Ο έως χθες διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, κ. Δημ. Μανιατάκης, εδώ και καιρό είχε αρχίσει να προλειαίνει το έδαφος για την παραίτησή του.

Ακόμη και με τις σχετικά πρόσφατες δηλώσεις που είχε σχολιάσει η στήλη ως... ”μόδα Βουρλούμη”, μια και στρέφονταν εναντίον των συνδικαλιστών και άλλων ”φαινομένων”, για τα οποία βεβαίως την ευθύνη είχε εν μέρει ο ίδιος και –προφανώς- η κυβέρνηση που τον διόρισε.

Ωστόσο, στη σχετικά σύντομη θητεία του στην κορυφή της ΔΕΗ δημιούργησε και μια περιρρέουσα αίσθηση στην αγορά ότι το πόστο ενδεχομένως να ξεπερνούσε τα όριά του, ακόμη και από πλευράς φιλοδοξιών.

Δεν ξέρουμε αν είναι ακριβώς έτσι, και δεν θα το αναφέραμε αν η παραίτηση από την κορυφαία διοικητική θέση της ΔΕΗ δεν συνοδευόταν από μια δήλωση… προθέσεως να προσφέρει υπηρεσίες από άλλο -σαφώς χαμηλότερο ιεραρχικά- πόστο!

Κι αυτή που έλαμπε διά της... απουσίας της στην επιστολή του ήταν η οποιαδήποτε αιτιολόγηση της παραίτησης.

Συνολικά πρόκειται για περίπτωση μάλλον καινοφανή, όταν μιλάμε για έναν manager που κατέκτησε θέση CEO σε πολύ μεγάλη εταιρία.

Η πρόθεσή του ικανοποιήθηκε βεβαίως άμεσα από τους καθ’ ύλην αρμοδίους (με αδιευκρίνιστες ακόμη αρμοδιότητες στον χώρο των διεθνών δραστηριοτήτων), πλην όμως η εντύπωση που δημιούργησε μάλλον αρνητική ήταν.

Και σαφώς ενίσχυσε την προαναφερθείσα ”αίσθηση” περί ορίων και φιλοδοξιών.

Εκτός αν είναι απλώς.... στρατιώτης της παράταξης, όπως συνηθίζουν να λένε οι πολιτικοί όταν ”τρώνε” υποβιβασμό από τον πρόεδρο του κόμματός τους.