"Μολών λαβέ" από την πίσω πόρτα…

Όταν οι άνθρωποι δεν πιστεύουν σε αυτό που κάνουν ή δεν έχουν το πολιτικό σθένος να το εφαρμόσουν, αναγκάζονται να καταφύγουν σε επικοινωνιακά παιχνίδια, ώστε να το περάσουν "από την πίσω πόρτα".

Δημοσιεύθηκε: 4 Οκτωβρίου 2011 - 07:47

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όταν οι άνθρωποι δεν πιστεύουν σε αυτό που κάνουν ή δεν έχουν το πολιτικό σθένος να το εφαρμόσουν, αναγκάζονται να καταφύγουν σε επικοινωνιακά παιχνίδια, ώστε να το περάσουν «από την πίσω πόρτα», και μάλιστα παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους ως «ήρωες» που αντιστάθηκαν στα χειρότερα…

Τι μένει από το επικοινωνιακό παιχνίδι που στήθηκε χθες όλως αιφνιδίως σχετικά με το φερόμενο ως αίτημα της τρόικας για την κατάργηση των Εθνικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και την περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού των 751,39 ευρώ (μικτά);

Το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση έκανε επιτέλους δεκτό το πραγματικό αίτημα της τρόικας, το οποίο έχει διατυπωθεί εδώ και μήνες, και αφορά στην «παράκαμψη» των κλαδικών συμβάσεων και στην καθιέρωση ελεύθερων διαπραγματεύσεων στην αγορά εργασίας. Ανεξαρτήτως μεγέθους επιχείρησης.

Με άλλα λόγια, σε συνθήκες «ελληνικής πραγματικότητας», στην επέκταση του θεσμού των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων στις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες απασχολούν έως 20 άτομα.

Για την ακρίβεια, αυτό που συμφωνήθηκε μεταξύ του υπουργείου Εργασίας και της τρόικας είναι η παροχή της δυνατότητας σύναψης επιχειρησιακών συμβάσεων, όταν τις υπογράφουν «Ενώσεις Προσώπων», οι οποίες εκπροσωπούν τα τρία πέμπτα των εργαζομένων σε μια επιχείρηση.

Σε μια χώρα στην οποία η συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων είναι αυτό που λέμε μικρές και «μικρομεσαίες», αριθμώντας περί τις 800.000 σε ολόκληρη την επικράτεια, η υιοθέτηση της δυνατότητας παράκαμψης των κλαδικών συμβάσεων, που κατά κανόνα καθορίζουν τις αποδοχές των εργαζομένων σε επίπεδα υψηλότερα εκείνων της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, και η παροχή της δυνατότητας σύναψης ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων και άρα μείωσης του κόστους εργασίας είναι καταλυτικής σημασίας για την επιβίωση των επιχειρήσεων αυτών, σύμφωνα με την τρόικα.

Ούτως ή άλλως, αυτό που από την πρώτη στιγμή ζητούσε η τρόικα ήταν η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και η καθιέρωση των ελεύθερων διαπραγματεύσεων στην αγορά εργασίας, σε επιχειρησιακό επίπεδο, κάτι στο οποίο αρνούνταν έως τώρα να συναινέσει η κυβέρνηση Παπανδρέου.

Αντί αυτού, είχε οδηγηθεί στο εφεύρημα των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων για επιχειρήσεις μεγαλύτερου μεγέθους (άνω των 50 εργαζομένων), ενός θεσμού που παρέμεινε επί της ουσίας ανενεργός καθώς μετά βίας ξεπερνούν τις δέκα οι συμβάσεις του είδους αυτού που υπογράφηκαν.

Στην επέκταση του θεσμού των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων στις μικρές επιχειρήσεις ήταν αντίθετη η κ. Λούκα Κατσέλη, από τη θέση της υπουργού Εργασίας, στάση την οποία τήρησε υπό το βάρος των συνδικαλιστικών και κοινωνικών αντιδράσεων και ο κ. Γ. Κουτρουμάνης όταν ανέλαβε το ίδιο πόστο.

Αυτό, λοιπόν, που επί τόσους μήνες γύρευε η τρόικα και η κυβέρνηση Παπανδρέου αδυνατούσε να της προσφέρει κατόρθωσε να το λάβει χθες.

Γιατί, όμως, τόσος «ντόρος»;

Γιατί ήταν απαραίτητο να φθάσουμε στο σημείο να αποδοθεί στον ίδιο τον πρωθυπουργό η έκφραση ότι «στην Ελλάδα έχουμε Εθνικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και θεσμούς που προστατεύουν τους εργαζομένους. Δεν είμαστε Ινδία και ούτε πρόκειται να γίνουμε» και ο κ. Γ. Παναγόπουλος της ΓΣΕΕ να ανακράξει «μολών λαβέ», ώστε να οδηγηθούμε σε ένα μέτρο το οποίο θα μπορούσε να είχε ληφθεί δίχως τη χθεσινή επικοινωνιακή «αιματοχυσία»;

Προφανώς διότι στο ΠΑΣΟΚ εκτιμούσαν διαφορετικά.

Όπως διαφορετικά εκτιμούν όλους αυτούς τους μήνες και δεν προωθούν είτε τις αποκρατικοποιήσεις, είτε το πραγματικό άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων, είτε τη μείωση του εύρους του Δημοσίου και τον περιορισμό των δαπανών του.

Με αυτά και με αυτά, όμως, φθάσαμε την ύφεση στο επίπεδο όπου βρίσκεται σήμερα και στην επίσημη αποδοχή της κυβέρνησης ότι δεν θα πιάσει τους φετινούς δημοσιονομικούς στόχους για τη μείωση του ελλείμματος.

Ακόμη, με αυτά και με αυτά, φτάσαμε η «Κομισιόν» να φτιάχνει το κλίμα, διά στόματος Όλι Ρεν, για την επί τα χείρω αναθεώρηση των όρων της συνόδου κορυφής της 21ης Ιουλίου και να ανοίγει την πόρτα για το περαιτέρω «κούρεμα» του ελληνικού χρέους…

* Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον αρθρογράφο; Τι γνώμη έχετε;

To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.