Ο Τζόσεφ Ακερμαν, το καινούργιο ”αφεντικό” της Deutsche Bank - όπως υποστηρίζουν όλοι οι έγκυροι σχολιαστές των χρηματοοικονομικών πραγμάτων - προσπαθεί να εισαγάγει στη λειτουργία των δύο πιο κρίσιμων, από την άποψη των προτεραιοτήτων, τομέων της γερμανικής τράπεζας (το private banking και το asset management) το λεγόμενο ”ελβετικό μοντέλο” - ένα πολύ πιο ευέλικτο πελατοκεντρικό σύστημα που δίνει έμφαση (όταν δεν αποθεώνει κιόλας) στην αυστηρή διαχείριση προσωποποιημένων σχέσεων σε όλα τα επίπεδα.

Οι περισσότεροι σχολιαστές απέδωσαν την κορυφαία αυτή επιλογή του Ακερμαν στο γεγονός ότι ο ίδιος είναι ελβετικής καταγωγής και ότι νιώθει πολύ πιο άνετα με την ιδέα μίας τράπεζας που τα στελέχη δουλεύουν όπως οι παραδοσιακοί τραπεζίτες της πατρίδας του.

Ισως δεν έχουν άδικο, αλλά αυτό έχει μικρή μόνο σημασία. Το θέμα είναι ότι μία μεγάλη ευρωπαϊκή τράπεζα - με εκτεταμένες δραστηριότητες και συμμαχίες στις αγορές της Γηραιάς Ευρώπης - πραγματοποιεί μία μεγάλη στροφή που αναπόφευκτα θα επηρεάσει όλους όσους διασυνδέονται μαζί της.

Και η σχετική αναφορά ελάχιστα (ή και καθόλου) δεν έχει σχέση με τον όμιλο της EFG Eurobank Ergasias, στην οποία η Deutsche Bank διατηρεί σημαντικό μετοχικό ενδιαφέρον. Κι αυτό γιατί το ”ελβετικό μοντέλο” του Ακερμαν δεν είναι κάτι ξένο στο ευρύτερο όμιλο συμφερόντων του EFG Group.

Για παράδειγμα, με βάση αυτό το ”ελβετικό μοντέλο” δουλεύει και βγάζει κέρδη με ... ουρά η EFG Private Bank που εδρεύει στη Γενεύη ή δεκάδες επιμέρους θυγατρικές και άλλες συνδεδεμένες τράπεζες και εξειδικευμένες εταιρίες χρηματοοικονομικών υπηρεσιών του τραπεζικού ομίλου Λάτση στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Παρ’όλα αυτά, η ”στροφή” που επιχειρεί ο Ακερμαν λειτουργεί - για χιλιάδες άλλους λόγους - ως αφορμή για επανεξέταση πολιτικών και στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα.

Παρά το γεγονός, για παράδειγμα, ότι οι εμπορικές τράπεζες στηρίζουν μεγάλο μέρος της σημερινής τους ανάπτυξης στο ”λιανοπούλι” (κάρτες, προσωπικά δάνεια, δάνεια για κατοικία κ.λπ), οι μαζικές τραπεζικές εργασίες (από τη στιγμή που δεν γίνεται κατορθωτό να περάσουν μέσα από τα λεγόμενα εναλλακτικά δίκτυα) αρχίζουν έντονα να αμφισβητούνται κυρίως λόγω του υψηλού κόστους που συνεπάγονται.

Ετσι, δίχως διάθεση ... χιούμορ, μάλλον ήγγικεν η ώρα του Έλληνα (ή των Ελλήνων) ... Ακερμαν.