Σε άλλη περίπτωση, αν δηλαδή το Χ.Α. δεχθεί την απάντηση της Εμπορικής ως έχει, είναι δεδομένο ότι ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου.

Οποιοιδήποτε εισηγμένοι θα μπορούν εφεξής να συνάπτουν μεταξύ τους συμφωνίες εμπιστευτικότητας, να κάνουν ό,τι θέλουν, κι εν συνεχεία να τις επικαλούνται για να γράφουν... ”στα παλιά τους τα παπούτσια” τις ερωτήσεις του Χ.Α.

Το ζήτημα θέλει ιδιαίτερη προσοχή απ’ αυτή την άποψη, καθώς ούτε το γεγονός ότι οι εμπλεκόμενοι στη συμφωνία είναι τράπεζες, ούτε και το διεθνές μέγεθος της Credit Agricole μπορεί να αποτελέσει λόγο διαφοροποίησης έναντι της θεσμικής πρακτικής.

Κάθε εισηγμένη δικαιούται σε αυτό το επίπεδο ίση μεταχείριση, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εταιρίες που προκάλεσαν μεγάλα σκάνδαλα διεθνώς (Parmalat, Enron,WorldCom,) θεωρούνταν, έως ότου γίνουν οι αποκαλύψεις... υπεράνω υποψίας.

Όπως υπεράνω υποψίας θεωρούνταν και οι μεγάλες τράπεζες που έφαγαν τεράστια πρόστιμα για παραβάσεις στις ΗΠΑ