Καταλυτική υπεροπλία απολαμβάνουν στο στρατιωτικό πεδίο οι αγγλοσαξονικές δυνάμεις, τόσο σε έμψυχο όσο και σε άψυχο υλικό.

Οι αμερικανοβρετανικές δυνάμεις διαθέτουν πολλαπλάσια δύναμη πυρός σε όλα τα κρίσιμα οπλικά συστήματα, ενώ τεράστιο χαρακτηρίζεται το τεχνολογικό χάσμα που χωρίζει τα όπλα και τον εξοπλισμό γενικότερα των αντιμαχομένων.

Πιο συγκεκριμένα, η ”Συμμαχία για τον άμεσο αφοπλισμό του Ιράκ” διαθέτει στην ευρύτερη περιοχή 6 αεροπλανοφόρα, 970 άρματα μάχης και περισσότερα από 1.100 αεροσκάφη διαφόρων χρήσεων, αλλά και πληθώρα πλοίων επιφανείας και πυρηνικών υποβρυχίων.

Το συγκριτικό πλεονέκτημά της Συμμαχίας δεν περιορίζεται όμως μόνο στα μεγέθη, αλλά και στη δυνατότητα που διαθέτει να αντικαταστήσει άμεσα τη συντριπτική πλειονότητα των περισσότερων υλικών, ακόμα και τα αεροπλανοφόρα.

Παράλληλα, οι λιγότεροι άνδρες που θα παρατάξει στο πεδίο της μάχης είναι αρτιότερα εκπαιδευμένοι, καλύτερα εξοπλισμένοι και - στοιχείο ιδιαιτέρως σημαντικό – με καλύτερη ψυχολογία.

Στον αντίποδα, ο ιρακινός στρατός παραμένει η σκιά του ”καλού του εαυτού” στις παραμονές της ”Καταιγίδας της Ερήμου” το 1991, όταν στη ”φαρέτρα” του είχε μερικά από τα πιο εξελιγμένα οπλικά συστήματα τόσο του πρώην σοβιετικού όσο και του δυτικού μπλοκ.

Το σωτήριο έτος 2003 βρήκε έναν ιρακινό στρατό που αριθμεί στα χαρτιά 400.000 άνδρες περίπου, κατά βάση φτωχά εξοπλισμένους, με χαμηλό ηθικό και σκληρή εκπαίδευση, ενώ ο Σαντάμ μπορεί να κινητοποιήσει άλλες 650.000 άνδρες, οι οποίοι όμως του είναι άχρηστοι, αφού ούτε να τους εξοπλίσει μπορεί ούτε αντιμετωπίζει πρόβλημα αριθμών.

Η πολεμική αεροπορία του αριθμεί περί τα 316 μαχητικά αεροσκάφη, αλλά τα περισσότερα από αυτά θα είναι καθηλωμένα στο έδαφος, λόγω έλλειψης ανταλλακτικών, ενώ θεωρείται πως ακόμα και αν απογειωθούν θα καταστραφούν πριν καν έρθουν σε οπτική επαφή με τον ”εχθρό”.

Το τρίτο όπλο, δηλαδή το ναυτικό, ήταν έτσι κι αλλιώς αδικημένο έναντι των υπολοίπων δύο και στην πράξη υφίσταται μόνο στα χαρτιά.

Περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο αριθμός των αρμάτων και των πυροβόλων (2.200 και 2.000 αντίστοιχα) που διαθέτει, αλλά, όπως εκτιμάται, τα αμερικανικά ”γεράκια” διαθέτουν τη δυνατότητα να καταστρέψουν περίπου το σύνολό τους αν επιθυμούν, ενώ η τεχνολογική υπεροχή των συμμάχων τους δίνει ασύγκριτο πλεονέκτημα ακόμα και στην περίπτωση εκτεταμένων αρματομαχιών, δεδομένο μάλλον απίθανο να πραγματοποιηθεί.

Άλλωστε τα τεθωρακισμένα των Ιρακινών είναι παρωχημένης τεχνολογίας, τα πληρώματά τους έχουν εκπαιδευτεί με βάση το σοβιετικό δόγμα μάχης, και λίγα μπορούν να αντισταθούν έναντι των αμερικανικών αρμάτων τύπου M1 A2 Abrams.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα πάντως των Αγγλοσαξόνων είναι η πλήρης αεροπορική και η τεχνολογική υπεροχή τους.

Διαθέτοντας στο ”οπλοστάσιό” τους δορυφόρους, τις αποκαλούμενες ”έξυπνες” βόμβες, αλλά και αεροσκάφη τεχνολογίας αιχμής, μπορούν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν οπουδήποτε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ των αγγλοσαξονικών δυνάμεων.

Το μεγάλο στοίχημα και η μοναδική ευκαιρία για τον Σαντάμ είναι να υπάρξει μια σύγκρουση αγγλοσαξονικών και ιρακινών δυνάμεων μέσα στη Βαγδάτη, όπου η τεχνολογική υπεροχή των ”Δυτικών” θα μειωθεί αισθητά, ενώ η σύγκρουση ίσως να οδηγήσει σε εκατόμβη θυμάτων.