Μαζί πάντως δεν τα φάγαμε…

Φταίει η ύφεση που πέσαμε έξω στους στόχους για τις δαπάνες ή το γεγονός ότι στη χώρα μας εφαρμόζουμε το "ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα". Ένα σύστημα όπου όσα λεφτά και να βάλεις δεν παίρνεις ποτέ τίποτε πίσω…

Δημοσιεύθηκε: 8 Σεπτεμβρίου 2011 - 07:56

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σύμφωνοι.

Να υποθέσουμε ότι έχει δίκιο ο κ. Ευάγγ. Βενιζέλος όταν υποστηρίζει απευθυνόμενος προς την τρόικα (και σε ώτα μη ακουόντων) ότι ο δημοσιονομικός στόχος για το έλλειμμα έπεσε έξω εξαιτίας της ύφεσης και των μειωμένων εισπράξεων έμμεσων φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, που αυτή συνεπάγεται.

Μεγαλύτερη του αναμενομένου η ύφεση, μικρότερες οι εισπράξεις και κατά συνέπεια υψηλότερη η κρατική επιχορήγηση προς τα ασφαλιστικά ταμεία για την πληρωμή των συντάξεων. Λογικό και συμπαθές, σε πρώτη ανάγνωση, το επιχείρημα.

Δίχως να μπούμε στην προφανή συζήτηση για την ανάγκη μείωσης της σπατάλης και της αδιαφάνειας στον δημόσιο τομέα, η οποία βρέθηκε και στο επίκεντρο των χθεσινών, διόλου κολακευτικών για τη χώρα μας, επισημάνσεων της φιλτάτης κ. Μέρκελ, αλλά και εγκυκλίου που είχε "σπεύσει" να απευθύνει μόλις ώρες νωρίτερα "ο δικός μας" αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, κ. Φ. Σαχινίδης, προς όλα τα υπουργεία και τους κρατικούς φορείς, ζητώντας τους να προχωρήσουν σε δραστική περικοπή των δαπανών και σε... αξιοποίηση των περιουσιακών τους στοιχείων για την κάλυψη των αναγκών τους σε... ρευστό, ας κάνουμε ένα απλό βήμα πίσω, μήπως και δούμε διαυγέστερα το ζήτημα…

Παγκοσμίως, υπάρχουν και εφαρμόζονται πολλά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, με κυριότερα όμως δύο: το "defined contribution" και το "defined benefit".

Στο πρώτο, οι εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων τοποθετούνται σε διάφορες κινητές ή μη αξίες, ήτοι επενδύονται, και μετά την πάροδο του συμπεφωνημένου χρόνου ο εργαζόμενος καρπούται το πρόσοδο και την υπεραξία.

Στο δεύτερο, η σύνταξη του εργαζομένου καθορίζεται βάσει υπολογισμού του ύψους των αποδοχών του, της διάρκειας της απασχόλησης και άλλων παραμέτρων, που διαφέρουν από χώρα σε χώρα.

Σε αμφότερα τα συστήματα, όμως, υπάρχει η έννοια της επένδυσης και υπάρχει ένα ευρύ πλέγμα κανόνων, που καθορίζει το ύψος των συντάξεων.

Υπάρχει όμως και ένα τρίτο: αυτό που εφαρμόζουμε στη χώρα μας.
Το λεγόμενο "ελληνικό σύστημα", στο οποίο όσα λεφτά και να βάλεις δεν παίρνεις τίποτε πίσω…

Στο σύστημα αυτό, που τόσο πάσχισε να αναμορφώσει πέρυσι η κυβέρνηση, η έννοια της επένδυσης δεν υπάρχει, όπως βεβαίως δεν υπάρχει και η έννοια της ανταποδοτικότητας.

Αντί αυτής, υπάρχει η έννοια της κακοδιαχείρισης, της αδιαφάνειας, των διπλών και τριπλών συντάξεων σε χήρες βουλευτών ή σε άγαμες θυγατέρες δημοσίων υπαλλήλων, των σκανδάλων με τα ομόλογα και τα διαθέσιμα των ταμείων και, βεβαίως, η έννοια της επιχορήγησης από τον προϋπολογισμό.

Έπειτα από τόσες και τόσες συζητήσεις με τους τροϊκανούς φίλους μας, η κυβέρνηση έκρινε ότι η πρόβλεψη για επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων από τον τρέχοντα προϋπολογισμό θα είναι ύψους 1,5 δισ. ευρώ, φέτος, ενώ η ίδια προσδιόριζε το έλλειμμα σε 1,7 δισ. ευρώ και ότι η διαφορά των περίπου 200 εκατ. ευρώ θα καλυφθεί από το περίφημο Ταμείο Έκτακτων Αναγκών (ας πούμε…).

Πλέον, με την ύφεση, τα νούμερα δεν της βγαίνουν.

Θα της έβγαιναν, όμως, αν οι συντάξεις που δίνονται μπορούσαν να αντιστοιχιστούν με τις εισφορές που έδιναν οι εργαζόμενοι στη διάρκεια του εργασιακού τους βίου και δεν ήταν εντελώς άσχετες με αυτές…

Θα της έβγαιναν τα νούμερα, όμως, αν είχε μπει τάξη τόσα χρόνια στη διαχείριση του υστερήματος που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι (και οι εργοδότες) ως ασφαλιστική εισφορά και δεν επενδύονταν τα χρήματά τους σε δομημένα ομόλογα και σε επιχειρήσεις, για να μπορεί το κράτος να κάνει κουμάντο, και θα της έβγαιναν, βεβαίως, αν φρόντιζε να εισπράττει τις προσήκουσες εισφορές πατάσσοντας την εισφοροδιαφυγή και την αδήλωτη εργασία και δεν ήταν "μπάτε σκύλοι αλέστε" η αγορά εργασίας…

Είναι όμως τόσο πολλά τα "αν" που πλέον δεν έχει καν νόημα να το συζητάμε.

Πλέον, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ανταποκριθούμε στις δεσμεύσεις που αναλάβαμε. Διότι, ακόμη και τα λεφτά να μας κόψει η τρόικα, δίχως νοικοκύρεμα δεν υπάρχει επόμενη ημέρα…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.