Το 2012 ξεκινά με κακούς οιωνούς για τις ελληνικές βιομηχανίες, καθώς θα έχουν να αντιμετωπίσουν από τη μια πλευρά την ευρωπαϊκή αγορά σε ύφεση και από την άλλη το αυξημένο κόστος ενέργειας (βλέπε πρόσφατες κυβερνητικές αποφάσεις) και χρηματοδότησης.

Ωστόσο, δεν λείπουν και οι φωνές εκείνες που εκτιμούν πως όλη αυτή η κατάσταση είναι δυνατόν να οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές, που αν τελικά συμβούν τότε πολύ πιθανόν να δούμε τη νέα χρονιά να εξελίσσεται καλύτερα από την περυσινή.

«Φέτος εξακολουθούμε να συζητάμε ό,τι και πέρυσι. Ο κόσμος πλέον έχει συνειδητοποιήσει πως μιλάμε για μια παγκόσμια οικονομική κρίση και όχι απλώς για ελληνική υπόθεση. Το 2010 πρόβλημα θεωρήθηκε η Ελλάδα, το 2011 το πρόβλημα ήταν ο ευρωπαϊκός νότος και σε έναν χρόνο από σήμερα ίσως μιλάμε για πρόβλημα της Γαλλίας, της Γερμανίας και των άλλων ισχυρών χωρών της ευρωζώνης…».

Αυτά υποστηρίζει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος Ευριπίδης Δοντάς, ο οποίος συμπληρώνει: «Πρόβλημα ανταγωνιστικότητας και έλλειψης οράματος δεν έχει μόνο η Ελλάδα, αλλά κι ολόκληρη η Ευρώπη. Δυστυχώς, εμείς περιμένουμε από τους άλλους να λύσουν τα προβλήματά μας και λόγω έλλειψης αποφασιστικότητας από τις κυβερνήσεις δεν υπάρχει καμιά απολύτως πρόοδος ώστε να δούμε μια αχτίδα φωτός».

Πέρα όμως από τον Ευριπίδη Δοντά, πολλοί ακόμη παράγοντες της ελληνικής βιομηχανίας πιστεύουν πως το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό. Πολλοί μάλιστα από αυτούς ελπίζουν ότι μέσα στη φετινή χρονιά η οικονομική πραγματικότητα θα αναγκάσει τις κυβερνήσεις της Ευρώπης να αλλάξουν πολιτική, στηρίζοντας αναπτυξιακές πολιτικές, με στόχο την τόνωση της ανταγωνιστικότητας και κυρίως της παραγωγής.

Βασικός παράγοντας προς αυτήν την κατεύθυνση ελπίζουν πως θα είναι οι συναλλαγματικές ισοτιμίες, καθώς οι άνθρωποι της αγοράς πιστεύουν πως μέχρι σήμερα οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τον διεθνή ανταγωνισμό από τις ΗΠΑ και τη ΝΑ. Ασία, αλλά και την τιμή του… ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος.

Συγκεκριμένα, η μέχρι σήμερα πολύ υψηλή συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ - δολαρίου όχι μόνο εμποδίζει τις ευρωπαϊκές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ, αλλά επιπρόσθετα καταποντίζει την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων έναντι των χωρών της ΝΑ. Ασίας σε αγορές που θεωρούνται δολαριακές!

«Εκτιμώ πως ήρθε ο καιρός να δούμε την ισοτιμία του ευρώ να υποχωρεί το 2012 στο 1,10 έναντι του δολαρίου, εξέλιξη που αν συμβεί θα μπορούσε να τονώσει τα μέγιστα την ευρωπαϊκή παραγωγή και φυσικά την ελληνική βιομηχανική παραγωγή. Η ισοτιμία ευρώ-δολαρίου στο 1,10 θα μπορούσε να αυξήσει δραστικά τις ελληνικές βιομηχανικές εξαγωγές μέσα στην τρέχουσα χρονιά, ακόμη και αν δούμε τις προβλέψεις για ύφεση στην ευρωζώνη, να επιβεβαιώνονται»!

Προς μείωση του κόστους

Πέραν αυτού, όμως, αρκετοί Έλληνες βιομήχανοι πιστεύουν πως έχει έρθει η ώρα τόσο στην Ευρώπη όσο και στη χώρα μας για επανεκκίνηση της οικονομίας μέσα από λιγότερη έμφαση στον «αέρα» και μέσα από κίνητρα για περισσότερη παραγωγή.

Μάλιστα, υψηλόβαθμο στέλεχος εισηγμένης εταιρίας δηλώνει: «Πρόβλεψή μου είναι πως μέσα στο 2012 θα δούμε κινήσεις από την ελληνική κυβέρνηση οι οποίες θα αποσκοπούν στη μείωση του κόστους των επιχειρήσεων, και δεν εστιάζω στο μέτωπο των αποδοχών των εργαζομένων. Ενδεικτικό είναι το ζήτημα των εργοδοτικών εισφορών που η κυβέρνηση σχεδιάζει να μειώσει, σε συνδυασμό με μια πολιτική αύξησης των θέσεων εργασίας. Ένας τέτοιος συνδυασμός θα μπορούσε να οδηγήσει στη μετατροπή των επιδομάτων ανεργίας σε πρόσθετη απασχόληση και σε αύξηση της παραγωγικότητας».

Τέλος, ενισχυτικά για τις εξαγωγικές ελληνικές βιομηχανίες θα μπορούσε να επιδράσει η είσπραξη της επόμενης δόσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, καθώς από την άντληση των κεφαλαίων αυτών γύρω στα 8 δισ. ευρώ αναμένεται να κατευθυνθούν στην αποπληρωμή των υποχρεώσεων του ελληνικού δημοσίου προς τις επιχειρήσεις. Μεγάλο ποσοστό αυτό αφορά εξαγωγικές επιχειρήσεις, που λόγω μη επιστροφής ΦΠΑ (εξαγωγές, επενδύσεις κ.λπ.) βλέπουν μέχρι σήμερα τον δανεισμό τους και τους τόκους που καταβάλλουν να έχουν επηρεαστεί ιδιαίτερα αυξητικά.