Η στρατηγική Γιούνκερ για φρέσκο χρήμα από τις κεφαλαιαγορές

O Jean-Claude Juncker υποσχέθηκε να δημιουργήσει τις «ενωμένες κεφαλαιαγορές» της Ευρώπης, αναλαμβάνοντας την 5ετή θητεία της προεδρίας του εκτελεστικού οργάνου της Ε.Ε., μέσα σε γιουχαΐσματα από τους ευρωσκεπτικιστές και θερμές επευφημίες από τους υποστηρικτές.

Κατά τη διάρκεια της θυελλώδους και ιστορικής συνεδρίασης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου έδωσε μια εικόνα για τα σχέδιά του ως πρώτου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που απολαμβάνει την άμεση λαϊκή εντολή.

Η ανακήρυξη ήταν το προϊόν μιας πικρής πολιτικής μάχης, κατά την οποία μεταφέρθηκαν εξουσίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και για πρώτη φορά παρακάμφθηκε η Βρετανία στην απόφαση για την κορυφαία έδρα της Ευρώπης.

Στην ενίοτε συναισθηματική και φλογερή ομιλία του, κατά την οποία μιλούσε πότε αγγλικά, πότε γαλλικά και πότε γερμανικά, ο κ. Juncker παρέθεσε μια σειρά στρατηγικούς στόχους, σχεδιασμένους να καλύψουν απαιτήσεις από όλο το πολιτικό φάσμα. Μετά την ψηφοφορία, με τις 422 ψήφους «υπέρ» και τις 250 «κατά», ο κ. Juncker σχολίασε ότι «η μουσική της δημοκρατίας έχει παίξει σε αυτόν τον οίκο κι έχω ακούσει μια μεγάλη γκάμα από μελωδίες».

Μία από τις πρωτοβουλίες που παρουσίασε ήταν οι «ενωμένες κεφαλαιαγορές» που θα διευκολύνουν τη χρηματοδότηση εταιριών και έργων υποδομής και «θα μειώσουν την πολύ υψηλή εξάρτηση από τον τραπεζικό δανεισμό».

Αν και ο κ. Juncker άφησε ανοιχτές τις λεπτομέρειες, το βάθεμα της ενοποίησης των αγορών μπορεί να γίνει μέσω κοινών κανόνων για μη τραπεζική χρηματοδότηση, μέσω κινήσεων για την αναθέρμανση των αγορών τιτλοποίησης και πιθανόν μέσω της κεντρικής εποπτείας κρίσιμων θεσμών, όπως οι οίκοι εκκαθάρισης.

Υπό το μίγμα των γιουχαϊσμάτων των αντικαθεστωτικών ευρωβουλευτών και των θερμών επευφημιών των υποστηρικτών του, ο κ. Juncker υποσχέθηκε να είναι «υπομονετικός, αποφασιστικός και θαρραλέος» ηγέτης, που θα καινοτομήσει σε κοινωνικές στρατηγικές και στην επαναβιομηχανοποίηση και τη διάρρηξη των εθνικών φραγμών στην αγορά ενέργειας και στην ψηφιακή αγορά. «Θέλω μια Ευρώπη που κερδίζει, που επιτίθεται», δήλωσε.

Διανθίζοντας τον λόγο του, ο κ. Juncker επιχείρησε να καθησυχάσει τους Γερμανούς και τα υπόλοιπα δημοσιονομικά «γεράκια» όσον αφορά την οικονομική πειθαρχία και τις μεταρρυθμίσεις, έπαιξε με τη σοσιαλιστική απαίτηση για πιο ενεργά «κοινωνική Ευρώπη» και προσφέρθηκε να ευχαριστήσει τα ρυθμιστικά ένστικτα των Βρυξελλών και να επικεντρωθεί στα «μεγάλα πράγματα».

Αν και υπάρχουν αλλαγές στην έμφαση, η ατζέντα σε γενικές γραμμές ταιριάζει με τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της Κομισιόν.

