει αποτελεσματικά τα πολύχρωμα κινήματα αντίστασης και με πυξίδα τις ανάγκες της πατρίδας θα δώσει κίνητρο, έμπνευση, εναλλακτική στους κουρασμένους πολίτες.
Ένας νέος πατριωτισμός, τολμώ να πω. Με χαρακτηριστικά που θα δίνουν απάντηση στις προκλήσεις και τους κινδύνους της εποχής μας. Ένας νέος πατριωτισμός απέναντι στην ολιγαρχία και τη κλεπτοκρατία. Από τη μια η πατρίδα μας από την άλλη τα πλούτη τους. Αυτή είναι η σύγχρονη διαχωριστική γραμμή. Απέναντι σε πολιτικές και πρακτικές που οξύνουν τις ανισότητες και το άδικο.
- Η ακροδεξιά, πολλές φορές σε συμμαχία με συντηρητικά ή νεοφιλελεύθερα κόμματα, προτείνει ένα μοντέλο αυταρχικού καπιταλισμού απέναντι στον δημοκρατικό καπιταλισμό.
Ένα μοντέλο που δανείζεται πολιτικές και πρακτικές από τα αυταρχικά καθεστώτα στον κόσμο, τα οποία ενισχύονται. Ένα μοντέλο ακραία νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού με διαρκείς μειώσεις φόρων στους ολιγάρχες και μεταφορά του βάρους χωρίς περιστροφές στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα με περικοπές στο κοινωνικό κράτος και υψηλή έμμεση φορολογία.
Σ΄αυτό το μοντέλο, τα οικονομικά συμφέροντα του λαού ταυτίζονται με τα συμφέροντα του ηγέτη. Το κράτος μετατρέπεται σε μία ανώνυμη εταιρεία στην υπηρεσία του ηγέτη και των ολιγαρχών που τον στηρίζουν. Ο όρος σύγκρουση συμφερόντων χάνει το νόημα τους όταν πρόκειται για τους κολλητούς και τους αξιωματούχοςυ της κυβέρνησης.
Θα δανειστώ κάτι που είπε ο Τζέφρι Κοπστάιν (καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στην Καλιφόρνια) περιγράφοντας τη σημερινή εικόνα στις ΗΠΑ: “το γράμμα του νόμου έχει αξία μόνο για όσους δεν έχουν διασυνδέσεις με την κυβερνητική οικογένεια”.
Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.gr
FOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο LinkedinΚάτι μας θυμίζει αυτό, όπως λένε στις ταινίες “οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.
- Στη πατρίδα μας δοκιμάζονται σήμερα και η δημοκρατία και η δικαιοσύνη. Γιατί με τις ορατές πολιτικές της και τις «αόρατες» πρακτικές της, η κυβέρνηση χτίζει μια κοινωνία που εύλογα και με βάση επίσημα στοιχεία και μετρήσεις, μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει ως κοινωνία των χασμάτων. Μια κοινωνία του ενός πέμπτου, όπως είχα την ευκαιρία πριν λίγες μέρες να πω.
- Γιατί στη δική μας κυβέρνηση έλαχε ο κλήρος να βγάλουμε την Ελλάδα από τη κρίση, και πράγματι αναγκαστήκαμε να υιοθετήσουμε πολιτικές δημοσιονομικής πειθαρχίας. Εντούτοις όμως μειώσαμε το ποσοστό των νοικοκυριών που βρίσκονταν κάτω από το κατώφλι της φτώχειας.
Το παραλάβαμε στο 21,4% το 2015 και το παραδώσαμε στο 17,9% το 2019.Και πετύχαμε μεγάλη βελτίωση στο δείκτη οικονομικής ανισότητας.
Αντιθέτως η κυβέρνηση Μητσοτάκη που τα βρήκε όλα στρωμένα, έξω από τα μνημόνια και σε συνθήκες οικονομικής χαλάρωσης, αύξησε το ποσοστό της φτώχειας από το 17,9% στο 19,6% το 2024. Και την ίδια στιγμή άνοιξε το δρόμο για τρομακτικά υπερκέρδη στις μεγάλες επιχειρήσεις. Οι δέκα μεγαλύτερες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο είχαν πέρυσι ρεκόρ δεκαπενταετίας στα κέρδη, με 11,5 δις συνολικά.
