Συνεχείς δυσκολίες στην εξόφληση των λογαριασμών του νοικοκυριού και των υποχρεώσεων σε θέματα καταναλωτικής πίστης αντιμετωπίζει το 54% των Ελλήνων όταν το αντίστοιχο ποσοστό στην Ε.Ε. είναι μόλις 20%.

Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από απάντηση του αρμόδιου Επιτρόπου για την υγεία και την πολιτική καταναλωτών κ. John Dalli, σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Κώστα Πουπάκη σχετικά με τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και τις καταχρηστικές πρακτικές των λεγόμενων «εισπρακτικών» εταιρειών.

Σύμφωνα με τα εν λόγω στοιχεία το 34% των πολιτών της ΕΕ (22% στην Ελλάδα) δήλωσαν ότι είχαν περιστασιακές δυσκολίες στην εξόφληση των λογαριασμών του νοικοκυριού και των υποχρεώσεων σε θέματα καταναλωτικής πίστης, ενώ το 20% των πολιτών της ΕΕ (54% στην Ελλάδα) ανέφεραν ότι αντιμετώπιζαν συνεχώς δυσκολίες αυτού του είδους. Το 15% των πολιτών της ΕΕ (40% στην Ελλάδα) δήλωσαν ότι αγωνίζονταν συνεχώς να αποπληρώσουν τους λογαριασμούς του νοικοκυριού και τις υποχρεώσεις τους σε θέματα πίστης, ενώ το 5% των πολιτών της ΕΕ (14% στην Ελλάδα) παραδέχθηκαν ότι είχαν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και καθυστερούσαν μερικές ή πολλές πληρωμές.

Επιπλέον, στην απάντησή του ο Επίτροπος τονίζει:

«Ελλείψει συγκρίσιμων δεδομένων μεταξύ των κρατών μελών σχετικά με καθυστερήσεις πληρωμών δανειοληπτών, η Επιτροπή διεξάγει πανευρωπαϊκή έρευνα σχετικά με το εισόδημα και τις συνθήκες διαβίωσης όσον αφορά τον κατάλογο των δευτερευουσών μεταβλητών-στόχων για την υπερχρέωση και τον οικονομικό αποκλεισμό. Στο στάδιο αυτό συγκεντρώνονται στοιχεία για τραπεζικούς λογαριασμούς, πιστωτικές κάρτες, δάνεια και ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια», τα οποία διαβεβαιώνει ότι πρόκειται να δημοσιευτούν έως το τέλος του 2010.

Αφορμή για την ερώτηση αποτέλεσαν πρακτικές εταιρειών ενημέρωσης και διαπραγμάτευσης για ληξιπρόθεσμες οφειλές εις βάρος των αρχών προστασίας του καταναλωτή.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Επίτροπος υπογραμμίζει ότι «η λειτουργία των επιχειρήσεων είσπραξης απαιτήσεων, ο τρόπος με τον οποίο συνεργάζονται με τους καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένων και παραδειγμάτων για αθέμιτες πρακτικές, καθώς και οι μέθοδοι πληρωμής, ρυθμίζονται σε επίπεδο κρατών μελών».