Αν και ο κ. Juncker εξελέγη με μεγάλη πλειοψηφία, μια νέα διαμάχη κλιμακώνεται για μία άλλη κορυφαία θέση της Ε.Ε.: του επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της Ευρώπης, που θα επιλεγεί σε σύνοδο σήμερα Τετάρτη. Ο πρωθυπουργός της Λιθουανίας Algirdas Butkevicius, ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος ηγέτης που ανακοίνωσε ότι θα καταψηφίσει το φαβορί, την Ιταλίδα υπουργό Εξωτερικών Federica Mogherini, που πολλοί αντιρώσοι σκληροπυρηνικοί θεωρούν ότι είναι πολύ χαλαρή έναντι του Κρεμλίνου.

Την κ. Mogherini πάντως υποστηρίζουν επτά κεντροαριστεροί πρωθυπουργοί της Ε.Ε. και ο Sandro Gozi, de facto υπουργός Ε.Ε. της Ιταλίας, δήλωσε ότι η Ρώμη είναι έτοιμη να υποχρεώσει σε ψηφοφορία τη σύνοδο για την υποψηφιότητά της. «Η πιθανότητα ψηφοφορίας για πλειοψηφία... αποτελεί τμήμα του παιχνιδιού και δεν μπορεί ούτε πρέπει να αποκλείεται», δήλωσε ο κ. Gozi στους F.T.

Ευρωπαίοι διπλωμάτες δηλώνουν ότι υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις χώρες της κεντρικής και της ανατολικής Ευρώπης που είναι έτοιμες να ψηφίσουν κατά της κ. Mogherini, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι έχουν αρκετούς συμμάχους για να μπλοκάρουν την υποψηφιότητα.

Μολονότι η Kristalina Georgieva της Βουλγαρίας, επίτροπος ανθρωπιστικής βοήθειας της Ε.Ε., θεωρείται η πιθανότερη συμβιβαστική υποψηφιότητα, οι κεντρώοι Φιλελεύθεροι της Ε.Ε. έχουν αρχίσει να προωθούν τον πρώην υπ. Εξωτερικών του Βελγίου Karel De Gucht, υπεύθυνο εμπορίου της Ε.Ε., ως εναλλακτική λύση.

Ο κ. Juncker έλαβε την εκλογική εντολή για την προεδρία της Κομισιόν, όταν το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα, που τον επέλεξε ως υποψήφιο, αναδείχθηκε η μεγαλύτερη ομάδα των πρόσφατων ευρωεκλογών.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες υποτάχθηκαν στο «δημοκρατικό» ιστορικό του και τον έχρισαν τον περασμένο μήνα, παρά τις αντιρρήσεις της Βρετανίας και της Ουγγαρίας. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, χαιρέτισε την «ιστορική ημέρα» που έγινε «ένα μεγάλο βήμα μπροστά για την κοινοβουλευτική δημοκρατία στην Ευρώπη».

Η 30ετής καριέρα του κ. Juncker στην πολιτική του Λουξεμβούργου και της Ευρώπης έχει ακολουθήσει τα ψηλά και τα χαμηλά του έργου της ευρωπαϊκής ενοποίησης, και περιλαμβάνει τις συνομιλίες για τη διάσωση του ευρώ στις χειρότερες περιόδους της κρίσης στην ευρωζώνη.

Παραδέχτηκε την πιεστική ανάγκη αποκατάστασης της εμπιστοσύνης στην Ευρώπη, αναγνωρίζοντας την άνοδο των ψήφων προς αντιευρωπαϊκά κόμματα και υπερασπίστηκε με θέρμη το ενιαίο νόμισμα.

Ο κ. Juncker δεν έδωσε έκταση στις ανησυχίες του Βρετανού πρωθυπουργού David Cameron ότι η Κομισιόν κρέμεται από το αγκίστρι των πολιτικών κομμάτων και ξεχνά τα καθήκοντά της ως ανεξάρτητου ρυθμιστή.

«Η Κομισιόν θα είναι ένα πολιτικό σώμα. Θέλω να γίνει ακόμη πιο πολιτικοποιημένη, ένα καθαρά πολιτικό σώμα» δήλωσε.

© The Financial Times Limited 2014. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation