Σε περισσότερα από 1,5 δις. ευρώ ετησίως υπολογίζεται το διοικητικό κόστος που επιβαρύνει τις επιχειρήσεις στην καθημερινή τους λειτουργία προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της δημόσιας διοίκησης, σύμφωνα με σχετική έκθεση του ΣΕΒ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι με την υφιστάμενη κατάσταση όσον αφορά το κόστος διαχείρισης των τιμολογίων στην Ελλάδα, δηλαδή τα παραδοσιακά τιμολόγια, επιβαρύνονται οι επιχειρήσεις ετησίως με 1,759 δις. ευρώ όταν μέσω της πλήρους ηλεκτρονικοποίησης της διαδικασίας τιμολόγησης και για τον υφιστάμενο όγκο συναλλαγών το κόστος αυτό, όπως αναφέρει ο ΣΕΒ θα ήταν μόλις 600.000 ευρώ, δηλαδή όφελος κοντά στο 1,2 δις. ευρώ.

Τα περίπου 1,2 δις € που προκύπτουν ως διαφορά από τα παραπάνω (ή τουλάχιστον μέρος από αυτά) μπορούν να θεωρηθούν, σύμφωνα πάντα με τον ΣΕΒ, ως ευκαιριακό κόστος, καθώς επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν την παραδοσιακή τιμολόγηση, ελλείψει νομοθεσίας που να επιβάλλει την ηλεκτρονική τιμολόγηση.

Εκτός όμως από τα τιμολόγια ιδιαίτερα υψηλό είναι το διοικητικό κόστος – γραφειοκρατικό και στις διαδικασίες ελέγχου στη Βιομηχανία Τροφίμων και Ποτών το οποίο υπολογίζεται σε περισσότερα από 100 εκατ. ευρώ.

Πάνω από 50 εκατ. ευρώ υπολογίζεται το διοικητικό κόστος για τους ελέγχους τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στις εξορυκτικές δραστηριότητες, στα 52 εκατ. ευρώ το κόστος για τις διαδικασίες έγκρισης φαρμακευτικών προϊόντων, άνω των 50 εκατ. ευρώ το διοικητικό κόστος για τις διαδικασίες ελέγχου ασφάλειας προϊόντων δομικών κατασκευών ενώ στο ύψος των 40 εκατ. ευρώ ετησίως προσεγγίζει το διοικητικό κόστος για τις επιχειρήσεις οι οποίες υποχρεούνται στην υποβολή στοιχείων για τις ενοομιλικές συναλλαγές.

Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από τις 6 Ειδικές Εκθέσεις για τις επιπτώσεις συγκεκριμένων γραφειοκρατικών εμποδίων σε επιλεγμένους κλάδους της οικονομίας και λειτουργίες της αγοράς που εκπόνησε ο ΣΕΒ.

Ειδικότερα εξετάστηκαν οι διαδικασίες:

• Ελέγχου στην παραγωγή της βιομηχανίας τροφίμων και ποτών
• Έγκρισης διάθεσης και τιμολόγησης φαρμακευτικών προϊόντων
• Ελέγχου ασφάλειας των προϊόντων δομικών κατασκευών
• Ελέγχου τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας σε εξορυκτικές δραστηριότητες
• Ηλεκτρονικής τιμολόγησης στις συναλλαγές
• Υποβολής στοιχείων ενδο-ομιλικών συναλλαγών στις αρμόδιες αρχές

Και για τα έξι παραπάνω προβληματικά πεδία, κοινή διαπίστωση αποτέλεσε ότι εκεί όπου επιχειρήσεις και δημόσια διοίκηση συναντώνται καθημερινά, πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα οι παρακάτω οριζόντιες παρεμβάσεις:

1. Κωδικοποίηση και απλοποίηση της σχετικής νομοθεσίας καθώς και των διαδικασιών που απορρέουν από αυτή,

2. Ουσιαστικός συντονισμός των συναρμόδιων φορέων από ένα ενιαίο κεντρικό φορέα εποπτείας και ελέγχου επιμέρους κλάδων και αγορών,

3. Πραγματοποίηση τακτικών και αντικειμενικών ελέγχων, στη βάση μιας ενιαίας και ορθολογικής μεθοδολογίας ελέγχου,

4. Θεσμοθέτηση συγκεκριμένων προδιαγραφών οργάνωσης και λειτουργίας των υπηρεσιών και φορέων εποπτείας και ελέγχου,

5. Δημιουργία ενιαίων ηλεκτρονικών βάσεων δεδομένων ποσοτικών και ποιοτικών στοιχείων

6. Ουσιαστική βελτίωση του επίπεδου ευαισθητοποίησης των επιχειρήσεων ως προς τα προβλήματα και τις αδυναμίες του κλάδου τους.