FED: Με ασπιρίνες δεν σώθηκε κανείς…

Χαμηλά επιτόκια για την αναζωογόνηση της αμερικανικής οικονομίας αλλά και πληθωριστικοί φόβοι. Από τι ακριβώς πάσχουν οι άνθρωποι και μία ασπιρίνη μπορεί να το γιατρέψει; Ας ελπίσουμε, πάντως, ότι δεν θα φτερνιστούν…

Δημοσιεύθηκε: 21 Μαρτίου 2008 - 07:23

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, πολύ καλημέρα σας.

Επειδή η όλη συζήτηση εμφανίζεται, επί του παρόντος, μάλλον άσχετη με τις εξελίξεις στην πάλαι ποτέ Σοφοκλέους και αφορά κατά κύριο λόγο στην πορεία της αμερικανικής οικονομίας, θα ήταν ίσως χρήσιμο να δούμε γιατί η πρόσφατη απόφαση της FED να μειώσει τα επιτόκιά της για «Federal Funds» κατά 75 μονάδες βάσης, στο 2,25%, αποτελεί μόνον μία απλή «ασπιρίνη».

Όπως ο «σύντροφος gst» επισημαίνει στην άκρως ενδιαφέρουσα διαδικτυακή «αποθήκη σκέψης» του για το θέμα, τι μας είπε λοιπόν η FED;

Πρώτον, μας είπε ότι «βλέπει» ακόμη αρκετά τρίμηνα «εμποδίων» στην οικονομική ανάπτυξη. Μας είπε λοιπόν, σε πολιτικο-οικονομικά «ορθή» γλώσσα, ότι τα χειρότερα είναι μάλλον μπροστά μας, παρά πίσω μας.

Ο ρυθμός αύξησης της ιδιωτικής κατανάλωσης εμφανίζει κάμψη, η απασχόληση βαίνει μειούμενη, οι χρηματοπιστωτικές αγορές παραμένουν υπό πίεση, η κτηματική αγορά ταλανίζεται (όμορφα). Έκανε, με άλλα λόγια, μια σαφή προειδοποίηση για την ύπαρξη ύφεσης αλλά και περαιτέρω έντασής της στις ΗΠΑ.

Δεύτερον, δήλωσε ευθέως τις ανησυχίες της για τις υφιστάμενες πληθωριστικές πιέσεις, την ίδια ώρα (ιδιαίτερα αξιοσημείωτο) που μείωνε τα επιτόκια (φανταστείτε τον πανικό..), αν και διατύπωνε τις εκτιμήσεις της ότι τούτες θα αποκλιμακωθούν τους προσεχείς μήνες, χάρη και στη «χαλάρωση» των τιμών των καυσίμων (έφτασαν σε πλαφόν; Ενδιαφέρουσα άποψη από τη FED).

Στο «διά ταύτα», η φίλη μας η FED δηλώνει ότι μέσω της μείωσης των επιτοκίων αυξάνει τη ρευστότητα -που αποτελεί (μόνον) μέρος του χρηματοπιστωτικού προβλήματος των ΗΠΑ- και λέγει ότι η πολιτική αυτή θα βοηθήσει -με την πάροδο του χρόνου- τη διαδικασία τής εκεί οικονομικής ανάπτυξης.

Με απλά λογάκια, η φίλη μας η FED δηλώνει με τον πλέον σαφή τρόπο ότι, κυρίες και κύριοι, ούτε η οικονομία έχει βγει από την ύφεση (τα ακριβή μεγέθη της οποίας ίσως να μην έχουμε δει ακόμη), αλλά ούτε βεβαίως και οι χρηματιστηριακές αγορές έχουν ξεπεράσει τον πτωτικό κύκλο τους (τώρα μη με ρωτήσετε γιατί πήγε έτσι χθες η Wall… Αγορά είναι, ό,τι θέλει κάνει…).

Διερωτάται κανείς, βέβαια: Το ουσιαστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η αμερικανική οικονομία αφορά μόνον στη «ρευστότητα του συστήματος»;

Αποτελεί «πανάκεια» η αύξησή της, μέσω της μείωσης των επιτοκίων;

Ίσως να βελτιώσει, πρόσκαιρα, την ψυχολογία (rally στη Wall), δεν θα λύσει όμως το πρόβλημα.

Και επειδή όταν στη Νέα Υόρκη φτερνίζονται, συνήθως εμείς εδώ πάμε στην εντατική με πνευμονία, τα άκρως -κατά την προσωπική μου άποψη- θετικά αποτελέσματα του ΟΤΕ αγνοήθηκαν αδίκως (και μην μπούμε πάλι σε φιλολογίες περί πλήρους ενσωμάτωσης στα τρέχοντα επίπεδα τιμών κ.λπ.) από την αγορά (όπως είπαμε, βέβαια, αγορά είναι, ό,τι θέλει κάνει…).

Και, τέλος, μια που μπήκαμε σε εταιρικό επίπεδο, να σημειώσω και κάτι για τους καταστροφολόγους που χτυπούν αλύπητα τα χαρτιά εταιριών, όπως η ΒΕΤΑΝΕΤ. Δικαιολογείται από κάποια εταιρική εξέλιξη η πτώση που γράφει το χαρτί τον τελευταίο χρόνο; Έχουν αλλάξει θέση κάποια διευθυντικά στελέχη της μήπως;

Έχει συμβεί κάτι άλλο; Η απάντηση, εξ όσων αντιλαμβάνομαι, είναι πως όχι. Και καλά αποτελέσματα θα βγάλει και τα στελέχη της στη θέση τους είναι και όλα μια χαρά. Και κάτι ακόμη, απ' ό,τι πληροφορούμαι, την ερχόμενη εβδομάδα θα καρπωθεί και το πρόσοδο από την πώληση πακέτου 51% της ΕΚΑΤ-ΕΤΑΝ. Αυτά.

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.