Κρίση εμπιστοσύνης

Για όσους δεν το πρόσεξαν, ο χρηματιστηριακός δείκτης S&P 500 ξεπέρασε την προηγούμενη εβδομάδα το ιστορικό υψηλό του περασμένου Ιανουαρίου.

Όμως, οι υπόλοιπες αγορές και κυρίως οι αναδυόμενες δεν τα πήγαν καλά, διαψεύδοντας εκείνους που θεωρούσαν ότι η κατάσταση στις προβληματικές αναδυόμενες οικονομίες, π.χ. Αργεντινή, Τουρκία, έβαινε προς σταθεροποίηση.

Το αργεντίνικο νόμισμα έχασε το 16% και πλέον της αξίας του, με αποτέλεσμα να καταγράφει απώλειες 50% περίπου από την αρχή της χρονιάς. Η τουρκική λίρα έχασε το 8%, ανεβάζοντας τις απώλειες στο 42% από την αρχή του 2018.

Το ίδιο διάστημα, η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου ανέβηκε κάπου 25 μονάδες βάσης στο 4,37% σε σχέση με μια εβδομάδα πριν και το αντίστοιχο ιταλικό ομόλογο κατά 8 μονάδες βάσης, στο 3,24%.

Ακόμη κι η απόδοση του 10ετούς πορτογαλικού ομολόγου ενισχύθηκε κατά 10 μονάδες βάσης στο 1,92%.

Αναμφισβήτητα, η αναταραχή στις αναδυόμενες αγορές έχει επηρεάσει αρνητικά τους ευάλωτους κρίκους της ζώνης του ευρώ.

Όμως, μερικοί ξένοι επισημαίνουν ότι οι ανωτέρω χώρες και η Ισπανία θα είχαν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα να αντιμετωπίσουν, αν δεν είχαν υιοθετήσει το ευρώ. Σε μια τέτοια περίπτωση, το εθνικό νόμισμα θα βυθιζόταν, οι χρεοκοπίες θα αυξάνονταν και ο πληθωρισμός θα φούντωνε για τα καλά.

Το επιχείρημα δεν είναι άσχετο με το κρίσιμο ερώτημα:

Mπορεί η κρίση εμπιστοσύνης με την οποία βρίσκονται αντιμέτωπες κάποιες αναδυόμενες οικονομίες να «μεταδοθεί» στις ανεπτυγμένες οικονομίες και αγορές;

Οι αισιόδοξοι που απαντούν αρνητικά επισημαίνουν ότι υπάρχει ακόμη αρκετή ρευστότητα στο παγκόσμιο σύστημα καθώς οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες δεν εφαρμόζουν ακόμη περιοριστική νομισματική πολιτική.
Η τελευταία παρατήρηση είναι μεν σωστή, όμως η ποσότητα δολαρίων εκτός ΗΠΑ φαίνεται πως βαίνει μειούμενη.

Σ’ αυτό έχουν συμβάλει διάφοροι παράγοντες όπως π.χ. τα κίνητρα επαναπατρισμού κερδών που έδωσε η κυβέρνηση Τραμπ στις αμερικανικές επιχειρήσεις και το ξετύλιγμα των carry trades στα οποία αναφερθήκαμε την Παρασκευή.

Οι ίδιοι αναφέρουν επίσης ότι «αγωγοί» μέσω των οποίων θα μπορούσε να μεταφερθεί η κρίση στις ανεπτυγμένες αγορές, π.χ. τα αδύνατα εθνικά νομίσματα χωρών όπως η Ιταλία και η Ελλάδα, δεν υφίστανται πλέον σε αντίθεση με το παρελθόν π.χ. τη δεκαετία του 1990.

Ακόμη, τα θεμελιώδη μεγέθη αρκετών αναδυόμενων οικονομιών είναι σε αρκετά καλύτερη κατάσταση σήμερα σε σχέση με τότε.

Όλα αυτά μπορεί να είναι σωστά, όμως οι ανεπτυγμένες οικονομίες και αγορές έχουν επίσης δικά τους θέματα.

Το γεγονός ότι οι αμερικανικές αγορές πάνε καλά και η οικονομία επίσης, δεν θα πρέπει να θεωρείται ενδεικτικό του τι μπορεί να γίνει στο μέλλον.

Η αμερικανική αγορά κατέγραφε κέρδη και η οικονομία τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης της χρονιάς, το τελευταίο τρίμηνο του 2007.

Όμως, όλοι γνωρίζουν τι έγινε το 2008... 

Dr. Money