Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι Αστικές Συγκοινωνίες Θεσσαλονίκης είναι ιδιωτικές και της Αθήνας κρατικές;

Η απάντηση είναι απλή: επειδή ο ΟΑΣΘ βγάζει κέρδη και επομένως δεν τέθηκε ποτέ ζήτημα κρατικοποίησης από το 1957 ως σήμερα.

Το επόμενο ερώτημα που ανακύπτει αυτόματα είναι γιατί ο ΟΑΣΘ βγάζει κέρδη και η ΕΘΕΛ ζημίες.

Η απάντηση έρχεται από τα ίδια τα στοιχεία. Η ΕΘΕΛ εμφάνισε το 2009 έσοδα 193,4 εκατ. ευρώ και κόστος μισθοδοσίας 319,4 εκατ. ευρώ. Η μισθοδοσία, δηλαδή, είναι υψηλότερη του τζίρου!

Τι φταίει; Προφανώς και τα χαμηλά έσοδα σε σχέση με τον αριθμό επιβατών που εκτιμάται ότι διακινεί αλλά και οι υψηλές αμοιβές.

Το μέσο ετήσιο κόστος ανά εργαζόμενο στην ΕΘΕΛ διαμορφώνεται, σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα από το υπουργείο, στα 48.660 ευρώ.

Συνολικά δε στον όμιλο ΟΑΣΑ (θυγατρική του οποίου είναι η ΕΘΕΛ) το μέσο ετήσιο κόστος ανά εργαζόμενο διαμορφώνεται στις 55 χιλ. ευρώ.

Όταν οι ιδιωτικές Αστικές Συγκοινωνίες Θεσσαλονίκης έχουν κόστος μισθοδοσίας που αντιστοιχεί στο ένα τέταρτο του ΟΑΣΑ!

Γι' αυτό και με ετήσιο τζίρο της τάξης των 50 εκατ. ευρώ και 2.700 εργαζομένους καταφέρνουν να βγάζουν κέρδη, ενώ ο ΟΑΣΑ επιφέρει σε όλους μας τεράστιες ζημίες.

Προφανώς, η Θεσσαλονίκη είναι άλλη χώρα.

Σαφώς… τριτοκοσμική, μια και δεν έχει νυχτοφύλακες αμαξοστασίων που να αμείβονται με 110 χιλ. ευρώ ετησίως(!), δεν έχει ανακαλύψει ακόμη το κράτος και ως εκ τούτου έχει 1.900 μετόχους αυτοκινητιστές που ενδιαφέρονται να κρατούν καθαρά τα λεωφορεία τους και να ακυρώνουν οι επιβάτες τα εισιτήριά τους…

Υ.Γ. Ι. Τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση για την αναδιάρθρωση του ομίλου ΟΑΣΑ θεωρούνται, από όσους ξέρουν, «ασπιρίνη» στο πρόβλημα.

Υ.Γ. ΙΙ: Για να μπει πραγματικό φρένο στις ζημίες, ο ρόλος του κράτους θα πρέπει, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες, να περιοριστεί μόνο στην επιδότηση εισιτηρίου. Η οποία να καταβάλλεται, όμως, έγκαιρα.