Οι φούσκες των αγορών έχουν τη δική τους ιστορία

Αν ο John Templeton έχει δίκιο, ίσως οι ανησυχίες για το σπάσιμο της χρηματιστηριακής φούσκας για την οποία μιλούν αρκετοί να μην είναι δικαιολογημένες βραχυπρόθεσμα.  

Κι αυτό γιατί η ψυχολογία των επενδυτών βρίσκεται στο ναδίρ. O δείκτης φόβου και απληστίας (Fear and Greed Index) του CNN, ο οποίος καταγράφει την τάση στην αγορά, βρίσκεται στην περιοχή του «ακραίου φόβου» τις δύο τελευταίες εβδομάδες. Και οι 7 επιμέρους δείκτες στους οποίους βασίζεται εκπέμπουν  σήμα φόβου των επενδυτών. Το ίδιο συμβαίνει με τον δείκτη MM Fear and Greed Index  για τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια. 

Δεν είναι τυχαίο ότι ποτέ πριν ο αμερικανικός χρηματιστηριακός δείκτης S&P 500 δεν ήταν τόσο πολύ συγκεντρωμένος σε 3 μετοχές όσο σήμερα. Οι NVIDIA, Microsoft και  Apple να αντιπροσωπεύουν πάνω από το 20% του δείκτη σύμφωνα με τον Peter Mallouk. Η κεφαλαιοποίηση της NVIDIA είναι 4,35 τρισ. δολάρια, της Apple είναι 4 τρισ. και της  Microsoft είναι 3,5 τρισ. δολάρια. Η NVIDIA αξίζει όσο όλη η γερμανική οικονομία ενώ η Apple είναι μεγαλύτερη από τη γαλλική οικονομία.

Ως γνωστόν, αυτές οι κεφαλαιοποιήσεις συνδέονται με τις μεγάλες προσδοκίες για τις επιπτώσεις της ΑΙ στην παραγωγικότητα. Ο Elon Musk δήλωσε πρόσφατα ότι οι άνθρωποι δεν θα χρειάζεται να δουλεύουν σε κάποιο σημείο στο μέλλον αλλά θα πρέπει να δουλέψουμε πολύ πριν φτάσουμε εκεί.

Είναι επόμενο να υπάρξει σύγκριση των κεφαλαιοποιήσεων των τριών εταιρειών και γενικότερα των «Magnificent Seven» με άλλες μεγάλες εισηγμένες εταιρείες του παρελθόντος που είχαν δει τις τιμές των μετοχών τους να εκτοξεύονται σε δυσθεώρητα επίπεδα και να ξεφουσκώνουν. 

Η εταιρεία Dutch East India Co. είχε το μονοπώλιο στο εμπόριο της Ολλανδίας με την Ασία σε εμπορεύματα όπως το μετάξι και η πορσελάνη. Η κεφαλαιοποίησή της είχε ανέλθει στα 10,2 τρισ. δολάρια (προσαρμοσμένα για τον πληθωρισμό) αλλά  η φούσκα έσπασε το 1637.  

Η αποτίμηση της γαλλικής εμπορικής εταιρείας Mississippi Co. είχε φθάσει τα 8,4 τρισ. δολάρια (προσαρμοσμένα για τον πληθωρισμό) με βάση το στόρι ότι η Λουιζιάνα είχε μεγάλο πλούτο αλλά κατέρρευσε το 1720. Την ίδια χρονιά έσπασε επίσης η φούσκα της South Sea Co, η οποία είχε το μονοπώλιο στο εμπόριο της Βρετανίας με τη Νότιο Αμερική. Και εδώ η αποτίμηση είχε φθάσει τα 5,5 τρισ. δολάρια -σύμφωνα με τον Visual Capitalist.

Και τότε, όπως σήμερα, υπήρχε μεγάλη συγκέντρωση στη χρηματιστηριακή αγορά αλλά και επενδυτική ευφορία. Προφανώς, οι προσδοκίες ήταν πολύ μεγάλες και σημαντικά μεγαλύτερες από τα θεμελιώδη δεδομένα τους.  

Αν εξαιρέσουμε την ευφορία, η οποία έχει πληγεί βραχυπρόθεσμα, σύμφωνα με τους δείκτες «φόβου και απληστίας», κάποιες συνθήκες μοιάζουν, αν και οι κεφαλαιοποιήσεις των σημερινών εταιρειών θα μπορούσαν να ανέβουν κι άλλο προς τα επίπεδα των παλιών. 

Η ιστορία διδάσκει ότι θα πρέπει να είναι κάποιος προσεκτικός σε τέτοιες περιπτώσεις που υπάρχει σπέκουλο, παρότι οι σημερινές εταιρείες τεχνολογίας βγάζουν κέρδη και δεν είναι αέρας κοπανιστός. Καμιά φορά η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα.