Πολλοί από αυτούς που σπεύδουν στις ασφαλιστικές εταιρίες να ρευστοποιήσουν τα συμβόλαιά τους θα το… μετανιώσουν πικρά στο μέλλον. Αντίθετα, οι ασφαλιστικές εταιρίες δεν έχουν και πολλούς λόγους να τα… βάψουν μαύρα.

Το ρεπορτάζ λέει την αλήθεια. Ουρές ατόμων σχηματίζονται στις ασφαλιστικές εταιρίες από πελάτες που ζητούν τη ρευστοποίηση των συμβολαίων τους. Άλλοι τα ρευστοποιούν για να πληρώσουν τις επιταγές και το ενοίκιό τους, ενώ πολλοί ακόμη θεωρούν τις καταβολές ασφαλίστρων πολυτελές έξοδο σε περίοδο κρίσης. "Μου αρκεί που δεν θα καταβάλλω 50 ευρώ τον μήνα", είναι μία από τις δικαιολογίες που συχνά αναφέρονται.

Βέβαια, μη νομίζετε πως οι ασφαλιστικές τα βάφουν μαύρα σε όλες τις περιπτώσεις των εξαγορών. Αντίθετα, μπορεί κιόλας να βγαίνουν κερδισμένες!

Στα παλαιά κλασικού τύπου ασφαλιστικά συμβόλαια ζωής (παιδικά, συνταξιοδοτικά κ.ά.) οι εταιρίες ήταν υποχρεωμένες να προσφέρουν στους πελάτες τους ελάχιστη ετήσια απόδοση 4,5% και για τα νεότερα γύρω στο 2,75% - 3,25% ετησίως. Προσοχή, όμως! Οι ελάχιστες αυτές αποδόσεις αφορούν σχεδόν πάντα στα συμβόλαια που διακρατούνται μέχρι τη λήξη.

Άρα, η αξία ενός συμβολαίου που ξεκίνησε το 2000 με ελάχιστη ετήσια εγγυημένη απόδοση έστω 3% σήμερα θα ήταν πολύ μεγαλύτερη (έστω +30% - 40%) από τα χρήματα που κατέβαλε ο πελάτης, με την προϋπόθεση ότι ο κάτοχός τους θα το κρατήσει μέχρι τη λήξη του.

Αντίθετα, σε περίπτωση ρευστοποίησης, ο πελάτης θα πάρει πολύ μειωμένο ποσό σε σχέση με αυτό που κατέβαλε διότι: α) θα έχουν αφαιρεθεί οι προμήθειες της ασφαλιστικής που κυρίως εισπράττονται μέσα στα πρώτα δύο χρόνια του συμβολαίου, β) επειδή η ελάχιστη εγγυημένη απόδοση δεν ισχύει, υφίστανται σημαντικές κεφαλαιακές απώλειες του χαρτοφυλακίου του τα έντεκα αυτά χρόνια, καθώς τουλάχιστον οι μετοχές και κρατικά ομόλογα βούλιαξαν τη συγκεκριμένη περίοδο.


Συνολικά, λοιπόν, οι ασφαλιστικές εταιρίες σε τέτοιες περιπτώσεις, έναντι οφειλών προς τον πελάτη, ύψους π.χ. του 140% των κεφαλαίων που κατέβαλε, ενδέχεται να του καταβάλουν μόλις το 50% - 70% των κεφαλαίων που έδωσε, με αποτέλεσμα αυτός να χάσει και τόκους και κεφάλαιο…

Αντίθετα, οι ασφαλιστικές δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα σε περίπτωση όπου ρευστοποιούνται προγράμματα τύπου unit linked, στα οποία δεν παρέχεται καμία ελάχιστη απόδοση.

Οι ασφαλιστικές εταιρίες, επίσης, δεν χύνουν και πολλά δάκρυα όταν βλέπουν ορισμένα παλαιά συμβόλαια του κλάδου υγείας να μην ανανεώνονται από τους κατόχους τους. Και αυτό γιατί σε αρκετά από αυτά οι τότε όροι ήταν ιδιαίτερα θετικοί για τους πελάτες τους, με αποτέλεσμα οι ασφαλιστικές να μπαίνουν χοντρά μέσα.

Άλλωστε, και πριν από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης πολλές εταιρίες προσπαθούσαν να μετατρέψουν τα παλαιά συμβόλαια υγείας των πελατών τους σε νέα, περιορισμένης διάρκειας, με στόχο τη μείωση της τρύπας.

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, θα ήταν λάθος να βγάλει κάποιος το συμπέρασμα πως οι ασφαλιστικές είναι περιχαρείς για όσα συμβαίνουν, γιατί η αποχώρηση πελατών από την αγορά μόνο θετική δεν μπορεί να είναι για τις προοπτικές του ασφαλιστικού κλάδου μακροπρόθεσμα.

Στα θύματα επίσης των ρευστοποιήσεων των ασφαλιστικών συμβολαίων περιλαμβάνονται τόσο οι ΑΕΔΑΚ όσο και το Χ.Α. Και αυτό γιατί ένα πολύ σημαντικό ποσοστό των κεφαλαίων των πελατών ήταν τοποθετημένο σε μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων όλων σχεδόν των κατηγοριών και -άμεσα ή έμμεσα- σε μετοχές του ελληνικού χρηματιστηρίου. Κάθε φορά λοιπόν που οι ασφαλιστικές εταιρίες επιστρέφουν στους πελάτες τους κεφάλαια είναι λογικό να προχωρούν παράλληλα σε ρευστοποιήσεις μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων και σε πωλήσεις μετοχών στο Χρηματιστήριο της Αθήνας…


* To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.