του Στέφανου Κοτζαμάνη

Mια πολύπαθη μετοχή, η οποία απασχολεί το επενδυτικό κοινό της Σοφοκλέους από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, ενδεχομένως να τεθεί εκτός διαπραγμάτευσης μετά τη δημόσια πρόταση που έγινε από τον βασικότερο μέτοχό της, στα 5,25 ευρώ.

Η ΕΛΒΙΕΜΕΚ έγινε γνωστή στο χρηματιστηριακό κοινό κατά την περίοδο όπου ο περιβόητος επιχειρηματίας κ. Δημήτρης Οικονομίδης βρισκόταν στο επίκεντρο των χρηματιστηριακών εξελίξεων.

Οι παλαιότεροι θα θυμούνται τα ”χρηματιστηριακά θαύματα” του ομίλου Econ Βιομηχανίες, ο οποίος ξεκίνησε με το ”όχημα” της τότε ΒΙΕΦΗΛ και αναπτύχθηκε μέσα από μια σειρά εξαγορών, οι οποίες τελικά στο σύνολό τους απέτυχαν παταγωδώς!

Τελικό αποτέλεσμα η υπερχρέωση και το ”λουκέτο”. Από χρηματιστηριακής πλευράς, οι μετοχές του κ. Οικονομίδη έμειναν στην ιστορία για τα κατά καιρούς ”γερά ράλι” τους, αλλά και για τους χιλιάδες μικροεπενδυτές που αναγκάστηκαν να μετατρέψουν τις μετοχές τους σε... ταπετσαρία (βλέπετε, τότε δεν ήταν άυλες).

Η ΕΛΒΙΕΜΕΚ, μια δεινοπαθούσα εταιρεία παραγωγής πυρομαχικών, ήταν ένα από τα ”εφευρήματα” του κ. Οικονομίδη. Εξαγοράστηκε από την Econ Βιομηχανίες και εισήλθε στο χρηματιστήριο τον Δεκέμβριο του 1995 (ίσα - ίσα για να γραφτούν υπεραξίες κάποιων δισ. και η μητρική Econ να λάβει παράταση ζωής), ωστόσο 21 μήνες μετά την εισαγωγή της η εταιρεία τέθηκε εκτός διαπραγμάτευσης λόγω σοβαρών προβλημάτων ρευστότητας.

Η ΕΛΒΙΕΜΕΚ εξαγοράζεται το 1999 από την εταιρεία Ελληνοβαλκανική και έπειτα από μια αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου που ακολούθησε, η εταιρεία Remco (οικογένεια Ρεμαντά) λαμβάνει θέση συνεταίρου.

--- Η επάνοδος στο ταμπλό

Με νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς, η ΕΛΒΙΕΜΕΚ επανέρχεται στο χρηματιστήριο τον Μάρτιο του 2004 με τιμή μετοχής τα 4,50 ευρώ. Έναν μήνα αργότερα διακόπτεται ουσιαστικά η παραγωγή πυρομαχικών, δραστηριότητα η οποία τερματίζεται οριστικά στα τέλη του 2005...

Κύρια δραστηριότητα πλέον της ΕΛΒΙΕΜΕΚ είναι η εκμετάλλευση ακινήτων, όπου όμως δεν αργεί να γίνει η πρώτη μεγάλη γκάφα. Πρόκειται για την ανάληψη ενός project συγκροτήματος κατοικιών στον Άγιο Ι. Ρέντη. Το έργο ολοκληρώθηκε, οι κατοικίες πουλήθηκαν σχεδόν στο σύνολό τους, όμως έμεινε μια ”τρύπα” 3,5 εκατομμυρίων ευρώ λόγω της συνεργασίας με την περιβόητη Μπαλάφας Συμμετοχών.

