Η τυρόπιτα του Γιαννάκη και το πάρτι στο Αμέρικα

Ενδεδυμένο την αμερικανική σημαία εντόπισα τον πιστό χρηματιστηριακό συνοδοιπόρο και καλό φίλο Ιωάννη, να στέκει μπροστά από κτίριο, επί του αριθμού 110, της Λεωφ. Αθηνών. Γιόρταζε και αυτός… για το πάρτι στο Αμέρικα.

Δημοσιεύθηκε: 24 Μαρτίου 2009 - 07:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Η τυρόπιτα του Γιαννάκη και το πάρτι στο Αμέρικα

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα.

Ενδεδυμένο την αμερικανική σημαία εντόπισα αργά χθες το βράδυ τον πιστό χρηματιστηριακό συνοδοιπόρο και καλό φίλο Ιωάννη, να στέκει μπροστά από κτίριο, επί του αριθμού 110, της Λεωφ. Αθηνών.

Η ώρα ήταν προχωρημένη, η περιοχή κακόφημη -ιδίως κατά τις νυχτερινές ώρες- και το ψύχος δριμύ.

Συχνά με κατατρέχουν αμφιβολίες σχετικά με την ψυχική υγεία του κατά τα λοιπά καλού μου φίλου, αλλά χθες βράδυ ένιωσα τη βεβαιότητα ότι όντως η πολυετής εμπλοκή του στη χρηματιστηριακή ζωή του τόπου και η αέναη προσπάθεια εξασφάλισης της καθημερινής «τυρόπιτας» τον είχαν καταβάλει πέραν του δέοντος…

Τον προσέγγισα, από γνήσιο ενδιαφέρον.

«Γιαννάκη, τι κάνεις εδώ βραδιάτικα; Και τι τη θέλεις τη σημαία των ΗΠΑ, εν τέλει;
Δεν το έμαθες ότι τελείωσαν οι Απόκριες και μπήκαμε στη Σαρακοστή;», του είπα σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διασκεδάσω τις εντυπώσεις.

«Γιορτάζω, Νίκο μου. Έχουν πάρτι στο Αμέρικα και γιορτάζω προκαταβολικά και για εμάς εδώ», είπε σχεδόν απνευστί. «Στήθηκα στην ουρά από τώρα για να προλάβω. Θα φύγουν τα χαρτιά και θέλω να φύγω και εγώ μαζί τους. Να μην τα βλέπω να φεύγουν μόνα τους», πρόσθεσε.

«Θα φύγουν, Γιάννη, θα φύγουν. Σύμφωνοι. Και πιεσμένα είναι και φθηνά πιθανότατα να είναι ακόμη. Όμως πες μου. Τόσα χρόνια στο μαγαζί, δεν τα έχεις δει να ξαναφεύγουν; Και αν φύγουν, που λες και εσύ, θα πάνε μόνον προς μία κατεύθυνση από εδώ και πέρα;», του αντέτεινα και συνέχισα.

«Από όσους αγοράζουν χαρτουλίνια τις τελευταίες ημέρες -ανεξαρτήτως αν φορούν κελεμπίες ή όχι-, πόσοι πιστεύεις ότι είναι "τυροπιτάκηδες" και πόσοι έχουν μακροπρόθεσμο ορίζοντα;», πρόσθεσα. «Γιατί να μη σου πασάρουν σήμερα τα χαρτιά που αγόρασαν προ τριημέρου; Έχεις δει το +15% που έχει γράψει ο τραπεζικός δείκτης στις τελευταίες τρεις συνεδριάσεις;».

«Και να σου πω και κάτι ακόμη. Αν υποθέσουμε -βάσιμα ενδεχομένως- ότι η "αποτοξίνωση" στην οποία θα υποβληθούν οι αμερικανικές τράπεζες, για να απαλλαγούν από το "τοξικό" ενεργητικό τους μέσω του πακέτου του ενός τρισ. δολ., είναι επιτυχής.

Αν υποθέσουμε ακόμη ότι σταδιακά ανακόπτονται οι υφεσιακές τάσεις στο Αμέρικα και ότι ακόμη πιο σταδιακά η οικονομία θα ξαναμπεί σε τροχιά ανάπτυξης. Αν τα υποθέσουμε όλα αυτά, υπό το φως του πάρτι, εδώ στο Ελλάντα πότε πιστεύεις ότι θα νιώσουμε τη διαφορά στο επίπεδο της πραγματικής οικονομίας και στο bottom line των επιχειρήσεων;».

«Γιατί βιάζεσαι, Γιαννάκη μου, και δεν είσαι λιγάκι επιφυλακτικός;», κατέληξα.

«Και η τυρόπιτα, Νίκο μου; Η τυρόπιτα πώς θα βγει αν δεν την "παίξεις την αγορά";

«Καλή σου τύχη και αέρα στα πανιά σου, Γιάννη μου. Θα σου χρειαστεί», του είπα και τον αποχαιρέτησα σε αναζήτηση άλλων δρόμων.

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.