Εγιναν γνωστά στις αρχές της κρίσης, μαζί με τα spreads των ομολόγων. Oμως, στη συνέχεια εξαφανίσθηκαν από το προσκήνιο και δικαιολογημένα, αφού η Ελλάδα σταμάτησε τις εκδόσεις ομολόγων και αργότερα τις έβγαζε με το σταγονόμετρο.
Αναφερόμαστε στα CDS (Credit Default Swaps) ή συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης.
Φυσικά, οι τιμές των ελληνικών CDS είναι ενδεικτικές, όμως έχουν τη σημασία τους, γιατί δείχνουν την τάση αναφορικά με τον κίνδυνο της Ελλάδας.
Την προηγούμενη εβδομάδα, το ασφάλιστρο του ελληνικού CDS υποχώρησε μέχρι τις 280 μονάδες βάσης έναντι 189 μονάδων του ιταλικού. Στο τέλος του 2018, το ασφάλιστρο ήταν στις 397,4 μονάδες βάσης και ο μέσος όρος για το σύνολο της προηγούμενης χρονιάς ήταν οι 350 μονάδες.
Η τιμή του CDS ακολουθούσε ανοδική πορεία την περίοδο που η Ελλάδα όδευε προς τα μνημόνια αλλά και μετά, ξεπερνώντας τις 1.000 μονάδες βάσης.
Υπενθυμίζουμε ότι ο αγοραστής του CDS πληρώνει ένα ποσό ως ασφάλιστρο και δέχεται εφάπαξ πληρωμή, αν ο εκδότης του ομολόγου αθετήσει τους όρους.
Ο αγοραστής μπορεί να κατέχει ήδη τα ομόλογα και να θέλει να προστατευθεί έναντι του πιστωτικού κινδύνου. Όμως, ο ίδιος μπορεί να αγοράζει τα CDS χωρίς να κατέχει τα υποκείμενα ομόλογα για λόγους κερδοσκοπίας, προσδοκώντας ότι θα τα πωλήσει σε υψηλότερη τιμή.