Η απειλή των ”παρασιτικών” εργαζομένων

Όλοι οι εργοδότες αντιλαμβάνονται και αποδέχονται ορισμένες παράλληλες δραστηριότητες των εργαζομένων τους εν ώρα εργασίας. Ωστόσο, τι γίνεται αν αυτές οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν δεύτερη εργασία, κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων ή ακόμη και κλοπή πελατών από εργαζόμενους που ανοίγουν δική τους επιχείρηση στις ”πλάτες” του εργοδότη; Ο Rhymer Rigby παραθέτει ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Δημοσιεύθηκε: 6 Σεπτεμβρίου 2004 - 11:19

του Rhymer Rigby

Οι άνθρωποι κάνουν πολλά πράγματα που τυπικά δεν θα έπρεπε να κάνουν στον χώρο εργασίας τους –από on line αγορές μέχρι συνεννόηση για τις δουλειές του σπιτιού- γεγονός που οι εταιρίες αντιλαμβάνονται και αποδέχονται.

Ωστόσο, ορισμένοι εργαζόμενοι προχωρούν ένα βήμα παραπάνω. Ενώ ”εργάζονται” για την εταιρία τους, εργάζονται επίσης –και σε μερικές περιπτώσεις διοικούν- σε άλλες επιχειρήσεις. Στην καλύτερη περίπτωση εξαπατούν τους ανθρώπους που τους πληρώνουν.

”Έχουμε έλθει αντιμέτωποι με αρκετές υποθέσεις όπου ο εργαζόμενος εκτρέπει σε δικά του συμφέροντα την πελατεία και την πνευματική περιουσία της εταιρίας στην οποία εργάζεται”, αναφέρει ο John Smart, συνεργάτης παγκόσμιων ερευνών της Ernst & Young.

”Δεν αποτελεί ασυνήθιστο φαινόμενο και συνήθως αυτός που φεύγει παίρνει μαζί του και τις μισές δουλειές της εταιρίας”. Συγκεκριμένα στοιχεία, όπως εξηγεί, είναι δύσκολο να βρεθούν, καθώς οι εταιρίες δεν διαφημίζουν το γεγονός ότι εξαπατήθηκαν. Ωστόσο, αυτές οι περιπτώσεις φαίνεται πως αυξάνονται.

Ο κ. Smart προσλήφθηκε πρόσφατα από μια ισπανική εταιρία για να διερευνήσει μια μικρή θυγατρική στην Αγγλία. Είχαν πληροφορηθεί ότι ο Βρετανός διευθύνων σύμβουλος διοικούσε ταυτόχρονα μια μικρή ανταγωνιστική εταιρία.

Τελικά αποδείχθηκε πως αυτή η μικρή ”παρασιτική” εταιρία –στην οποία εκτρέπονταν οι δουλειές της θυγατρικής- διοικούνταν από τη γυναίκα του ανθρώπου αυτού. ”Ο κύριος αυτός απολύθηκε”, αναφέρει ο κ. Smart, ”αν και ήταν αδύνατο να αποδειχθεί οτιδήποτε”.

Ο διευθυντής μιας βρετανικής εταιρίας υψηλής τεχνολογίας ανακάλυψε την απάτη στο τέλος της. ”Είχα τέσσερις εργαζόμενους, οι οποίοι άνοιξαν δική τους εταιρία τρεις μήνες πριν από την αποχώρησή τους και εξέτρεπαν τις δουλειές μας”, επισημαίνει. ”Είχαν ιδρύσει την εταιρία τον Αύγουστο και το ανακάλυψα τον Οκτώβριο, ύστερα από μια ανώνυμη πληροφορία. Είχαν συστήσει μια εταιρία ίδια με τη δική μας”.

Μέχρι τη στιγμή που αντιλήφθηκε τι γινόταν, η ”παρασιτική” εταιρία είχε καθιερωθεί και οι εργαζόμενοι τού έπαιρναν συνεχώς δουλειές και τεχνογνωσία. Ο διευθυντής αυτός αναφέρει πως απευθύνθηκε τόσο στις αστυνομικές αρχές όσο και στο υπουργείο Εμπορίου και την Επιτροπή Ανταγωνισμού, ”αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε”.

