Τα Greek statistics, ο Γεωργίου και τα αυτονόητα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Πολλοί εξ ημών ξυπνάμε κάθε ημέρα σε αυτόν τον πανέμορφο τόπο και πιστεύουμε ότι πέραν του ήλιου και της θάλασσας, έχουμε την τύχη να απολαμβάνουμε και τα ευεργετήματα μίας χώρας η οποία ανήκει στη Δύση.

Ενίοτε, δε, επιβεβαιώνονται αυτές οι εκτιμήσεις, όταν, φερειπείν, η Ελλάδα συντάσσεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ στην προσπάθεια παροχής στήριξης στην αμυνόμενη Ουκρανία.

Πρόκειται, ωστόσο, περί φενάκης. Ούτε στη Δύση ανήκουμε ούτε απολαμβάνουμε συνθήκες κράτους δικαίου. Τις συνθήκες εκείνες, δηλαδή, οι οποίες διαφοροποιούν τη Δύση, υπό την ευρεία της έννοια, από άλλα τμήματα της υφηλίου.

Προς επίρρωση τούτου στέκει η χθεσινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ότι η Ελλάδα, μέσω απόφασης ανώτατου δικαστηρίου της, του Αρείου Πάγου, παραβίασε το άρθρο 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), δηλαδή το δικαίωμα σε μία δίκαιη δίκη, στην υπόθεση του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου.

Στην ίδια απόφαση, δε, περιγράφεται επακριβώς ο τρόπος με τον οποίο η Ελλάδα μπορεί να συμμορφωθεί με την απόφαση του ΕΔΔΑ. Με την επανάληψη της διαδικασίας ενώπιον του Αρείου Πάγου, ο οποίος πλέον οφείλει να ακολουθήσει την προσήκουσα οδό απευθύνοντας σχετικό προδικαστικό ερώτημα προς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που αρνήθηκε να κάνει στην αρχική δίκη.

Μικρό το κακό, ίσως, πείτε, εάν όλο το ζήτημα κλείνει εκεί. Φευ, όμως, αυτή η υπόθεση που χρονολογείται από το 2010, οπότε ο κ. Γεωργίου εγκατέλειψε το ΔΝΤ για να αναλάβει τα ηνία της ΕΛΣΤΑΤ και να θέσει σε τάξη τα διαβόητα Greek Statistics, δεν κλείνει εκεί. Και δεν κλείνει εκεί διότι ούτε η περιπέτεια του φίλτατου Γεωργίου έχει ολοκληρωθεί, καθώς βάλλεται διαμέσου του ελληνικού δικαστικού συστήματος πάνω από μία δεκαετία τώρα, αλλά ούτε και αποδόθηκαν ποτέ οι πραγματικές ευθύνες για αυτά τα Greek Statistics.

Την ίδια ώρα που η Ελληνική Δικαιοσύνη διώκει ακατάπαυστα τον συγκεκριμένο άνθρωπο, ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας ενώπιον των κοινοτικών της εταίρων, εναρμονίζοντας τον τρόπο λειτουργίας της ΕΛΣΤΑΤ με τα κοινοτικά πρότυπα, εκείνοι οι οποίοι τη διέσυραν ενώπιον της διεθνούς κοινότητας, εμφανίζοντας ανακριβή -στην καλύτερη περίπτωση- στατιστικά στοιχεία, παραμένουν ανενόχλητοι.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, σε δημόσια ανάρτησή του χθες, χαρακτήρισε «κόλαφο και μάθημα στο όνομα του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου» την απόφαση του ΕΔΔΑ και «εμβληματικό θύμα του τρόπου λειτουργίας του ελληνικού δικαστικού συστήματος», τον Ανδρέα Γεωργίου.  

Όπως δηλώνει, η συγκεκριμένη απόφαση «συνιστά κόλαφο και μάθημα κατά της ακατάβλητης αντιμνημονιακής συνωμοσιολογίας ως προς το ύψος του πρωτογενούς και του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009 και τους λόγους που οδήγησαν τη χώρα στη μακρά περιπέτεια των μνημονίων. Ο ισχυρισμός ότι δεν υπήρχε λόγος να προσφύγει η χώρα στα μνημόνια και ότι μαγειρεύτηκαν τα δημοσιονομικά δεδομένα του 2009, δεν υιοθετείται πλέον πολιτικά από κανέναν που διαθέτει στοιχειώδη σοβαρότητα.  Εξακολουθεί όμως να βρίσκει υποστηρικτές στον χώρο της Ελληνικής Δικαιοσύνης».

Ουδεμία αμφιβολία υπάρχει, μετά από δέκα και πλέον χρόνια δικαστικών αγώνων, ότι ο κ. Γεωργίου υπήρξε «αποδιοπομπαίος τράγος» στην προσπάθεια ενός μέρους του πολιτικού συστήματος να αποσείσει τις ευθύνες που του αναλογούν για τη χρεοκοπία της χώρας, προ 14 ετών.

Όπως επίσης ουδεμία αμφιβολία υπάρχει ότι η ελληνική πολιτεία χρωστά στον κ. Γεωργίου ένα ευχαριστώ για τη συμβολή του στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας της και μία συγγνώμη για τα δεινά στα οποία τον υπέβαλλε έκτοτε.