To μεγάλο λάθος των μικροεπενδυτών

Τα επενδυτικά λάθη είναι αναμενόμενα. Το γεγονός, όμως, ότι οι επενδυτές δεν έχουν μάθει ακόμη πως μπορούν να αντιμετωπιστούν πιο αποτελεσματικά τα φαινόμενα που λειτουργούν εναντίον τους στο χρηματιστήριο είναι λάθος μάλλον ασυγχώρητο.

Δημοσιεύθηκε: 31 Ιανουαρίου 2008 - 07:54

του Γιώργου Παπανικολάου

Δυστυχώς στη χώρα μας είμαστε ”ατομιστές”. Με μεγάλο κόπο προχωρούν θεσμοί όπως οι καταναλωτικές οργανώσεις και οι συνασπισμοί ιδιωτών για την προστασία των δικαιωμάτων τους.

Τα ίδια και χειρότερα στη χρηματιστηριακή αγορά. Κάθε επενδυτής προσπαθεί να διεκδικήσει τα δικαιώματά του ατομικά (συνήθως αφού έχει φάει κάποιο στραπάτσο) και τότε διαπιστώνει την αδυναμία του για λόγους κόστους, χρόνου και γενικότερα ”αντικειμενικής αδυναμίας”.

Παρ’ όλα αυτά, εδώ και κάποια χρόνια υπάρχει μία ένωση επενδυτών, ο Σύνδεσμος Επενδυτών και Διαδικτύου, με τα περιορισμένα μέσα που του επιτρέπει ο αριθμός των μελών του (μικρός σε σχέση με τον αριθμό των ιδιωτών επενδυτών, χωρίς να λάβουμε καν υπ’ όψιν τον αριθμό των ιδιωτικών κωδικών, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι παγωμένοι).

Ο συγκεκριμένος σύνδεσμος έχει κινηθεί με σοβαρότητα, κατά κανόνα μετρημένα και δεν φέρει βάρη από το παρελθόν, όπως έχει συμβεί με άλλες προγενέστερες προσπάθειες που καλώς ή κακώς φαίνεται ότι συνδέθηκαν στην ευρεία πλειονότητα των επενδυτών με ποικιλότροπα προσωπικά συμφέροντα.

Τι του λείπει;

Το να συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό ιδιωτών, έναν αριθμό που θα του επιτρέψει να αποκτήσει καλά στελεχωμένες επιτροπές, συνεργάτες ειδικευμένους δικηγόρους και άλλα όπλα που χρειάζονται για να προστατεύει αποτελεσματικά τα δικαιώματα των μελών του, όχι τόσο κατασταλτικά, όσο προληπτικά με παρεμβάσεις, δηλαδή σε ό,τι αφορά τα κενά στο θεσμικό πλαίσιο, τα ”παράθυρα”, τις παραλείψεις κ.λπ.

Είναι διαφορετικό ένας σύνδεσμος να έχει μερικές εκατοντάδες ενεργά μέλη, από το να έχει μπόλικες χιλιάδες μέλη, τόσο από την άποψη της παρεμβατικότητας όσο και από την άποψη της πολιτικής επιρροής.

Ο ΣΕΔ έκανε ήδη κινήσεις σε πολλά μέτωπα, ενώ προσπαθεί διαρκώς να εδραιώσει και στη χώρα μας την έννοια του μετοχικού ακτιβισμού. Κάνει παρεμβάσεις συχνά σε θέματα που σίγουρα αφορούν στον επενδυτή.

Για θέματα όπως για παράδειγμα η διαστρέβλωση του θεσμού των stock options, τα οποία συχνά-πυκνά χρησιμοποιούνται είτε ως τέχνασμα ”φοροαποφυγής” (σ.σ. νόμιμης δηλαδή αποφυγής της φορολογίας) είτε ως μοχλός ενίσχυσης των ποσοστών που ήδη κατέχουν μεγαλομέτοχοι εισηγμένων εταιριών, οι οποίοι βεβαίως ταυτόχρονα κόβουν στον εαυτό τους και παχυλούς μισθούς.

Αν σε άλλες χώρες η παρουσία τέτοιου είδους συλλογικών οργάνων είναι χρήσιμη, στη χώρα μας είναι πολύ απλά απαραίτητη.

Νομίζω ότι κάθε αναγνώστης μπορεί να φέρει στη μνήμη του περιπτώσεις χρηματιστηριακών σκανδάλων που πέρασαν ”στο ντούκου” σε ό,τι αφορά το πιο σημαντικό:

Την πραγματική τιμωρία των υπευθύνων.

Ο λόγος είναι απλός: Ο μικροεπενδυτής κατά κανόνα δεν έχει τόσο μεγάλο ύψος ζημίας που να ρισκάρει τα έξοδα μιας μακρόπνοης δικαστικής διαδικασίας και οι ”συνασπισμοί” είναι πρακτικά δύσκολοι καθώς, στη χώρα μας δεν έχει ακόμη αναδειχθεί ο θεσμός των ”class action lawsuits”, που έχει θριαμβεύσει στην πιο ανεπτυγμένη αγορά του κόσμου, στις ΗΠΑ.

Σκεφτείτε πόσες ενέργειες από πλευράς εισηγμένων που σήμερα ”περνούν από τις χαραμάδες” θα μπορούσαν να επισημαίνονται αλλά και να στιγματίζονται αν υπήρχε ένας πραγματικά ισχυρός σύνδεσμος επενδυτών.

Φανταστείτε πόσοι θα το σκέφτονταν δύο φορές αν ήξεραν ότι έπειτα από ένα σκάνδαλο θα έρθουν αντιμέτωποι με οργανωμένες δικαστικές ενέργειες από την πλευρά των επενδυτών.

Σας φαίνεται ότι όλα αυτά ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας;

Δείτε πόσες επιτυχίες έχει εγγράψει τα τελευταία χρόνια ο συνασπισμός των καταναλωτών, σε άλλα μέτωπα, όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα!

Δεν αρκεί όμως σε αυτές τις περιπτώσεις να επικροτείτε από απόσταση. Σημασία έχει η συμμετοχή, η εγγραφή ως μέλος και γιατί όχι, εφόσον υπάρχουν οι γνώσεις και ο χρόνος, η ενεργός συμμετοχή ”επί των επάλξεων”.

Σκεφτείτε ότι καμία αγορά δεν είναι αγγελικά πλασμένη και καμία Αρχή δεν μπορεί να τα προλαβαίνει όλα. ”Συν Αθηνά και χείρα κίνει” έλεγαν οι πρόγονοί μας, αλλά η μεμονωμένη χείρ στην περίπτωσή μας είναι αδύναμη. Χρειάζεται συλλογική δράση.

Το σημαντικό είναι να αντιληφθούν οι ίδιοι οι επενδυτές τη σημασία που έχει να μετάσχουν σε ένα συλλογικό όργανο και να κάνουν την κίνηση.

Αλλιώς θα μένουν πάντα να γκρινιάζουν ότι είναι μικρά ψάρια, ”μαρίδες” σε έναν ωκεανό στον οποίο κολυμπούν πολύ μεγάλα συμφέροντα.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.