Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξέλιξη του δείκτη «κόστος εργασίας ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος» στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της ευρωζώνης.

Ξεκινώντας από την Ελλάδα, μετά τη μείωση κατά 3,8% που είχαμε το 2009, ακολούθησε επιπλέον 2,6% το 2011, ενώ το ποσοστό πτώσης του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος αναμένεται να κυμανθεί για φέτος γύρω στο 6,8% (εκτίμηση από το Οικονομικό Δελτίο της Alpha Bank)!

Με άλλα λόγια, η συνολική πτώση της συγκεκριμένης κατηγορίας κόστους υπολογίζεται γύρω στο 13% σε μία τριετία, με πιθανότητα να ανεβεί ακόμη παραπάνω το 2013.

Ήδη, προς αυτήν την κατεύθυνση συμβάλλουν, μεταξύ άλλων:

α) H συνεχιζόμενη μείωση του αριθμού των εργαζομένων (μεγαλώνει ο δείκτης παραγόμενου προϊόντος ανά εργαζόμενο).

β) Mια σειρά συμβάσεων (σε επίπεδο κλάδων και επιχειρήσεων) που υπεγράφησαν από το καλοκαίρι και μετά, οι οποίες το 2013 αναμένεται να «τρέξουν» σε δωδεκάμηνη βάση (μεταξύ των οποίων σε τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες, βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις κ.λπ.).

γ) Oι συμβάσεις μείωσης των αμοιβών εργασίας που προβλέπεται να υπογραφούν μέσα στους επόμενους μήνες.

Εξίσου σημαντικό στοιχείο είναι πως το ίδιο χρονικό διάστημα (2010-2012) το κόστος εργασίας ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος στην ευρωζώνη ακολουθεί ανοδική πορεία (στις χώρες όχι μόνο του πλούσιου Βορρά, αλλά και του «προβληματικού» Νότου).

Έτσι, στο δεύτερο π.χ. τρίμηνο του 2012 είχαμε άνοδο του κόστους σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο 2% στη Γερμανία, 2% στη Γαλλία, 1,1% στην Ιταλία, 0,5% στην Ισπανία, 0,5% στην Πορτογαλία και γενικότερα 1,6% στη ζώνη του ευρώ.

Πώς αθροίζονται τα δύο παραπάνω στοιχεία:

Από την αρχή του 2010 μέχρι και το πρώτο τρίμηνο του 2012, το ελληνικό κόστος εργασίας έχει γίνει περίπου 20% πιο ανταγωνιστικό σε σχέση με το αντίστοιχο μέσο κόστος της ευρωζώνης, ή αλλιώς μέσα στην τριετία 2010-2012 μειώθηκε δραστικά το έλλειμμα παραγωγικότητας που χαρακτήριζε την ελληνική οικονομία την προηγούμενη δεκαετία.

Το όποιο «άνοιγμα» παραγωγικότητας έχει απομείνει αναμένεται σε πολύ μεγάλο βαθμό να μειωθεί περισσότερο μέχρι και το δεύτερο εξάμηνο του 2013.

Παρ' όλα αυτά, ο συντελεστής «εργασία» αποτελεί μέρος μόνο του συνολικού κόστους των επιχειρήσεων και για πολλούς κλάδους, κι όχι το πλέον σημαντικό. Έτσι, κατά την τελευταία τριετία, ενώ στις αμοιβές των εργαζομένων έπεφτε άγριο ψαλίδι, οι επιχειρήσεις έβλεπαν να ανεβαίνουν κατακόρυφα άλλες κατηγορίες δαπανών τους, όπως για παράδειγμα τα επιτόκια με τα οποία επιβαρύνονταν από τις τράπεζες, ή ακόμη το κόστος της ενέργειας που κατανάλωναν λόγω των αυξημένων τιμολογίων και των πρόσθετων φόρων κ.λπ.

Το θετικό πάντως για τις επιχειρήσεις είναι πως το 2013, πέρα από τη συνέχιση του περιορισμού στο κόστος εργασίας, ελπίζεται πως θα επιδράσουν πτωτικά στο κόστος τόσο ο περιορισμός των επιβαρύνσεων από εργοδοτικές εισφορές (ήδη έχει ληφθεί η σχετική απόφαση), όσο και η εκτιμώμενη μείωση των επιτοκίων, μετά την επικείμενη επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Τέλος, στο μειωμένο κόστος για το 2013 αναμένεται να συμβάλει και ένας νέος κύκλος πτώσης των ενοικίων που ενδεχομένως να προσεγγίσει -ή και να υπερβεί- σε ορισμένες περιπτώσεις το 10%.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις τέλος θα ήθελαν να δουν ένα «χαλαρό» ευρώ, προκειμένου τα εγχωρίως παραγόμενα προϊόντα να γίνουν περισσότερο ανταγωνιστικά στις εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης αγορές, αλλά και στις ευρωπαϊκές αγορές για τα δολαριακά προϊόντα.

Όλα αυτά βέβαια ωφελούν τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, καθώς και τις εταιρείες των οποίων τα προϊόντα ανταγωνίζονται αντίστοιχα εισαγόμενα προϊόντα.

Για τις υπόλοιπες εταιρείες, γι' αυτές που απευθύνονται στην εγχώρια αγορά, οι όποιες μειώσεις κόστους δεν θα αποτελέσουν τίποτε περισσότερο από μερικές ανάσες στην περίπτωση όπου η κατανάλωση εξακολουθήσει να υποχωρεί με ποσοστά γύρω ή και πάνω από το 10%.


***To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.