Εν τέλει, προσέλαβε την Diligentia, μια εταιρία ιδιωτικών ερευνών (ντετέκτιβ), θέτοντας τους υπόπτους υπό παρακολούθηση. Η υπόθεση κατέληξε σε τρεις συλλήψεις και επιστροφή εξοπλισμού αξίας άνω των 100.000 στερλινών.

Ο Henry Hobson, διευθυντής της Diligentia επισημαίνει ότι αναλαμβάνει τέτοιες δουλειές όλη την ώρα. ”Συμβαίνει συνέχεια. Έχουμε πολλές περιπτώσεις χρηματιστών, οι οποίοι απομυζούν πελάτες και ανοίγουν δική τους εταιρία. Μπορεί να είναι οτιδήποτε, από εργαζόμενοι που χρησιμοποιούν την ώρα και τον εξοπλισμό της εργασίας για να εργάζονται και αλλού έως απάτη και κλοπή μεγάλης κλίμακας”.

Ένα από τα προβλήματα των εργοδοτών είναι ο διαχωρισμός του τι αποτελεί λογική και ανεκτή συμπεριφορά και τι όχι. Λίγα αφεντικά θα παραπονεθούν εάν ένας υπάλληλος πουλήσει διάφορα κοσμήματά του στο eBay, την on line ιστοσελίδα δημοπρασιών. Ωστόσο, οι δημοπρασίες στο Internet είναι εθιστικές και ορισμένοι έχουν μετατρέψει τα χόμπι σε πλήρη εμπορική δραστηριότητα ή ακόμη και επιχείρηση, η οποία ”τρώει” τοn χρόνο της εργασίας.

Τα τεράστια βήματα προόδου της υψηλής τεχνολογίας έχουν αποτελέσει ”θείο δώρο” γι’ αυτούς που θέλουν να εξαπατούν το χώρο εργασίας τους. Στην παρούσα χρονική στιγμή κάποιος μπορεί να διοικήσει μια εταιρία μόνο με ένα laptop και ένα κινητό τηλέφωνο. Τα κίνητρα για να γίνει κάτι τέτοιο είναι ακόμη μεγαλύτερα, όταν κάποιος άλλος πληρώνει γι’ αυτές τις υποστηρικτικές υποδομές.

Φυσικά, δεν θα πρέπει να φανταστεί κανείς ότι όλες οι απάτες αξιοποιούν την υψηλή τεχνολογία. Ο Toby Latta, επικεφαλής επιχειρηματικών ερευνών της Control Risks Group, συνεργάστηκε με μια επιχείρηση στην οποία η παραγωγικότητα των δακτυλογράφων είχε μειωθεί δραματικά. Ο λόγος; Το προσωπικό χρησιμοποιούσε τις υποδομές της εταιρίας για πωλήσεις καλλυντικών, κλείνοντας συμφωνίες από το τηλέφωνο.

Σε μια ακόμη πιο σκανδαλώδη υπόθεση, η Control Risks Group βοήθησε μια αμερικανική εταιρία να ανακαλύψει πως ο αντιπρόσωπός της στη Μόσχα διατηρούσε οίκο ανοχής στα γραφεία της εταιρίας.

Οι εταιρίες μπορούν να προβούν σε συγκεκριμένα βήματα –που επιβάλλονται από την κοινή λογική- για να διασφαλίσουν ότι οι εργαζόμενοί τους δεν τους εξαπατούν. Ωστόσο, το γεγονός ότι, σύμφωνα με φετινή έκθεση της Ernst & Young, στο 85% των επιχειρηματικών απατών εμπλέκονται εργαζόμενοι της εταιρίας, υποδηλώνει πως οι εταιρίες επιδεικνύουν περισσότερη ελαστικότητα απ’ ό,τι θα έπρεπε.

© The Financial Times Limited 2004. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation