Αν τα οικονομικά του ελληνικού δημοσίου έχουν τα χάλια τους («δεν υπάρχει σάλιο», που λέει και ο υπουργός Υγείας), η κατάσταση στους περισσότερους δήμους της χώρας πρέπει να είναι ακόμη χειρότερη…

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα πολλών κατασκευαστών που, αφού περίμεναν κάποια χρόνια για να εισπράξουν τις απαιτήσεις τους από τους ΟΤΑ, κατέφυγαν στα δικαστήρια, κέρδισαν τις σχετικές υποθέσεις και έβγαλαν διαταγές πληρωμής.

Παρ' όλα αυτά, η κατάσταση των οικονομικών σε πολλούς δήμους είναι τέτοια ώστε:

Κάποιοι κατασκευαστές συζητούν και πάλι με τις τοπικές αρχές για το πώς θα ρυθμίσουν και θα εισπράξουν με δόσεις τα (δικά τους) λεφτά που έχουν κερδίσει στα δικαστήρια και για τα οποία έχουν διαταγές πληρωμής.

Και κάποιοι άλλοι προσπαθούν να κατασχέσουν από τους δήμους ό,τι μπορούν. Έλα όμως που οι δήμοι τα κρύβουν με διάφορα κόλπα! Έτσι, οι κατασκευαστές λειτουργούν με μεθόδους ντετέκτιβ, προκειμένου να πετύχουν ταυτόχρονα δύο στόχους:

Πρώτα απ’ όλα, να εντοπίσουν τα περιουσιακά στοιχεία των δήμων που κρύβονται επιμελώς.

Και δεύτερον, να τα βρουν πρώτοι, πριν προλάβουν και τα κατασχέσουν οι τόσοι και τόσοι άλλοι ενδιαφερόμενοι…

Υ.Γ. 1: Όπως καταλάβατε, μιλάμε για μια ευνομούμενη πολιτεία!

Υ.Γ. 2: Σε πολλούς από αυτούς τους κατασκευαστές, οι τράπεζες ήρθαν και τους μείωσαν μονομερώς τα πλαφόν της δανειοδότησης!