«Ναι με... ενστάσεις» στην υποχρεωτική ασφάλιση επιχειρήσεων

Με θετικό τρόπο αλλά με επιμέρους ενστάσεις και επιφυλάξεις υποδέχτηκαν τα στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς την κυβερνητική ανακοίνωση για υποχρεωτική κάλυψη των επιχειρήσεων με ετήσιο κύκλο εργασιών υψηλότερο των δύο εκατ. ευρώ, σημειώνοντας πως η απόφαση αυτή εντάσσει την Ελλάδα σε ένα «μοναχικό» μοντέλο, διαφορετικό από εκείνο της Ευρώπης.

Ενδεικτική είναι η άποψη μέλους διοικητικού συμβουλίου πολυεθνικής ασφαλιστικής εταιρείας, το οποίο μιλώντας στο Euro2day.gr ανέφερε: «Αν υπάρχουν 17.000 επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών άνω των δύο εκατ. ευρώ, εκτιμώ ότι γύρω στις 15.000 από αυτές είναι ήδη ασφαλισμένες. Η διάταξη αυτή θα φέρει κάποια επιπλέον έσοδα στον κλάδο, αλλά γενικότερα πιστεύω ότι η υποχρεωτικότητα δεν ταιριάζει σε επιχειρήσεις που διαθέτουν περιουσία, στελέχη και υποδομές. Αλλοίμονο αν τέτοιες εταιρείες δεν αντιλαμβάνονται τους κινδύνους και δεν είναι ασφαλισμένες, όπως επίσης είναι σφάλμα αυτές οι επιχειρήσεις να λαμβάνουν κρατική στήριξη σε περίπτωση φυσικής καταστροφής, όπως έγινε πριν από λίγα χρόνια.

Αντίθετα, η υποχρεωτικότητα σε συνδυασμό με μια πολιτική πολύ γενναίων φορολογικών κινήτρων έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία στις κατοικίες, όπου πολλοί συμπολίτες δεν έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις και εμπειρίες για να το επιλέξουν και να το πράξουν.

Αντί, λοιπόν, την υποχρεωτικότητα να την αρχίζαμε από εκεί, στην Ελλάδα επιλέξαμε να την ξεκινήσουμε από τις επιχειρήσεις. Στο μέτωπο των κατοικιών των νοικοκυριών, ο διάλογος της Πολιτείας με τις ασφαλιστικές εταιρείες θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα και να καταλήξει σύντομα σε αποτέλεσμα, γιατί τα φαινόμενα των φυσικών καταστροφών είναι ήδη παρόντα και δεν περιμένουν τις αποφάσεις κάποιων επιτροπών.

Όταν επίσης μιλάμε για υποχρεωτικότητα, θα πρέπει να εστιάσουμε και στο ότι ορισμένα περιουσιακά στοιχεία είτε δεν ασφαλίζονται καθόλου είτε κάτι τέτοιο συνεπάγεται πολύ υψηλό κόστος. Ποιος -και με ποιο κόστος- θα ασφαλίσει επιχειρήσεις με αντικείμενο υψηλού κινδύνου ή με εγκαταστάσεις που βρίσκονται μέσα σε ρέματα;».

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΕΑ) Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, άλλες μορφές ασφαλίσεων (π.χ. αστική ευθύνη) θα πρέπει να είναι υποχρεωτικές και όχι η κάλυψη περιουσίας, η οποία δεν εφαρμόζεται πουθενά στον κόσμο.

Η θεσμοθέτηση κινήτρων θα πρέπει να είναι η κατάλληλη πολιτική και μάλιστα επιβάλλεται να δοθούν σοβαρά κίνητρα προκειμένου να καλυφθούν οι Έλληνες έναντι των φυσικών καταστροφών. Ποιοι είναι οι ανασφάλιστοι; Στο παράδειγμα των πλημμυρών της Θεσσαλίας ήταν ασφαλισμένο το σύνολο σχεδόν των μεγάλων εταιρειών, ενώ αντίθετα καλυμμένο ασφαλιστικά ήταν περίπου το 20% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, το 7%-8% των κατοικιών και κάτω από το 10% των αυτοκινήτων.

Σύμφωνα επίσης με τον Γιάννη Χατζηθεοδοσίου, το κριτήριο του κύκλου εργασιών για την υποχρεωτική ασφάλιση δεν είναι το καλύτερο δυνατό. Θα πρέπει να συνεξεταστεί και το αντικείμενο δραστηριότητας μιας εταιρείας, καθώς μεγαλύτερη σημασία έχει το μέγεθος των εγκαταστάσεων της επιχείρησης από τον ετήσιο κύκλο εργασιών της.

Κύκλοι πάντως της αγοράς θεωρούν πολύ θετικό το γεγονός ότι μετά τις πρόσφατες καταστροφικές πλημμύρες, τόσο η κυβέρνηση όσο και η κοινωνία έχουν αποδεχτεί τη χρησιμότητα της ασφάλισης και την απαραίτητη εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στην όλη εξίσωση, καθώς τα δημόσια οικονομικά δεν επαρκούν για τις απαιτούμενες στηρίξεις, με αποτέλεσμα περισσότερο εκτεθειμένα να μένουν τα οικονομικά αδύναμα νοικοκυριά.