Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Γιώργος Παπανικολάου

Διευθυντής του Euro2day.gr και της Media2day, σκοπευτής, σύζυγος και πατέρας. Στο χρόνο που περισσεύει, σκέφτομαι, συζητάω και διαβάζω, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.

Αποποίηση ευθυνών

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άλλη χώρα που να ασπάζεται τις θεωρίες συνωμοσίας, περισσότερο από την Αμερική. Από το αν ζει ή όχι ο Έλβις Πρίσλεη, μέχρι τους εξωγήινους και τους διάφορους αστικούς μύθους, οι πολίτες της ισχυρότερης χώρας του κόσμου φαίνεται να έχουν έφεση στο θέμα.

Κι αυτός, δυστυχώς, είναι ο μόνος χώρος στον οποίο έχουν σκληρό ανταγωνισμό από τους Έλληνες. Μόνο που στη χώρα μας, οι θεωρίες συνωμοσίας, δεν αφορούν τη ζωή υπέρλαμπρων σταρ, ή θεάσεις εξωγήινων. Κυρίως φαίνεται να αφορούν τα δεινά που ενίοτε μας πλήττουν, κι αυτό κατά κανόνα προκειμένου να ξεπεράσουμε τις -συχνά τεράστιες- ευθύνες που μας αναλογούν.

Για ποιο λόγο η τρόικα εμφανίζεται πλέον τόσο σκληρή απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση, παρότι γνωρίζει τις πολιτικές συμπληγάδες κάτω από τις οποίες η τελευταία κινείται; 

Η εκτίμηση πολλών παρατηρητών είναι σαφής. Μεταξύ των δανειστών μας κυριαρχεί η άποψη πως είτε πρόκειται για την σημερινή, είτε για μια πιθανή νέα κυβέρνηση, από ελληνικής πλευράς υπάρχει σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας. Κι ότι η σκληρή στάση της τρόικας, απέναντι στη συγκυβέρνηση, αποτελεί μήνυμα και για την όποια επόμενη κυβέρνηση.

Τα χθεσινά email- βόμβες που είδαν το φώς της δημοσιότητας, μετά τη συνάντηση Μηλιού και Σταθάκη με μέλη της επενδυτικής κοινότητας του Λονδίνου (δείτε εδώ και εδώ), πέρα από τον όποιο εντυπωσιασμό προκάλεσαν, λόγω των καυστικών σχολίων που περιελάμβαναν, εμπεριέχουν ένα απτό, ξεκάθαρο μήνυμα για την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης:

Οι εκπρόσωποι των αγορών, δεν θεωρούν ρεαλιστικά, υπό τις σημερινές συνθήκες, τα όσα λέει ότι θα εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Είτε διότι πιστεύουν ότι η Ελλάδα δεν έχει την διαπραγματευτική δύναμη να κάνει την Ευρώπη και το ΔΝΤ να ενδώσουν, είτε διότι εκτιμούν ότι συνολικά, η εφαρμογή ενός προγράμματος αυτού του είδους, δεν θα επιφέρει θετικά αποτελέσματα. Όσο εύηχα κι αν ακούγονται από κοινωνικής πλευράς, ορισμένες εξαγγελίες.

Στα 2,5 δισ. ευρώ τέθηκε ο στόχος των ιδιωτικοποιήσεων στον προϋπολογισμό του 2015. Το νούμερο ακούγεται ωραίο, η αίσθηση όμως μετριάζεται όταν ληφθεί υπ' όψιν ότι για το τρέχον έτος ο στόχος ήταν μεν 1,5 δισ. ευρώ, όμως «επιτεύχθηκαν» περίπου 400 εκατ. ευρώ! 

Συνολικά, από την έναρξη της κρίσης έχουν εισπραχθεί κάτι λιγότερο από 3 δισ. ευρώ, εκ των οποίων περίπου τα μισά είτε προέρχονται από τον ΟΠΑΠ (άδειες κ.λπ.) είτε αφορούν την... ιδιωτικοποίησή του.

Για λόγους σύγκρισης, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στην Πορτογαλία, μια άλλη μικρή οικονομία της Νοτίου Ευρώπης, που έχει αντίστοιχα με εμάς προβλήματα (αλλά είναι σε καλύτερη θέση), το σύνολο των εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις, σύμφωνα με την Deutsche Bank, ανέρχεται σε περίπου 6,7 δισ. ευρώ! Ποσό υπερδιπλάσιο σε σχέση με την επίδοση της Ελλάδας.

Τις προάλλες ο Δημήτρης Παπαδημούλης ζήτησε να γίνει συνάντηση κορυφής μεταξύ Σαμαρά και Τσίπρα, ενώ υπήρξαν διάφορες δηλώσεις στελεχών του κόμματος, σύμφωνα με τις οποίες ο πρωθυπουργός αρνείται να συναντήσει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Χθες όταν το θέμα άναψε για τα καλά, ο κ. Λαφαζάνης, επίσης εξέχον στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και θεωρούμενος αρχηγός των πλέον σκληροπυρηνικών στις «αριστερές» απόψεις στελεχών (Αριστερή Πλατφόρμα), έσπευσε να παρέμβει. «Ακούω κάποιους να μιλάνε για συναίνεση», είπε, μιλώντας στην ολομέλεια της Βουλής, προειδοποιώντας ότι «η συναίνεση συνεπάγεται νέα πολιτική λεηλασίας και διάλυσης»!

v
Απόρρητο