- Πιστεύω είναι ευθύνη όλων των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων να αντισταθούν - μαζί - και να αντιμετωπίσουν τον φόβο με ελπίδα. Να αντιμετωπίσουν την ανασφάλεια προωθώντας μια πολιτική αξιοπρέπειας για την καθημερινή ζωή των πολιτών.
Πρέπει να βάλουμε ως κεντρικό μας στόχο την ενίσχυση των θεσμικών αντίβαρων της δημοκρατίας, αποτρέποντας τον κίνδυνο να γίνουν τα κράτη Ανώνυμες Εταιρείες αυτών που κυβερνούν και των ολιγαρχών που τους στηρίζουν.
Να αντικαταστήσουμε το πελατειακό κράτος με ένα κράτος αναπτυξιακό, με στρατηγικούς στόχους.
Πρέπει να μιλήσουμε για έναν νέο ηθικό, κοινωνικό και οικονομικό πατριωτισμό, για να προτάξουμε το όραμα του μέλλοντος.
Σε αντίθεση με την ακροδεξιά και τους δεξιούς συμμάχους της ή την κεντροδεξιά με τους ακροδεξιούς συμμάχους της, που προσποιούνται ότι αγωνίζονται για τους εργαζόμενους αλλά κατά βάση είναι εκεί για να στηρίξουν τους δισεκατομμυριούχους.
Για να εξηγήσουμε ότι εμείς θα παλέψουμε όντως για κάθε θέση εργασίας στη χώρα μας και για τις δυνάμεις της εργασίας, της καινοτομίας και της δημιουργικότητας.
- Πρέπει ως προοδευτικές δυνάμεις – να επανοικειοποιηθούμε όχι μόνο τον πατριωτισμό αλλά και τον όρο «ανθρώπινη ασφάλεια» από την ακροδεξιά και τη δεξιά, σε μια περίοδο που τον εκμεταλλεύεται για να εντείνει τον φόβο και την ανασφάλεια και να εξασφαλίσει ψήφους.
Να τονίσουμε τη σημασία που έχει τόσο η προστασία της εδαφικής, όσο και της φυσικής, αλλά και της οικονομικής ασφάλειας για τους πολίτες μας.
Να προωθήσουμε μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική που να βασίζεται στον σεβασμό του διεθνούς δικαίου. Που να υποστηρίζει νόμιμες οδούς μετανάστευσης και τη συμπερίληψη των χιλιάδων εργαζόμενων που θα χρειάζεται η Ευρώπη τα επόμενα χρόνια. Αλλά και θα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τους διακινητές, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Για να μη ξαναζήσουμε τραγωδίες όπως της Λαμπετούσα και της Πύλου, αλλά και να μη ξαναδούμε εικόνες όπως αυτές στις σημερινές ΗΠΑ.
- Δεν μπορούμε να μιλάμε για ευρωπαϊκές αξίες που βασίζονται σε δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Να ζητήσουμε η Ευρώπη να δείξει το πρόσωπο της και να επιβάλλει κυρώσεις στο Ισραήλ. Τερματισμός των επιχειρήσεων, επιστροφή ομήρων και λύση δύο κρατών.
Παρτάλληλα, να συνεχίσουμε την αντίδραση μας στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Τερματισμό του πολέμου με σεβασμό στην εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας για ευρωπαϊκό, όχι ΝΑΤΟϊκό μέλλον.
Να συμπαρασταθούμε στον Ιμάμογλου.
Να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για επίλυση του Κυπριακού.
Με τη Συμφωνία των Πρεσπών οι προοδευτικές δυνάμεις απέδειξαν ότι εμείς παλεύουμε για Ευρώπη με αυτοπεποίθηση και ειρήνη.