Τι δεν είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΔΕΘ

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Καλές και άγιες οι φοροελαφρύνσεις που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ, ιδίως υπό το φως της ακόμη υψηλής φορολόγησης και των τεράστιων πλεονασμάτων που αυτή προσφέρει στον προϋπολογισμό.

Αν και η στόχευσή τους είναι στο δημογραφικό και αφορούν ελάχιστα όσους δεν έχουν παιδιά, καλά είναι και τα ψίχουλα υπό το φως της παρούσας ακρίβειας. Όπως αντίστοιχα καλή και άγια η μείωση του ΦΠΑ και του ΕΝΦΙΑ, για όσους, ομολογουμένως λίγους συγκριτικά με το σύνολο των υπόχρεων, τους αφορά.

Όμως, από την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη απουσίαζε το στοιχείο εκείνο που θα όφειλαν να συμπεριλαμβάνουν οι εξαγγελίες ενός πρωθυπουργού που ευαγγελίζεται χρόνια τώρα την ανάγκη αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Πώς, δηλαδή, θα περάσουμε από την κατανάλωση, στην παραγωγή.

Όπως αντίστοιχα ουδέν περιελάμβαναν ως προς το πώς θα αναχαιτιστεί η ακρίβεια! Πρόκειται, δε, για ένα ακραίο οξύμωρο. Τη στιγμή που τα φορολογικά μέτρα τα οποία εξαγγέλθηκαν έχουν ως στόχο την τόνωση του εισοδήματος σε καιρούς ακρίβειας (Ολοι οι κρίσιμοι πίνακες για τις φοροεκπτώσεις ανά εισόδημα), όπως επανέλαβαν χθες οι εμπνευστές τους, για την αντιμετώπιση αυτής της ακρίβειας στο ράφι ή στην αντλία, ουδέν ελέχθη.

Ούτε, λοιπόν, για το πώς θα μπορέσει αυτή η χώρα να παραγάγει πλούτο λέχθηκε κάτι, ούτε και για το πώς θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το κυριότερο πρόβλημα που την ταλανίζει τα τελευταία χρόνια. Το αυξανόμενο κόστος ζωής.

Αντίθετα, η πρωθυπουργική έμφαση ήταν στην -κατά τα λοιπά ιδιαιτέρως ευγενή- επιδίωξη του πώς θα τονωθεί το διαθέσιμο εισόδημα και άρα η κατανάλωση, επιτείνοντας τον φαύλο κύκλο αδυναμίας εξόδου από το υφιστάμενο παραγωγικό μοντέλο.

Εάν είναι όμως όντως έτσι τα πράγματα, τότε απουσίαζε από την ομιλία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, το βράδυ του προηγουμένου Σαββάτου στη ΔΕΘ αλλά και από τη συνέντευξη που παραχώρησε το μεσημέρι της επομένης, ένα κομβικό στοιχείο το οποίο θα όφειλε να είναι στο επίκεντρο των εξαγγελιών του από τη ΔΕΘ: το όραμα.

Ο τρόπος, δηλαδή, που η Ελλάδα θα πάψει να ποντάρει όλα της τα λεφτά στο άλογο της τουριστικής βιομηχανίας και θα μπορέσει να ξανασταθεί στα πόδια της μέσω της παραγωγής, της μεταποίησης, της βιομηχανίας.

Με άλλα λόγια, εκ των πραγμάτων προκύπτει ότι όσο κι αν το αρνείται ο ίδιος, οι εξαγγελίες του είχαν κύρια και πρώτιστα προεκλογικό χαρακτήρα, καθώς οδεύουμε στην τελική ευθεία των εκλογών.

Όσο κι αν υποστηρίζει ο καθ' όλα φίλτατος Κυριάκος Μητσοτάκης ότι το βασικό του μέλημα δεν είναι οι εκλογές, όσα εξήγγειλε από το βήμα της ΔΕΘ άλλα μάς λένε. Διότι όταν έχεις 3,2 δισ. ευρώ να δαπανήσεις, εκ των οποίων περίπου τα μισά έχουν ήδη οδεύσει σε παροχές του τύπου «επιστροφή ενός ενοικίου τον χρόνο» έως 800 ευρώ και ενίσχυση 250 ευρώ ετησίως σε 1,5 εκατ. συνταξιούχους, τότε το υπόλοιπο 50% ελπίζεις ότι θα αφορά -τουλάχιστον σε έναν βαθμό- και την επιχειρηματικότητα αυτής της χώρας.

Εκείνους, δηλαδή, που παράγουν και εξάγουν διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα, συμβάλλοντας έτσι και στη μείωση του εμπορικού ελλείμματος, της μίας εκ των δύο αιτιών της χρεοκοπίας αυτής της χώρας προ 15ετίας.

Διότι όσο καλή και αγαθή κι αν είναι η δημοσιονομική ευταξία που ευαγγελίζεται η παρούσα κυβέρνηση, οφείλουμε να μην ξεχνάμε ότι η χώρα μας παραμένει ακόμη βαθιά ελλειμματική στο εμπορικό της ισοζύγιο.

Από ό,τι φάνηκε, δε, από όσα λέχθηκαν το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη γοητευτική Θεσσαλονίκη, ελάχιστα απασχολεί πλέον αυτό το γεγονός. Πάλι καλά που σε κάποια «γωνία» αυτών των εξαγγελιών χώρεσε και ένα τμήμα της αμυντικής βιομηχανίας.

Κάτι είναι κι αυτό!