Σχέδιο "σαμπουάν και κοντίσιονερ" μαζί…

Η κυβέρνηση επιχείρησε να λύσει δύο εντελώς διαφορετικά προβλήματα με το ίδιο σχέδιο. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε ήδη. Η αγορά ασφυκτιά, οι τραπεζίτες "σφάζονται" και οι λύσεις είναι ακόμη στο… περίμενε.

Δημοσιεύθηκε: 11 Νοεμβρίου 2008 - 08:01

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι καλή σας ημέρα!

Η λαϊκή θυμοσοφία, που συνήθως έχει άποψη για τα πάντα, θέλει δύο καρπούζια να μη χωρούν κάτω από την ίδια μασχάλη.

Ο διαφημιστικός κόσμος της χώρας, που επίσης έχει άποψη για τα πάντα, εκτιμά αντιθέτως ότι η λύση βρίσκεται σε προϊόντα του τύπου "2 σε 1"…. υπό το φως και της χρονικής πίεσης που υφίσταται ο σύγχρονος Έλληνας καταναλωτής.

Η κυβέρνηση -υπό καθεστώς πίεσης και η ίδια- τάχθηκε με την άποψη των διαφημιστών και επιχείρησε να λύσει δύο εντελώς διαφορετικά ζητήματα με μία ενιαία κίνηση.

Κόντρα στη λαϊκή θυμοσοφία… και μάλιστα με ένα και μόνο σχέδιο, δίχως "plan β΄"…

Ως αποτέλεσμα καθυστερεί την επίτευξη λύσης στην πιστωτική ασφυξία της χώρας καθώς δίχασε τον τραπεζικό κόσμο, οι φωνές των εκπροσώπων του οποίου έφταναν χθες από τα νέα γραφεία της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών στην οδό Αμερικής, έως την πλατεία Συντάγματος… στη διάρκεια της θυελλώδους συνεδρίασης για την αποδοχή ή μη του περιβόητου πλέον σχεδίου για τη στήριξή τους…

Ποιο είναι ακριβώς το ζητούμενο; Η "διάσωση" τραπεζών που δηλώνουν ότι δεν χρειάζονται σωτηρία, ή η εξασφάλιση ομαλών χρηματοδοτικών συνθηκών που θα ξαναδώσουν το απαραίτητο κεφαλαιακό οξυγόνο στην οικονομία;

Εάν υποθέσουμε ότι υφίστανται τράπεζες που αντιμετωπίζουν προβλήματα κεφαλαιακής επάρκειας για οποιονδήποτε λόγο, γιατί θα πρέπει να είναι στην ίδια μοίρα με τις υπόλοιπες;

Κι αντίστοιχα, γιατί πρέπει να τοποθετηθεί κρατικός τοποτηρητής (διάβαζε… επίτροπος) στα διοικητικά συμβούλια τραπεζών που κατά δήλωσή τους ουδένα πρόβλημα αντιμετωπίζουν από πλευράς κεφαλαίων;

Γιατί πρέπει όλα σε αυτήν τη χώρα να γίνονται αποσπασματικά και συγκεχυμένα και εν τέλει δεν είναι ώρα να κυριαρχήσει διαύγεια, ώστε να ανοίξει η χρηματοδοτική κάνουλα προς τον επιχειρηματικό κόσμο και την αγορά γενικότερα, μήπως και γλιτώσουμε τα χειρότερα της οικονομικής κρίσης;

Εκτός, βέβαια, εάν το ζητούμενο δεν είναι η υπόθεση της ρευστότητας, αλλά ευκαιρίας δοθείσης η μερική ανάκτηση του απολεσθέντος ελέγχου του Δημοσίου επί του πιστωτικού συστήματος.

Κάτι που ως ιδέα ουδέποτε εγκαταλείφθηκε από κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης, ενώ όπως και να το κάνουμε ξαναγίνεται και λίγο… μόδα στην τρέχουσα συγκυρία.

Ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, ωστόσο, υπάρχει ένα θεμελιώδες ζήτημα. Η σημερινή κυβέρνηση καλούσε έως και προ μηνών για τερματισμό του ασφυκτικού κρατικού εναγκαλισμού της οικονομίας;

Άλλαξε και σε αυτό ο… Μανωλιός;

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.