Η ”τρύπα” προέκυψε καθώς η ΕΛΒΙΕΜΕΚ κάλυπτε υποχρεώσεις της Μπαλάφας Συμμετοχών προς προμηθευτές και επιπλέον μπήκε και εγγυητής της για δάνειο που είχε πάρει η Μπαλάφας από την Τράπεζα Πειραιώς. Αγωγή βέβαια έχει γίνει (θα εκδικαστεί τον Φεβρουάριο του 2008), αλλά είναι ιδιαίτερα αμφίβολο αν θα μπορέσει η ΕΛΒΙΕΜΕΚ να ανακτήσει μέρος έστω αυτου του ποσού.

Εδώ και κάτι χρόνια, λοιπόν, η εσηγμένη έχει μείνει ουσιαστικά χωρίς δραστηριότητα (και χωρίς κεφάλαια) με μοναδικό στόχο την αξιοποίηση των δύο ακινήτων που διέθετε από το παρελθόν.

Για το ένα (το μικρής αξίας στο Ταχύ Θηβών) έχει υποβληθεί αίτηση για φωτοβολταϊκό πάρκο και η υπόθεση είναι ”στο περίμενε”, όπως και για όλες τις σχετικές αιτήσεις που έχουν υποβληθεί για σχετικά projects.

”Στο περίμενε” όμως, και μάλιστα εδώ και χρόνια, βρίσκεται και το θέμα της αξιοποίησης του μεγάλης αξίας ακινήτου στα Οινόφυτα, στο οποίο προορίζεται να δημιουργηθεί το μεγαλύτερο εμπορευματικό κέντρο της χώρας. Η ΕΛΒΙΕΜΕΚ έχει πάρει μια σειρά από άδειες, ωστόσο το θέμα έχει ”κολλήσει” στην ένταξη στον νόμο 3333/2005 περί εμπορευματικών κέντρων.

Η διοίκηση της εταιρείας ελπίζει πάντως ότι μέσα στο επόμενο δεκάμηνο θα είναι δυνατή η εκκίνηση των εργασιών. Υπάρχει όμως και μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια: πώς θα χρηματοδοτηθεί το μεγάλο αυτό έργο;

--- Η ”εκκρεμότητα” και η δημόσια πρόταση

Πέραν των τόσων άλλων προβλημάτων, για αρκετό καιρό υπήρξε και μια εκκρεμότητα σχετικά με 3.198.092 μετοχές που είχε συμφωνηθεί να αγοράσει ο κ. Ε. Μαρινάκης από τους βασικούς μετόχους (Remco και Ελληνοβρετανική) προς το υπέρογκο τίμημα (με βάση την τρέχουσα τιμή στη Σοφοκλέους) των 7,89 ευρώ ανά μετοχή. Η υπόθεση πήγε στη διαιτησία, αλλά φαίνεται ότι η εκκρεμότητα διευθετήθηκε μεταξύ των αντιδίκων μέσα στον Οκτώβριο.

Και αμέσως μετά την τακτοποίηση αυτή, ο κ. Ρεμαντάς (μέσω μιας άλλης εταιρείας του, της Τρίτων, και όχι μέσω της Remco) εξαγοράζει ένα ακόμη ποσοστό του συνεταίρου του (Ελληνοβρετανική), με αποτέλεσμα η οικογένεια Ρεμαντά να ελέγχει σήμερα το 63,79% της ΕΛΒΙΕΜΕΚ και να είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει σε δημόσια πρόταση προς 5,25 ευρώ ανά μετοχή.

Η δημόσια πρόταση επέδρασε ανοδικά στην τιμή της μετοχής, που με βάση το κλείσιμο της 19ης/10/2007 αποφέρει κέρδη δωδεκαμήνου 67,3% και τριετίας 156%, παρά το ότι μέρισμα δεν διανέμεται και φαίνεται να υπάρχει ακόμη ”μακρύς δρόμος” μέχρις ότου αρχίσουν να αποδίδουν τα σχεδιαζόμενα projects της εισηγμένης.