Δριμύ κατηγορώ από τις επιχειρήσεις!

Σε κατάσταση νευρικής κρίσης βρίσκεται μεγάλο ποσοστό των ελληνικών επιχειρήσεων, καθώς πέρα από τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση βιώνει ένα περιβάλλον έντονου πολιτικού ρίσκου και συνεχών καθυστερήσεων για την επίλυση σοβαρών προβλημάτων.

Ενδεικτικό παράδειγμα είναι το ζήτημα της ρύθμισης των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων, όπου υπάρχει σειρά αντιδράσεων για το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε πρόσφατα. Πολλές επιχειρήσεις επισημαίνουν πως θα έπρεπε να είναι πιο τολμηρό, άλλοι παράγοντες της αγοράς στιγματίζουν το γεγονός ότι απαιτείται η συναίνεση των τραπεζών για την ένταξη μιας εταιρείας στη ρύθμιση κι επίσης κάποια στελέχη της φοβούνται πως θα ακολουθηθεί μια μακρόχρονη, επίπονη, γραφειοκρατική και εν τέλει αναποτελεσματική διαδικασία.

Γκρίνια όμως επικρατεί και στις ρυθμίσεις των μη εξυπηρετούμενων δανείων για τις μεγάλες επιχειρήσεις, και υψηλόβαθμο στέλεχος εισηγμένης δηλώνει: «Αν καθυστερήσουν λίγο ακόμη, τότε η όποια παρέμβαση δεν θα έχει κανένα νόημα, γιατί οι επιχειρήσεις θα έχουν ήδη σβήσει οριστικά. Οι ρυθμίσεις θα έπρεπε να είχαν γίνει πριν από χρόνια, αλλά μας είπαν πως χρειαζόταν πρώτα να επανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες. Αφού επανακεφαλαιοποιήθηκαν, στη συνέχεια ανέφεραν πως έπρεπε να περιμένουμε κι άλλο, μέχρις ότου οι τράπεζες περάσουν και τα stress tests. Τώρα μας λένε πως η κατάσταση θα αρχίσει να εξομαλύνεται σε ό,τι αφορά τις ρυθμίσεις δανείων και την ευχερέστερη δανειοδότηση των επιχειρήσεων από τις αρχές του 2015. Προσωπικά κρατάω μικρό καλάθι, βλέποντας τα spreads των ελληνικών ομολόγων να έχουν ανεβεί και πάλι. Είναι και το πολιτικό ρίσκο που δυσκολεύει τα πράγματα».

Άλλο στέλεχος της αγοράς δηλώνει: «Μας λένε πως πρέπει να αρχίσει πρώτα να ανακάμπτει η οικονομία, προκειμένου να γίνουν οι ουσιαστικές ρυθμίσεις στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των επιχειρήσεων και εμείς τους απαντάμε πως πρέπει να γίνουν πρώτα οι ρυθμίσεις για να ανακάμψει η οικονομία. Από μόνη της η οικονομία δεν μπορεί να βελτιωθεί ουσιαστικά».

Πέρα όμως από το καυτό ζήτημα της ρευστότητας, πλήθος άλλων παραπόνων εκφράζεται από τις επιχειρήσεις και από τις παραγωγικές τάξεις, γενικότερα.

Για παράδειγμα, οι εταιρείες πληροφορικής επισημαίνουν την πολύμηνη αναστάτωση που προέκυψε στο κομμάτι της προκήρυξης και υλοποίησης των δημόσιων έργων του κλάδου, λόγω του κυβερνητικού ανασχηματισμού που έλαβε χώρα μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου. Και τώρα φοβούνται πως κάτι αντίστοιχο -ή ακόμη και χειρότερο- θα γίνει σε περίπτωση διεξαγωγής πρόωρων εκλογών.

Οι βιομηχανίες που καταναλώνουν πολλή ενέργεια (ΕΒΙΚΕΝ) συνεχίζουν να διαμαρτύρονται έντονα σχετικά με το υψηλότατο κόστος με το οποίο επιβαρύνονται στην Ελλάδα και μάλιστα συγκαλούν σήμερα (10/11/2014) συνέντευξη τύπου όπου η γερμανική εταιρεία συμβούλων στρατηγικής Roland Berger θα συγκρίνει την τιμή ηλεκτρικής ενέργειας για την ελληνική βιομηχανία με αυτές των ανταγωνιστικών χωρών της Ευρώπης, προχωρώντας παράλληλα σε προτάσεις λύσεων.

Η Πανελλήνια Ένωση Ιδιωτικών Κλινικών έστειλε επιστολή στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κλινικών (European Union of Private Hospitals) Erich Sieber, ζητώντας την παρέμβασή του στον νέο επίτροπο υγείας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στα αρμόδια κοινοτικά όργανα και στην τρόικα, για το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης της υγείας στην Ελλάδα...

«Έχουμε βαρεθεί τις υποσχέσεις τους και τα καλά τους λόγια» δήλωσε πρόσφατα στο Euro2day.gr ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών Ελευθέριος Κούρταλης, δυσπιστώντας έντονα για το κατά πόσον θα μπορούσαν να βελτιωθούν τα πράγματα από το 2015 και επισημαίνοντας τα μεγάλα προβλήματα του κόστους ενέργειας, της ανύπαρκτης χρηματοδότησης, του συνεχιζόμενου παραεμπορίου και της πολιτικής σε ζητήματα κρατικών προμηθειών.

Η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος καλεί την κυβέρνηση να επισπεύσει τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά ταμεία (αρχικά έπρεπε να είχε ψηφιστεί τον Ιούνιο του 2014 και τώρα μετατέθηκε για τα μέσα του 2015, με τον ΣΥΡΙΖΑ να κρατά σαφείς επιφυλάξεις για το θέμα), καθώς επίσης και να καταστήσει υποχρεωτική την ασφάλιση των κατοικιών έναντι φυσικών καταστροφών, αίτημα που μπαίνει στις ελληνικές καλένδες λόγω (μικρο)πολιτικού κόστους.

Και φυσικά, η συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων ζητά ομαλοποίηση του πολιτικού κλίματος, ώστε να υποχωρήσουν τα επιτόκια και να προσελκυσθούν εκ νέου επενδύσεις από το εξωτερικό, οι οποίες έχουν ουσιαστικά παγώσει το τελευταίο δίμηνο - τρίμηνο.