Μια πρωτότυπη ιδέα είχε πριν από λίγο καιρό ένας επιχειρηματίας του οποίου η εταιρεία εισάγει ποσότητες λιπασμάτων από το εξωτερικό.
Με αφορμή την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές, θέλησε να διαπιστώσει κατά πόσον οι προμηθευτές στο εξωτερικό άλλαξαν την πολιτική πιστώσεων απέναντί στην επιχείρησή του.
Όμως, σύντομα απογοητεύθηκε γιατί οι προμηθευτές του διεμήνυσαν ότι ήταν νωρίς ακόμη για κάτι τέτοιο.
Ως εκ τούτου αναγκάστηκε να πληρώσει πρώτα για να φορτωθεί το εμπόρευμα στο εξωτερικό με κατεύθυνση την Ελλάδα. Πριν από την κρίση, οι ξένοι προμηθευτές έδιναν πίστωση 90 ημερών στην εταιρεία του, όπως εξήγησε.
Φανταζόμαστε ότι το ίδιο ισχύει για τη συντριπτική πλειονότητα των εγχώριων εταιρειών, αν όχι για όλες.
Το περιστατικό δεν υποβαθμίζει ασφαλώς την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές που σίγουρα βοήθησε μεγάλες εταιρείες, π.χ. τη ΔΕΗ, να συνάψουν μεσοπρόθεσμο δανεισμό με καλύτερους όρους.
Όμως, δείχνει ότι έχουμε αρκετό δρόμο να διανύσουμε ακόμη πριν τα οφέλη της εξόδου της Ελλάδας στις αγορές γίνουν αισθητά σε περισσότερες επιχειρήσεις και στην πραγματική οικονομία.